Κυβερνητική ήττα στα ΜΜΕ

Του Γιάννη Ζερβού*

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία ανατρέπεται η διαγωνιστική διαδικασία για την αδειοδότηση των Μ.Μ.Ε αποτελεί αναμφισβήτητα ήττα της Κυβέρνησης, που είχε επενδύσει πολλά στο θέμα αυτό.

Η Κυβέρνηση από την αρχή επέδειξε αλαζονεία και αναλγησία για τους εργαζόμενους του ραδιοτηλεοπτικού χώρου, περιορίζοντας τον αριθμό των αδειών.

Δεν έπεισε ότι επιθυμεί να πολεμήσει τη διαπλοκή, αλλά ότι επιθυμούσε με το πρόσχημα αυτό να αναδιατάξει τους συσχετισμούς στα ιδιωτικά Μ.Μ.Ε προς όφελος της.

Ακόμα και η υπόδειξη του κ. Πολύδωρα ως Προέδρου του ΕΣΡ, έδειξε να είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, με στόχο τον διεμβολισμό της συντηρητικής παράταξης, αφού το πρόσωπο αυτό ελάχιστους πείθει για την καταλληλότητα του στη θέση αυτή.

Ταυτόχρονα, απειλώντας ότι θα απαγορεύσει να εκπέμπουν σε όσους δεν θα έπαιρναν άδεια, έκανε δώρο στους καναλάρχες τη δυνατότητα να πτωχεύσουν νόμιμα και δικαιολογημένα. Αποζημιώσεις εργαζομένων και οφειλές στο Δημόσιο και στα πιστωτικά ιδρύματα θα πήγαιναν «περίπατο» με κόστος κατά πολύ υπέρτερο των διαφημιζόμενων «κερδών» από το τίμημα των νέων αδειών.

Με δεδομένα και τα παραπάνω, είναι τουλάχιστον δείγμα αμηχανίας και απώλειας ψυχραιμίας η αντίδραση της κυβερνητικής εκπροσώπου, η οποία «οδυρόταν» ότι εξαιτίας της απόφασης του ΣτΕ, παιδιά δεν θα πήγαιναν στον παιδικό σταθμό.

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η προβολή από την κυβερνητική εφημερίδα «Αυγή» του ονόματος ανώτατου δικαστή, εις βάρος του οποίου εκκρεμούσε πειθαρχική έρευνα, η οποία ερμηνεύτηκε ως πίεση και εκβιασμός προς άλλους ανώτατους δικαστικούς. Τι άλλο να πούμε εμείς, όταν ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλος δήλωνε αντίθετος στην αποκάλυψη του ονόματος, επικαλούμενος τη μυστικότητα της πειθαρχικής διαδικασίας σε εξέλιξη, αλλά και το τεκμήριο αθωότητας κάθε κατηγορουμένου;

Παράλληλα, είναι γεγονός ότι το παλαιομνημονιακό τόξο λειτουργεί κατά κανόνα ως το «μακρύ χέρι» των καναλαρχών, στο βαθμό που αξιοποιώντας τις αυξημένες πλειοψηφίες που απαιτούνται, παρεμποδίζει επί σειράν ετών την συγκρότηση νέου «Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου», του μόνου που έχει από το Σύνταγμα τη δυνατότητα να αδειοδοτεί τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, όπως γνωμάτευσε το ΣτΕ.

Αν ο κ. Πολύδωρας κρίθηκε ακατάλληλος, η υποψηφιότητα του κ. Μορώνη, που συγκέντρωνε ευρύτερη συναίνεση, μπλοκαρίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία, ο ρόλος της οποίας αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά. Μόνο τώρα προχωρεί σε δική της πρόταση.

Είναι επίσης γεγονός και η υποκρισία παλαιομνημονιακών κομμάτων και καναλαρχών, οι οποίοι στήριζαν μετά μανίας τις μνημονιακές πολιτικές και τις απολύσεις, που αυτές προέβλεπαν, για να μη γίνει λόγος για τη μαζική απόλυση των εργαζομένων της ΕΡΤ. Απολύσεις έχουν γίνει σταδιακά χιλιάδες στο χώρο των ΜΜΕ στο διάστημα 2010-2015 και δυστυχώς, -με η χωρίς νομοθεσία τύπου Παππά- δεν αποκλείεται αυτό να συνεχιστεί και στο άμεσο μέλλον. Τούτο προκύπτει και από το σχέδιο Νόμου της Ν.Δ.

Δυστυχώς, οι παλαιομνημονιακές και νεομνημονιακές φατρίες που κυριαρχούν στο πολιτικό σύστημα, ενώ αμέσως «ομονοούν» «πλειοδοτώντας» σε υποταγή στους ξένους επικυρίαρχους, αδυνατούν να συνεννοηθούν στοιχειωδώς μεταξύ τους, όταν τίθεται θέμα νομής όσης εξουσίας εξακολουθούν να μην ιδιοποιούνται οι δανειστές.

Από τη στιγμή που το Σύνταγμα προβλέπει συναινετικές διαδικασίες για τη σύσταση μιας Αρχής, είναι υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων να μην αφήνουν παρατεταμένες εκκρεμότητες και κενά, τα οποία μόνο την ασυδοσία και την ανομία εξυπηρετούν σε έναν ιδιαίτερα κρίσιμο τομέα της δημόσιας ζωής.

ΠΗΓΗ: 3/11/2016, Εφημερίδα «Χριστιανική».

* Ο Γιάννης Ζερβός είναι Πρόεδρος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας».