Το χωριό μου η Κέρτεζη
Του Πάνου Νικ. Τριπολιτσιώτη*
Στην ΚΕΡΤΕΖΗ, στις καστανιές,
εκεί θα πάω διακοπές,
κρύο νεράκι για να πιώ
στ’ αγαπημένο μου χωριό.
***
Παλιούς μου φίλους
εκεί θα βρω
και θα τους χαιρετήσω,
ποτήρια θα τσουγκρίσω.
****
Απ’ έξω από την Εκκλησιά,
κάτω από του πλάτανου τη σκιά,
καφέ θα κάτσω για να πιώ
κι έχω πολλά να θυμηθώ.
****
Θυμάμαι που ετρέχαμε
σαν είμαστε παιδάκια
ξυπόλητα στις γειτονιές
μες στα στενά σοκάκια.
****
Στο σχολειό πηγαίναμε
σαν βάραγε η καμπάνα,
τότε δεν εγνωρίζαμε
τι θα πει κοπάνα.
****
Και όλοιμας οι δάσκαλοι,
που γράμματα μας μάθαιναν,
αν είμασταν αδιάβαστοι
με βέργες μας μελάνιαζαν.
****
Τα θεία πάθη λέγαμε
μαζεύοντας κουλούρια,
και γύρω στα καλάθια μας
εβάζαμε λουλούδια.
****
Τα κάλαντα ελέγαμε
μονάχα με το στόμα.
Εις το χωριό δεν ξέραμε
τα τρίγωνα ακόμα.
****
Δεκάρες εμαζεύαμε,
κάπου και μια δραχμούλα,
για ν’ αγοράσουμε κι εμείς
καμιά σοκολατούλα.
****
Όλοι μαζί πηγαίναμε
πάντα στην εκκλησία,
ν’ ακούσουμε ευλαβικά
την θεία λειτουργία.
****
Και ο καλός μας ο παπάς,
‘μπρός στην ωραία πύλη,
πάντοτε μας συμβούλευε
να είμαστε όλοι φίλοι.
****
Τα βράδια επηγαίναμε
όλοι στα καφενεία,
τα νέα για να μάθουμε
σ’ αυτή την κοινωνία.
****
Θυμάμαι οι μπακάληδες
έγραφαν σε τεφτέρι,
αφού παρά δεν είχαμε
οι πιο πολλοί στο χέρι.
****
Του Αγιωργιού ετρέχαν τα παιδιά
να πάρουν την κουλούρα
και στην πλατεία έπαιζαν
πίπιζες και νταούλια.
****
Απόκριες εσφάζαμε
όσοι ‘χαμε γουρούνια,
ετσίκνιζε όλο το χωριό,
εσπάζαν τα ρουθούνια.
****
Στ’ Αλώνια αλωνίζαμε,
φωνάζαμε στα ζώα
να τρέχουνε πιό γρήγορα
μην πιάσει καμμιά μπόρα.
****
Στον τρύγο τραγουδούσαμε,
μα άκουγες και γέλια,
καινούριος μούστος θα ‘μπαινε
μέσα στα βαρέλια.
****
Φασόλια είχαμε πολλά,
ξακουστά και φίνα,
γιατί αν δεν είχαμε απ’ αυτά
θα πεθαίναμε απ’ την πείνα.
****
Ραβδίζαμε τις καρυδιές
να πέσουν τα καρύδια,
αφού τα ‘λιάζαμε καλά,
τα βάζαμε στα σπίτια.
****
Κι όταν ερχόταν μια γιορτή
η κάθε μια νυκοκοιρά
έφτιαχνε ωραίο μπακλαβά.
****
Κάστανα εμαζεύαμε
να έχουμε το χειμώνα,
με φτέρες τα τυλίγαμε
μέσα εις το χώμα.
****
Ξύλα κουβαλάγαμε,
μετά το καλοκαίρι,
ψηλά από τον έλατο
κι από το κρυονέρι.
****
Έχω πολλά να θυμηθώ,
να κάτσω να τα γράψω,
εδώ όμως σταματώ
γιατί θα σας κουράσω!
Χειμώνας του 2013
* Ο Πάνος Νικ. Τριπολιτσιώτης, του (+) Νικολάου και της (+) Νικολίτσας, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρτεζη. Φοίτησε, εργάστηκε και έγινε συνταξιούχος του Πολεμικού ναυτικού της χώρας. Το Καλοκαίρι αυτό με την σύζυγό του Ντίνα κάνει διακοπές στην Κέρτεζη.
Τον ευχαριστούμε δημόσια για το όμορφο, πραγματικό και νοσταλγικό ποίημά του!
