Ομιλία στη ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Οι 7 λόγοι του Σταυρού, 13-04-2012
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«Νυν εδοξάσθη ο υιός του Ανθρώπου και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ», Ιω., ιγ΄, 31.
Από την ημέρα που αμάρτησε ο άνθρωπος, πολλά φρικτά θεάματα είδε, βλέπει, και θα δει ο πλανήτης, αλλά το θέαμα που παρουσιάστηκε εκείνη την Mεγάλη Παρασκευή στην κορυφή του Γολγοθά, είναι το πιο φριχτό θέαμα όλων των αιώνων, που κρύβει μέσα του μια πελώρια αντίφαση, αδικία που δεν μπορεί να συλλάβει το ανθρώπινο μυαλό.
Γιατί Εκείνος που σταυρώθηκε ήταν ο αθώος, ο δίκαιος, ο φτωχός, ο αναμάρτητος, ο άδολος, ο ευεργέτης, ο αληθινός, ο γλυκύτατος…: «Λαός μου τι εποίησα σοι και τι μοι ανταπέδωκας αντί του ύδατος όξος, αντί μάνα χολή, αντί του αγαπάν με Σταυρώ με προσηλώσατε»… Και αυτό ισχύει διαχρονικά μέχρι σήμερα.
ΣΗΜΕΡΑ θάβεται ο υιός του ανθρώπου, δηλαδή ο Άνθρωπος με Α κεφαλαίο και μαζί του θάβεται και η Ζωή. «Εν Αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων», Ιω., α΄, 4. Χωρίς Αυτόν υπάρχει μόνο επιβίωση, (όπως και στα ζώα).
Αλλά αυτή η ταφή η τριήμερος, μέσα στον Πανάγιο Τάφο, οδοποιεί την ανάσταση για όλο το γένος των ανθρώπων.
Όχι όμως σαν αυτόματος πιλότος, αλλά σαν θεϊκή ταξιδιωτική οδηγία, που είναι οι 7 λόγοι του Σταυρού, (δηλαδή τα τελευταία λόγια Του, πριν από την ταφή, που είναι και η πεμπτουσία της διαθήκης Του στο ανθρώπινο γένος).
Είναι συγκινητική η επιμονή Του να επιμένει να μας σώσει μέχρι την τελευταία στιγμή, και εμείς να Του ξεφεύγουμε στα μονοπάτια του Διαβόλου!!!
Οι 7 λόγοι του Σταυρού.
Στις τελευταίες οδηγίες Του πριν συλληφθεί ο Χριστός είπε στου μαθητές: «Εις γαρ υμών εστίν καθηγητής, ο Χριστός». Και νάτος τώρα ο γλυκύτατος Υιός του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, καθηγητής πάνω στην έδρα του, στον Γολγοθά!
1ος Λόγος
«Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», Λκ, κγ 34
Ιστορία λογικών όντων που δεν ξέρουν τι κάνουν (εκτελέσεις, φόνοι, καμικάζι, αλληλοσφαγές, βιασμοί ανηλίκων και βρεφών ακόμη, ναρκωτικά… Δόξα τη μακροθυμία σου Κύριε, δόξα σοι.
2ος Λόγος (στο ληστή)
«Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω», Λκ, κγ΄, 43.
ολόκληρη η ανθρωπότης είμαστε ληστές (και μάλιστα εσταυρωμένοι, εκ δεξιών και εξ αριστερών, μετανοημένοι ή αμετανόητοι.
3ος Λόγος
«Γύναι ιδού ο υιός σου. ήτα λέγει τω μαθητή. ιδού η μήτηρ σου», Ιω, ιθ΄, 26-27.
Είναι η υιοθεσία των χριστιανών. Η μητέρα του Θεού θα είναι εις το εξής και δική μας μητέρα: ΠΡΟΣΤΑΤΙΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ΒΟΗΘΟΣ.
4ος Λόγος
«Θεέ μου, θεέ μου ίνα τι με εγκατέλειπες;», Μτθ, Κζ΄, 46.
Τυπώνει την δική μας εγκατάλειψη από τον Θεό, που στην ουσία είναι εγκατάλειψη του Θεού από μας (οικουμενικά, διαχρονικά).
5ος Λόγος
«Διψώ», Ιω, ιθ΄, 28-29
Συγκλονιστικό: (ΕΠΟΠΤΙΚΟ) και σωματικά και ψυχικά, δηλαδή:
– Σωματική αιτία, (αφυδάτωση: ιδρώτας, αίμα).
– Ψυχική αιτία, (διψάει για την σωτηρία μας, την ολοκλήρωσή μας) σε ένα αιώνιο παρόν για τον Χριστό – δεν υπάρχει παρελθόν ή μέλλον.
– Αλληγορική αιτία, (η ζωή του ανθρώπου τελειώνει με δίψα). Τίποτε το γήινο δεν την ξεδιψάει. Ούτε τα λεφτά, ούτε οι ηδονές, ούτε οι δόξες, ούτε η επιστήμη, ούτε η γνώση, ούτε η τεχνολογία, ούτε η γενετική… ΤΙΠΟΤΑ.
6ος Λόγος
«Τετέλεσται», Ιω, ιθ΄, 30
Τελείωσε το επίγειο έργο Του, δηλ. η κατάργηση-ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ του Σατανά έξω από τον χώρο της εκκλησίας. Εμείς δεν το ξέρουμε, γι’ αυτό και τρέμουμε τα μαγιλίκια. Ο διάβολος όμως το ξέρει: «καταβάτω νυν από του σταυρού και πιστεύωμεν επ΄ αυτώ», Μτθ. κζ 42.
7ος Λόγος
«Πάτερ μου εις χείρας σου παραθήσομαι το πνεύμα μου», Λκ, κγ΄, 46
Ο πιο τρομερός λόγος. Όλοι κάπου θα παραδώσουμε το πνεύμα μας. Όμως που; Άνθρωποι φεύγουν κάθε μέρα, όλων των ηλικιών. Που παραδίδουν το πνεύμα τους; Στο μηδέν; Στο κάρμα; Στην μετεμψύχωση; Στο κόμμα; Στους σατανιστές; Στα ναρκωτικά; Που;… Εκεί από ‘που το πήραμε,
στον Θεό τον Πατέρα μας.
ΑΜΗΝ
* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…
