ΚΥΡΙΑΚΗ προ της ΥΨΩΣΕΩΣ του ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, Ιω, γ΄, 13-17,** 11-09-2011.
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
0«Και καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου», Ιω, γ΄, 14.
Όπου χάνεται ο σταυρός, χάνεται και η ελπίδα. Τα πάντα σκοτεινιάζουν από τα αδιέξοδα, οι άνθρωποι γίνονται νυκτόβιοι στα κακόφημα ξενυχτάδικα, και μόνη απατηλή διεξοδος θεωρούνται «οι ουσίες», τα δηλητηριασμένα ποτά, τα ναρκωτικά, …
Έτσι η σημερινή Κυριακή προσφέρεται για προβληματισμούς μπροστά στον Τίμιο Σταυρό. Λανθασμένοι προβληματισμοί απέναντι στον Σταυρό, οδηγούν σε συρράξεις, σε λεηλασίες, σφαγές, καταστροφές, σταυροφορίες, Ιερά εξέταση, «νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου», …
Στο Ευαγγέλιο προβάλλονται οι προβληματισμοί του Νικοδήμου, του νυκτερινού μαθητού του Χριστού, στη συνομιλία που είχε την νύκτα μετά το φραγγέλιο στο ναό του Σολομώντος.
Ήταν στην αρχή της δημόσιας ζωής του Χριστού, μετά το πρώτο του θαύμα, στον γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας.
Η διδασκαλία που προκύπτει από την σημερινή ευαγγελική περικοπή δεν είναι ηθική, αλλά δογματική, δηλαδή δεν αναφέρεται στο καλό και το κακό και γενικά στην αμαρτία, αλλά κατ’ ευθείαν στην κόλαση και τον Παράδεισο, δηλαδή στη ερώτηση του Νικοδήμου προς τον Χριστόν: «πως δύναται ταύτα γενέσθαι;». Απήντησε: «Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιό του ανθρώπου ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται, αλλ’ έχει ζωήν αιώνιον».
Δύο είναι οι στόχοι της ενανθρωπήσεως: η ΚΡΙΣΙΣ και η ΣΩΤΗΡΙΑ. Και τα δύο περιέχονται σ’ αυτή την απάντηση που έδωσε ο Χριστός εκείνη την νύχτα στην ερώτηση του Νικοδήμου.
1ον Η ΚΡΙΣΙΣ
Η κρίσις είναι ο στόχος που σηματοδοτεί την Δικαιοσύνην του Θεού και σημαίνει Κόλασιν: εξορίαν εις το πύρ το εξώτερον. Δηλαδή: Ο άνθρωπος, ο αποστάτης, ο αμετανόητος, ο αδελφοκτόνος, ο εγκληματίας, ο διεφθαρμένος, ο άθεος, πρέπει να κριθεί. ΚΡΙΣΙΣ ονομάζεται η ειδικη Ρωμαϊκή φυλακή με πηχτό σκοτάδι.
2ον Η ΣΩΤΗΡΙΑ
Η σωτηρία είναι ο στόχος πού σηματοδοτεί την αγάπη του Θεού, η οποία όμως κατά την ανθρώπινη λογική καταργεί την δικαιοσύνη του και οδηγεί σε αδιεξοδο. Δηλαδή: Για να κάνουμε τον «συνήγορο του Διαβόλου», ή ο Θεός είναι δίκαιος και πρέπει να στείλει όλους τους ανθρώπους, όπως έστειλε, και μας τους Δαίμονες στην Κόλαση, ή είναι άδικος και σώζει μόνον τους ανθρώπους, υποκύπτοντας στην αγάπη του, χαρίζοντας τους την Σωτηρία.
3ον ΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΤΗ
Για τον Θεό όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ούτε διλήμματα. Το πώς κατόρθωσε να εξουδετερώσει αυτό το σατανικό δίλημμα, μας το είπε ο Χριστός με μια παραβολή: «συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού πεφυτευμένην και ήλθε ζητών καρπόν εν αυτή και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη και ουχ ευρίσκω έκκοψον αυτήν ίνα τι και την γην καταργεί. Ο δε αποκριθείς είπεν αυτώ κύριε άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν και βάλω κόπρια. Καν μεν ποιήση καρπόν, ει δε μήγε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν», Λκ, ιγ΄, 6-9.
