Η Γενοκτονία των Ελλήνων και οι αμερικανικές πηγές.
Μέρος της εισήγησης στο 30ο συνέδριο για το Ολοκαύτωμα και τη Γενοκτονία. Πανεπιστήμιο Millersville Πενσυλβάνια ΗΠΑ
Του Φάνη Μαλκίδη
Στην πραγματικότητα, η σκέψη του Lemkin για ένα νόμο της διεθνούς κοινότητας που θα τιμωρεί τους δράστες ενός μαζικού εγκλήματος, που αρχικά ονόμασε "Έγκλημα της Βαρβαρότητας", δεν ήρθε ως απάντησή του στο Ολοκαύτωμα αλλά μετά από τις σφαγές των Αρμενίων το 1915, των Ελλήνων και των Ασσυρίων εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εκτός από τον Λέμκιν, ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζώρτζ Χόρτον μέσα από τα βιβλία του «Αναφορικά με την Τουρκία», και «Η κατάρα η Μικράς Ασίας», μαζί με αυτά του πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία Χένρυ Μοργκεντάου («Τα μυστικά του Βοσπόρου»), αποτελούν σημαντικά τεκμήρια διάπραξης του μαζικού εγκλήματος.
Μαζική βία, συλλήψεις γυναικών και παιδιών, βίαιοι εξισλαμισμοί, πορείες θανάτου, μαζικές δολοφονίες, διώξεις, εκτοπίσεις, εγκλήματα που επιβεβαιώνονται από τις αμερικανικές πηγές.
Σχεδόν 1.000.000 Έλληνες από ένα πληθυσμό πάνω από 2.600.000 εξαφανίσθηκαν, εξόντωση η οποία αποτελεί γενοκτονία, στον τύπο της (άρθρο 2 της Σύμβασης του ΟΗΕ για την πρόληψη και την καταστολή της γενοκτονίας ) και την ουσία της έννοιας της γενοκτονίας.
Ο Χένρυ Μοργκεντάου («Η δολοφονία ενός έθνους Νέα Υόρκη 1974) επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των αρμενικών σφαγών ήταν παρόμοιες με εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου και εναντίον των Ελλήνων. «Οι Τούρκοι υιοθέτησαν τις [ίδιες] μεθόδους ενάντια στους Έλληνες που είχαν χρησιμοποιήσει ενάντια στις Αρμενίους. Τους πήραν στον οθωμανικό στρατό, και [έπειτα] τους μετέφεραν σε χιλιάδες τάγματα εργασίας… αυτοί οι Έλληνες στρατιώτες πέθαναν από το κρύο, την πείνα και άλλες στερήσεις, ακριβώς όπως οι Αρμένιοι… οι Έλληνες μαζεύτηκαν παντού στις ομάδες. Κατόπιν, κάτω από την υποσχεθείσα προστασία των τούρκων χωροφυλάκων, μεταφέρθηκαν στις εσωτερικές περιοχές [της Ανατολίας]» .
Η μαρτυρία του Μοργκεντάου αναφορικά με το θέμα της πρόθεσης της γενοκτονίας, συνεχίζεται ως εξής: « Όταν οι τουρκικές αρχές έδωσαν διαταγή να εφαρμοστεί το μέτρο των εκτοπίσεων δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να απαγγείλουν την καταδίκη σε θάνατο ενός ολόκληρου λαού. Οι Τούρκοι ιθύνοντες είχαν πλήρη συνείδηση αυτού του γεγονότος και δεν προσπαθούσαν καθόλου να το αποκρύψουν στις συνομιλίες τους μαζί μου.»
Οι αμερικανικές πηγές και γενικότερα η έρευνα που έγινε και γίνεται στις ΗΠΑ αποτελούν σημαντικότατα τεκμήρια και εφόδια για την έρευνα της Γενοκτονίας. Είναι τα μέσα με τα οποία πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί, ερευνητές και συγγραφείς αποδεικνύουν το μαζικό έγκλημα εναντίον των Ελλήνων. Είναι οι σύμμαχοί μας στην προσπάθεια για διεθνοποίηση και αναγνώριση.
20-4-2010
