ΟΜΙΛΙΑ στην Ι΄ ΚΥΡΙΑΚΗ του ΜΑΤΘΑΙΟΥ – του σεληνιαζόμενου νέου, Μτθ, ιζ΄, 14-23,** 16-08-2009
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία».
Το επεισόδιο έγινε την ημέρα της Μεταμορφώσεως στους πρόποδες του όρους Θαβώρ. Ενώ οι τρεις μαθητές Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης ζούσαν μέσα στο όργιο του φωτός, στους πρόποδες οι άλλοι 9 μαθητές, ο κόσμος και ο πατέρας ενός σεληνιαζομένου παιδιού ζούσαν το δράμα του δαιμονισμού.
Κατά την δήλωση του πατέρα: «Σεληνιάζεται και κακώς πάσχει. Πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το ύδωρ», Μτθ.ιζ 15. Δηλαδή πολλές φορές πέφτει στην φωτιά του «αναρχισμού» και πολλές φορές στα λασπόνερα της ακολασίας. Είναι το δράμα της νεολαίας όλων των εποχών και της δικής μας.
Πολλοί επεχείρησαν δια μέσου των αιώνων να την θεραπεύσουν, αλλά είχαν και έχουν την τύχη των 9 μαθητών του Χριστού, γιατί μόνον Αυτός χτύπησε το κακό στη ρίζα του, γιατί μόνον Αυτός είχε την Δύναμη να το κάνει: «Και επετίμησε αυτώ ο Ιησούς και εξήλθεν απ’ αυτού το δαιμόνιο και εθεραπεύθη ο παίς από της ώρας εκείνης» Μτθ, ιζ. 18. Διάβολος λοιπόν (ήταν) η αιτία που βασανιζόταν το παιδί, που,
όταν ο Χριστός τον έβγαλε από τη μέση, ηρέμησαν τα πάντα.
Όσοι λοιπόν θεωρούμε τον διάβολο σαν προσωποποίηση του κακού και όχι σαν πρόσωπο και είμαστε πολλοί όπως δείχνουν: ο τρόπος που τρώμε που νηστεύομε, που προσευχόμαστε, που ντυνόμαστε…, που γδυνόμαστε…, που διασκεδάζουμε…, που διαβολοστέλνουμε… και γενικά ο τρόπος που βιώνουμε τη ζωή σε 24ωρη βάση. Ο τρόπος (αυτός) δείχνει πως δεν τον φοβόμαστε, αφού δεν τον πιστεύουμε σαν πρόσωπο.
Όσοι σκεφτόμαστε έτσι, είμαστε κάτω από την φοβερή ερώτηση του προφήτου Ηλιού το 900 π.χ.. Προτού κατεβάσει φωτιά από τον ουρανό και κάψει το ολοκαύτωμα της θυσίας: «Και προσήγαγεν Ηλιού προς πάντας και είπε αυτοίς Ηλιού. Έως πότε υμείς χωλανείτε επ’ αμφοτέραις ταις ιγνύες; (πότε από δω, και πότε από κει). Ει έστι Κύριος ο Θεός, πορεύεστε οπίσω αυτού, ει δε ο Βάαλ πορεύεστε οπίσω αυτού και ουκ απεκρίθη ο λαός λόγον», Βασιλειών Γ΄, ιη΄, 21. Ο προφήτης Ηλίας είναι ζωντανός και δεν παύει να απευθύνει την ίδια ρητορική ερώτηση προς όλους μας.
Δηλαδή χωλαίνουμε και στη θεωρία και στην πράξη, δηλαδή κουτσαίνουμε
1ον. Στην θεωρία, διότι:
α. Αντιβαίνουμε στην Γραφή στην οποία ο Σατανάς, είναι ένα από τα δύο κεντρικά πρόσωπα. Δύο είναι τα κεντρικά πρόσωπα και στα 76 (49+27) βιβλία της Αγίας Γραφής: ο Χριστός και ο Σατανάς. Και μάλιστα πρώτος εμφανίζεται ο Σατανάς, ο όφις ο αρχαίος, ο διάβολος και έπειτα ο Χριστός.
β. Αντιβαίνουμε στην λογική. Ποίος πείραξε τον Χριστό στο Σαραντάριον όρος στην έρημο; Μήπως ο εαυτός του; (Βλασφημία).
γ. Αντιβαίνουμε στην οικονομία της Σωτηριας: «είς τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου», Α΄Ιω, γ΄, 9. Δηλαδή, οι προσωποποιήσεις δεν κάνουν έργα.
2ον. Στην πράξη, (διότι): αδιαφορούμε για το συμφέρον μας ακολουθώντας κοσμικές πρακτικές περιφρονούμε τα ασφαλιστικά μέτρα της εκκλησίας.
α. Εξορκισμούς, αγιασμούς, θυμιάματα, κομποσκοίνια…
β. Την καθοδήγηση των Αγίων (κατάσκοποι της Εκκλησίας στο στρατόπεδο του εχθρού). (Αυτοί) έφεραν πλήθος πληροφορίες. Και έτσι, «πηγαίνοντας ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια», έχουμε μεταβάλει την κοινωνία μας σε «Κρανίου τόπον».
Η πιο νεώτερη επιστήμη και τεχνική είναι η πληροφορική. Έχει κάνει τεράστια άλματα. Συγκεντρώνει, αποταμιεύει, ταξινομεί πληροφορίες για όλα τα προβλήματα στον υπολογιστή, τα επεξεργάζεται και δίνει λύσεις ταχύτατα (με το πάτημα ενός κουμπιού). Για όλα τα προβλήματα δίνει λύσεις.
