Επίθεση αυτοκτονίας του… Ισραήλ

 

Πολιτικό Βατερλώ η πειρατική επιδρομή άνοιξε τον δρόμο για άρση του αποκλεισμού της Γάζας και δρομολόγησε ανατροπές στη Μ. Ανατολή

 

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

 

Αδιανόητη μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, η θέση αυτή προέρχεται όχι από αγανακτισμένους Αραβες ή φιλοπαλαιστίνιους ακτιβιστές, αλλά από το κύριο άρθρο του Guardian. Η μεγάλης κυκλοφορίας βρετανική εφημερίδα δεν αποτελούσε εξαίρεση. Απηχώντας την υπερχειλίζουσα αγανάκτηση της κοινής γνώμης, τα πιο έγκριτα μέσα ενημέρωσης του δυτικού κόσμου κινήθηκαν σε παραπλήσιες συχνότητες: «Το Ισραήλ απωλέσθη εν πλω – ξεδιάντροπη πράξη πειρατείας», έγραφε το κύριο άρθρο των Finanancial Times. «Τριπλό φιάσκο για τους Ισραηλινούς», εκτιμούσε η σύνταξη της γαλλικής Le Monde. «Ρεσάλτο στη διεθνή νομιμότητα» ήταν ο τίτλος του κύριου ρεπορτάζ στην ισπανική El Pais, άρθρο της οποίας είχε τίτλο: «Αν σκοτώνουν Ευρωπαίους, σκεφτείτε τι κάνουν στους Παλαιστίνιους»! Ανεξάρτητη διεθνή έρευνα για την ισραηλινή επιδρομή και άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας ζήτησαν, σε κύριο άρθρο, οι New York Times.

 

Ανθρωπιστική βοήθεια

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φονική επιδρομή της Δευτέρας εξελίχθηκε σε πολιτικό Βατερλώ, κάτι σαν… «επιχείρηση αυτοκτονίας του κράτους του Ισραήλ», όπως έγραψε χαρακτηριστικά η τουρκική Zaman. Και δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, από τη στιγμή που έβαψαν στο αίμα έξι σκάφη με σημαίες δυτικών κρατών, τα οποία μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια και ακτιβιστές από 50 χώρες. Κι όλα αυτά, σε μια αποστολή όπου συμμετείχαν ευρωβουλευτές, βουλευτές από τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία και το Ισραήλ, μια κάτοχος του Νομπέλ Ειρήνης, ένας διάσημος Σουηδός συγγραφέας, ένας πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ, ένας πρώην αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, ένας πρώην αρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας και μία επιβιώσασα του Ολοκαυτώματος.

Πολλοί μίλησαν για «γκάφα ολκής» της κυβέρνησης Νετανιάχου και προσωπικά του αμετακίνητου υπουργού Αμυνας Εχούντ Μπάρακ – ο οποίος διηύθυνε πέρυσι τον πόλεμο στη Γάζα και παραμένει ηγέτης των Εργατικών και αντιπρόεδρος της… Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Οσοι μιλούν, όμως, για «επιχειρησιακά λάθη», παρακάμπτουν το μέγα πολιτικό θέμα. Το γεγονός, δηλαδή, ότι το Ισραήλ σχεδίασε με κρύο αίμα μια βάρβαρη καταδρομική επιχείρηση έτσι ώστε: Πρώτον, να παραταθεί ο αποκλεισμός της Γάζας, με τις τραγικές επιπτώσεις του σε 1,5 εκατομμύριο αθώους Παλαιστίνιους. Και δεύτερον, να δοθεί ένα σκληρό μάθημα στην κυβέρνηση Ερντογάν (δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι το μακελειό έγινε σε τουρκικό πλοίο), η οποία έχει εξοργίσει επανειλημμένα το Ισραήλ, με πιο πρόσφατο δείγμα τη συμφωνία με τους Αχμεντινετζάντ και Λούλα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Το ερώτημα αναδύεται αβίαστα: Από πού αντλεί το «θάρρος» αυτό το μικρό κράτος, που περιτριγυρίζεται από παραδοσιακούς εχθρούς, να προκαλεί με τόσο ωμό τρόπο τον κόσμο όλο; Ποιο άλλο κράτος θα μπορούσε να διαπράττει μέσα σε ένα χρόνο εγκλήματα πολέμου, με 1.400 νεκρούς, στη Γάζα – τα οποία καυτηρίασε η αρμόδια, εξεταστική επιτροπή του ΟΗΕ – μια μαφιόζικη δολοφονία Παλαιστινίου μαχητή στο Ντουμπάι από πράκτορες της Μοσάντ με πλαστά ευρωπαϊκά διαβατήρια και μια επιδρομή όπως αυτή της περασμένης Δευτέρας, και να εξακολουθεί να απολαμβάνει απόλυτης ατιμωρησίας;