Ο Κύριος του αμπελώνα είναι ο Θεός πατήρ και ο αμπελουργός ο Υιός του, ο Ιησούς Χριστός. Συκή είναι το ανθρώπινο γένος. Η αναβολή, για ένα έτος της Κρίσεως, είναι στην ουσία η παράκλησις του Χριστού προς τον Πατέρα, να δώσει ακόμη μια ευκαιρία (την τελευταία) στους ανθρώπους να την χρησιμοποιήσουν, αν θελουν, για να σωθούν.
Τα έτη αυτής της ευκαιρίας εγκαινιάζονται δια του Σταυρού του Χριστού, γι’ αυτό και όλα τα έτη της Ιστορίας από τότε ονομάζονται Σωτήρια έτη, π.χ. το σωτήριον έτος 2010, 2011, κ.ο.κ..
Ο Χριστός όμως δεν παρέλειψε να επισημάνει στον Νικόδημο το κόστος αυτών των ετών που είναι τεράστιον: «και καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ’ έχει ζωήν αιώνιον». Δύο πράγματα προκύπτουν αμέσως από την επισήμανση αυτή.
Πρώτον: Το τεράστιο κόστος που χρειάστηκε για να αγοραστούν αυτά τα σωτήρια έτη, πληρώθηκε τοις μετρητοίς, επί του σταυρού (υψωθήναι δει), σε Αίμα Χριστού και
Δεύτερον: Η σωτηρία που παρέχεται απ’ αυτά δεν είναι αυτόματος πιλότος, δηλαδή δεν σώζονται όλοι, αλλά όσοι πιστεύσουν εις Αυτόν:
«ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ’ έχει ζωήν αιώνιον».
ΑΜΗΝ
* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας… Αύριο Κυριακή το ετήσιο μνημόσυνο του παπα-Νίκου, στο εν λόγω Μετόχι.
** Ευαγγέλιο της Κυριακής προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, (Ιω, γ΄, 13-17)
Πρωτότυπο Κείμενο
«13 καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὤν ἐν τῷ οὐρανῷ.
14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.»
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
«13 Κανείς δε δεν ανέβηκε στον ουρανόν, δια να μάθη εκεί και διδάξη εις σας αυτάς τας αληθείας, παρά μόνον αυτός που κατέβηκε από τον ουρανόν και έγινε δια της ενανθρωπήσεως υιός του ανθρώπου και ο όποιος εξακολουθεί, καθ’ ον χρόνον ζη εις την γην, να είναι και στον ουρανόν ως Θεός.
14 Οπως δε ο Μωϋσής εκρέμεσε υψηλά το χάλκινι φίδι εις την έρημον, δια να το αντικρύζουν με πίστιν οι Ισραηλίται και να σώζωνται από το θανατηφόρον δηλητήριον των φιδιών της ερήμου, έτσι, σύμφωνα με το πάνσοφον σχέδιον του Θεού, πρέπει να κρεμασθή και ο υιός του ανθρώπου επάνω στον σταυρόν.
15 Και τούτο, δια να μη καταδικασθή εις την αιωνίαν απώλειαν κανένας από εκείνους, που θα πιστεύσουν εις αυτόν, αλλά να κερδήση και να έχη την αιώνιον ζωήν.
16 Διότι τόσον πολύ ηγάπησεν ο Θεός τον βυθισμένον εις τας αμαρτίας κόσμον, ώστε παρέδωκεν εις σταυρικόν θάνατον τον μονογενή του Υιόν· δια να μη καταδικασθή εις την αιωνίαν απώλειαν κάθε ένας που θα πιστεύη εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.
17 Διότι δεν έστειλεν ο Θεός τον Υιόν του στον κόσμον δια να κρίνη και καταδικάση τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος με την θυσίαν αυτού».
Πηγή ευαγγελικής περικοπής: http://www.saint.gr/readings.aspx