Γιά όλα, πλην ενός: της δράσεως των δαιμονίων στην Ιστορία και στην καθημερινή ζωή, για τα οποία υπάρχει τεράστια ποσότητα υλικού για επεξεργασία στα συναξάρια των Αγίων.
Ακολουθούν μερικά (ελάχιστα) δείγματα πληροφοριών.
Πηγή πληροφοριών: Συναξάρι Άγιου Νικόδημου αγιορείτου και Γεροντικό.
- Μακάριος ο Αιγύπτιος, εορτή 19 Ιανουαρίου: Είναι δύο τα τάγματα των δαιμόνων και το μεν ένα τάγμα πολεμάει τους ανθρώπους εις τα διάφορα πάθη, θυμού και επιθυμίας, το δε άλλο τάγμα, το οποίον ονομάζεται αρχικό, πολεμάει τους ανθρώπους και τους ρίπτει εις διαφόρους αιρέσεις και βλασφημίας και πλάνας, στους μάγους και τους αιρεσιάρχες.
- Γεροντικόν Αντωνίου: επιδρούν στην φαντασία και βλέπουμε διαφορετικά. (π. χ.) μια ευσεβή γυναίκα ως φοράδα. Γερ. Χαμπάκη (Αντωνίου), σελ.193.
- Αβέρκιος, (εορτή) 22 Οκτωβρίου: Έχουν δύναμιν επί των στοιχείων της φύσεως, (σεισμοί, θύελλες, επιδημίες).
- Ιάκωβος ο αναχωρητής, (εορτή) 26 Νοεμβρίου: Μιμούνται μορφές ανθρώπων και μάλιστα Αγίων.
- Οσία Θεοδώρα, η εν Αλεξανδρεία, (εορτή) 11 Σεπτεμβρίου: Δεν νικώνται από καμία αρετή, πλην της ταπεινώσεως.
Αυτή η επιλεκτική (επίτηδες) παράλειψις της Πληροφορικής οφείλεται στο ότι δεν πιστεύει (η πληροφορική) ότι ο Διάβολος είναι πρόσωπο και όχι προσωποποίηση του κακού. Η απιστία όμως αυτή, που διευκολύνει αφάνταστα τον Διάβολο, οδηγεί στην διαστροφή, με τρομακτικές για την ανθρωπότητα συνέπειες. (Κι αυτό), διότι η άπιστη γενεά είναι και διεστραμμένη γενεά, όπως το δήλωσε ο Κύριος, Μτθ, ιζ΄, 17.
Και από διεστραμμένη γενεά, τι καλό μπορεί να περιμένει κανείς; (δις)
ΑΜΗΝ
* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…
**Ευαγγέλιο Ζ΄ Κυριακής του Ματθαίου, Μτθ, ιζ΄, 14-23.
Πρωτότυπο Κείμενο
«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,
14 άνθρωπος τις προσήλθεν τω Ιησού γονυπετών αυτόν και λέγων·
15 Κύριε, ελέησόν μου τον υιόν, ότι σεληνιάζεται και κακώς πάσχει· πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το ύδωρ.
16 Και προσήνεγκα αυτόν τοις μαθηταίς σου, και ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι.
17 Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν· ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Έως πότε έσομαι μεθ΄ υμών; Έως πότε ανέξομαι υμών; Φέρετέ μοι αυτόν ώδε.
18 Και επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, και εξήλθεν απ΄ αυτού το δαιμόνιον και εθεραπεύθη ο παις από της ώρας εκείνης.
19 Τότε προσελθόντες οι μαθηταί τω Ιησού κατ΄ ιδίαν είπον· διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό;
20 Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· δια την απιστίαν υμών.
21 Αμήν γαρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν. Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία.
22 Αναστρεφομένων δε αυτών εις την Γαλιλαίαν είπεν αυτοίς ο Ιησούς·
23 μέλλει ο υιός του ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων και αποκτενούσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα εγερθήσεται».
Νεοελληνική Απόδοση
«Όταν έφτασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος, γονάτισε μπροστά του και του είπε:
«Κύριε, σπλαχνίσου το γιο μου, γιατί είναι επιληπτικός και υποφέρει· πολλές φορές μάλιστα πέφτει στη φωτιά και στο νερό. Τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν».
Ο Ιησούς απάντησε: «Γενιά άπιστη και διεφθαρμένη, ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε τον μου εδώ».
Ο Ιησούς επιτίμησε το δαιμόνιο, και βγήκε απ’ αυτόν· από εκείνη την ώρα το παιδί γιατρεύτηκε. Πήγαν τότε ιδιαιτέρως στον Ιησού οι μαθητές και τον ρώτησαν:
«Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;» Κι ο Ιησούς τους είπε:
«Εξαιτίας της απιστίας σας»˙ «σας βεβαιώνω πως, αν έχετε πίστη έστω και σαν κόκκο σιναπιού, θα λέτε σ΄ αυτό το βουνό, πήγαινε από ΄δω εκεί, και θα πηγαίνει· και κανένα πράγμα δε θα είναι αδύνατο για σας. Αυτό το δαιμονικό γένος δε βγαίνει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία».
Ενώ οι μαθητές περιέρχονταν τη Γαλιλαία, τους είπε ο Ιησούς:
«Ο Υιός του Ανθρώπου πρόκειται να παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων· θα τον θανατώσουν, και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί».
ΠΗΓΗ ευαγγελικής περικοπής: http://www.imconstantias.org.cy/2887.html