Είναι ακριβώς αυτή η ατιμωρησία που κάνει τους Ισραηλινούς ιθύνοντες να αδιαφορούν για τις ανθρώπινες απώλειες των επιχειρήσεών τους, βέβαιοι ότι θα γίνει απλώς ένας επικοινωνιακός σαματάς, αλλά σε λίγο κι αυτό το έγκλημα θα ξεχαστεί, καθώς οι δυτικές κυβερνήσεις θα περιοριστούν σε ψηφίσματα ματαίων πόθων και τίποτα δεν θα έχει αλλάξει στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Ωστόσο, ο κυνικός αυτός υπολογισμός που δικαιώθηκε τόσες φορές στο παρελθόν, ενδέχεται να αποδειχθεί, αυτή τη φορά, εσφαλμένος.

Παρά τη χαλαρή δημόσια αντίδρασή του, ο Μπαράκ Ομπάμα ματαίωσε, ουσιαστικά, την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον Βενιαμίν Νετανιάχου, την ώρα που ο αρχηγός της Μοσάντ, Μείρ Νταγκάν, αναγνώριζε, από το βήμα της ισραηλινής Βουλής, ότι η χώρα του «σταδιακά μετατρέπεται, από στήριγμα των ΗΠΑ, σε μπελά» – αποκάλυψε, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση Ομπάμα σκεφτόταν να επιβάλλει μονομερώς λύση του παλαιστινιακού στο Ισραήλ. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, κατήγγειλε το «λουτρό αίματος», έθεσε στο Ισραήλ προθεσμία 48 ωρών να απελευθερώσει όλους τους κρατούμενους ακτιβιστές και ζήτησε την άμεση άρση του αποκλεισμού της Γάζας.

 

Πολιτικό κόστος

 

Όλα δείχνουν ότι η πειρατική επιδρομή σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για την άρση του αποκλεισμού, ο οποίος σωρεύει τεράστιο πολιτικό κόστος για το Ισραήλ, χωρίς να επιτυγχάνει τον στόχο του, δηλαδή την ανατροπή της Χαμάς. Είναι χαρακτηριστική η θαρραλέα στάση του Ιρλανδού πρωθυπουργού Μπράιαν Κόουεν, ο οποίος πήρε υπό την προστασία του το σκάφος «Ρέιτσελ Κόρεϊ» που κατευθυνόταν, όταν γράφονταν αυτές τις γραμμές, προς τη Γάζα μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια, παρά το μακελειό της Δευτέρας και ζήτησε από το Ισραήλ να εγγυηθεί τον ασφαλή ελλιμενισμό του – κάτι που ουδείς άλλος Ευρωπαίος πρωθυπουργός είχε τολμήσει.

Αλλά και η Αίγυπτος, συνένοχος μέχρι χθες στον αποκλεισμό της Γάζας, άνοιξε επ' αόριστον τα σύνορα και δώρισε στους Παλαιστίνιους 13 γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος, φοβούμενη εξέγερση των Αιγυπτίων, που βλέπουν τον Ερντογάν να ποζάρει ως νέος Νάσερ και τους δικούς τους ηγέτες να συνεργάζονται με τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής. Παρότι το αυταρχικό καθεστώς Μουμπάρακ φοβάται τους ισλαμιστές περισσότερο κι από τους Ισραηλινούς, είναι αναγκασμένο να δεχθεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε λύση του παλαιστινιακού χωρίς τη σύμπραξη της Χαμάς – κάτι που αναγνώρισε και ο Ρώσος πρόεδρος Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος δέχθηκε στο Κρεμλίνο τον πολιτικό ηγέτη της οργάνωσης, Χαλέντ Μεσάλ. Σε κάθε περίπτωση, τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας φαίνεται ότι θα εγκαινιάσουν αλυσιδωτές επιπτώσεις στο πολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής, πολύ μεγαλύτερες από ό,τι άλλοι εκ των πρωταγωνιστών τους ήλπιζαν και άλλοι φοβούνταν.

 

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, Hμερομηνία δημοσίευσης: 06-06-10, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100010_06/06/2010_403538