ΟΜΙΛΙΑ στη Γ΄ΚΥΡΙΑΚΗ των ΝΗΣΤΕΙΩΝ, της ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ, 07-04-2013, Μρκ η΄ 34-θ΄1**
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«Ός γάρ αν επαισχυνθεί με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν, όταν έλθει εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των Αγίων», Μρκ, η΄38.
Τι προβάλει η εκκλησία
Το σημείο του σταυρού, χωρίς τον εσταυρωμένο. Ως όπλον, πλήρες δυναμικό. Αποτελεσματικό.
Πως πρέπει να γίνεται.
1ον : Τα 3 δάκτυλα, την Αγία Τριάδα.
2ον : Τα 2 άλλα δάκτυλα, τις δυο φύσεις του Χριστού.
3ον : Στο μέτωπο, εκ των ουρανών.
4ον : Κατήλθε στην κοιλίαν της Παναγίας.
5ον : Στον δεξιό ώμο, εκάθισεν εκ δεξιών του πατρός.
6ον : Και πέταξε εξ αριστερών τον Διάβολον.
Τι λέγει ο Χρυσόστομος
«Όταν μέλλεις υπερβαίνειν τα πρόθυρα του πυλώνος (εξώπορτας), τούτο φθέγξαι το ρήμα πρώτον. Αποτάσσομαι σοι Σατανά και τη πομπή σου και τη λατρεία σου, και συντάσσομαι σοι Χριστέ και μηδέποτε χωρίς της φωνής ταύτης εξέρχεσθαι. Τούτο σοι βακτηρία έσται, τούτο όπλον, τούτο Πύργος άμαχος μετά του ρήματος τούτου και τον Σταυρόν επί του μετώπου διατύπωσον. Ούτω γαρ ου μόνον άνθρωπος απαντών, αλλ’ αυτός o Διάβολος βλάψαι τι δυνήσεται, ο μετά τούτων σε ορών των όπλων πανταχού φαινόμενον». Αν αυτά δεν κάνεις, «που πας ξυπόλυτος στ’ αγκάθια»; Άοπλος στη σφηκοφωλιά!
Πότε πρέπει να γίνεται το σημείον του Σταυρού
Πολλάκις, και σε κάθε περίσταση πιο πολύ όταν ντρεπόμαστε, τότε πάνω στο χέρι μας ζυγίζουμε το βάρος του Σατανά. Στο σπίτι και στο δρόμο, στον ύπνο και στο ξύπνιο, εργασία, ψυχαγωγία.
«Μη τοίνιν αισχυνθώμεν ομολογείσαι τον Εσταυρωμένον. Επί μετώπου μετά παρρησίας, …τοις δακτύλοις η σφραγίς και επί πάντων ο Σταυρός γενέσθω. Επί άρτων βιβρωσκομένων, επί ποτηρίων πινομένων… Εν εισόδοις, εν εξόδοις, ο του ύπνου κοιταζόμενος και διανιστώμενος, οδεύουσιν, ηρεμούσιν. Μέγα φυλακτήριον και Δωρεάν (τοις πένησιν). Χωρίς καμάτου (δια τους ασθενείς). ΣΗΜΕΙΟΝ πιστών και φόβος δαιμόνων», Κύριλλος Ιερ/μων.
Σε κάθε γεγονός της Εκκλησίας είναι απαραίτητη η παρουσία του Σταυρού, που δίνει κάθε φορά και το νόημα της ημέρας. (Ευλογημένη…).
Το σημερινό, αφορά εις την ενίσχυση (και των μεν και των δε), διότι σήμερα εορτάζομε τα πάθη του χριστιανού. Κάθε χριστιανός σηκώνει τον σταυρόν του, πολλά πάθη έχει ο χριστιανός, αλλά όχι εκούσια (αρρώστιες, δυστυχήματα, ζημίες, ανεργία…), είτε εξ αιτίας μας, είτε εκ του διαβόλου.
Αλλά το πάθος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (πείνα, ατονία, πικρία, οι πειρασμοί των μη νηστευόντων), είναι πέραν πάσης αντιλογίας ΕΚΟΥΣΙΟΝ, σε προσωπικό επίπεδο.
Κυρίως όμως σηματοδοτεί το (εκούσιο πάθος) του σώματος όλης της εκκλησίας, όχι κύρια για την υγεία, ούτε για την θέληση, ούτε για τον παράδεισο, ούτε για τίποτε ατομικό.
Η Νηστεία είναι κοινωνικό γεγονός της ενορίας. Νηστεύω, γιατί νηστεύει όλη η ενορία, για να μην ξεχωρίζω, να μην είμαι αυτονομημένος και τρώγω όταν τρώει όλη η ενορία (με τις απολυτές Δωδεκαήμερο, Διακαινήσιμο, κλπ.). Και έτσι όπως ακολουθούμε τον Κύριο στο εκούσιον πάθος, έχουμε την ευλογία να τον ακολουθήσουμε και στην χαρά της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.
Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω.
ΑΜΗΝ
* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…
** ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ, Μαρκ. η΄ 34-θ΄1
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
«η΄34 Και προσκαλεσάμενος τον όχλον συν τοις μαθηταίς αυτού είπεν αυτοίς∙ όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.
35 ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν∙ ος δ’αν απολέση την εαυτού ψυχήν ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν.
36 Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;
37 ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;
38 ος γαρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο Υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων.
θ΄1 Και έλεγεν αυτοίς∙ αμήν λέγω υμίν ότι εισί τινες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου εώς αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει.»
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
«34 Ο Ιησούς κάλεσε τότε τον κόσμο μαζί με τους μαθητές και τους είπε: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί.
35 Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει∙ όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει.
36 Γιατί τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά χάσει τη ζωή του;
37 Τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος σαν αντάλλαγμα για τη ζωή του;
38 Όποιος ζώντας μέσα σ’ αυτή τη γενιά την άπιστη κι αμαρτωλή, ντραπεί για μένα και για τη διδασκαλία μου, θα ντραπεί γι’ αυτόν κι ο Υιός του Ανθρώπου, όταν έρθει με όλη τη λαμπρότητα του Πατέρα του, μαζί με τους αγίους αγγέλους».
1 Και τους έλεγε ακόμη ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ’ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν το θάνατο, πριν δουν να έρχεται δυναμικά η βασιλεία του Θεού».
