ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ,

ΜΡΚ, β΄, 1-12,** 31-03-2013

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Θάρσει τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου», Μτθ, θ΄, 2.

Η σημερινή περικοπή παρουσιάζει έναν παραλυτικό που τον σήκωναν 4 και τον κατέβασαν από την στέγη της οικίας μπροστά στον Χριστό. Στο θαύμα της θεραπείας του, ο Χριστός προτάσσει την παρουσία της συνειδήσεως με την φράση «θάρσει τέκνον (έχε θάρρος παιδί μου), αφέωνταί σοι αι  αμαρτίαι σου».

Την παρουσία της συνειδήσεως επισημαίνει και η εκκλησία μας στην θεραπεία του  παραλυτικού. Που επισημαίνει ότι μέγας  φόβος  τον  κατείχε, διότι η συνείδηση του τον πληροφορούσε, και πολύ σωστά, ότι οι αμαρτίες του θα εγίνοντο εμπόδιο στην θεραπεία του.

Τι είναι η συνείδηση

Συνείδηση είναι το ποιμενικό σκυλί που βάζει ο τσοπάνης για να του φυλάει τη στάνη από τους λύκους, είναι το νευρικό σύστημα της ψυχής που την  πληροφορεί για τα πάντα και την κρατάει όρθια. Σε τελευταία ανάλυση είναι η παρουσία του Θεού μέσα μας, μια φωνή, η φωνή του Θεού μέσα μας. Και ένας δικαστής, η Δικαιοσύνη του Θεού μέσα μας.

Και έχει μια διπλή εντολή, ανεξάρτητη από την θέληση του  ανθρώπου, που θα την εκτελέσει οπωσδήποτε..

1^ον. Να πληροφορεί τον άνθρωπο ποιο είναι το θέλημα του Θεού, και

2^ον. Να δικάσει τον άνθρωπο για υπακοή ή παρακοή στο θέλημα του Θεού.

Πότε και πως θα εκτελέσει την εντολή.

Την εντολή θα την εκτελέσει οπωσδήποτε. Δεν υπάρχει Δύναμις στον κόσμο, επίγεια, επουράνια ή καταχθόνια, που να μπορέσει να εμποδίσει τον Θεό να εκτελέσει το θέλημα του. Το ζήτημα είναι πότε και πώς.

Το ΠΟΤΕ: Εξαρτάται από τα εμπόδια που της παρεμβάλουμε. Αν δεν την εκτελέσει σήμερα, θα την εκτελέσει αύριο. Αν δεν την εκτελέσει στα νιάτα, (τότε) στα γεράματα. Αν δεν την εκτελέσει ανύπανδρος, (τότε) παντρεμένος. Αν δεν την εκτελέσει άτεκνος, (τότε) όταν αποκτήσει τέκνα. Αν δεν την εκτελέσει στην παρούσα ζωή, (τότε) στην μέλλουσα, πράγμα που είναι και το χειρότερο, γιατί εκεί δεν θα υπάρχουν εφετεία και η απόφαση θα είναι τελεσίδικη.

Το ΠΩΣ: Θα πληροφορήσει πρώτα και μένα και σένα στην εντέλεια για όλα. Αν δεν ψηφίσεις τον νόμο, πως θα τον εφαρμόσεις; (ΑΒΡΑΑΜ). Αν δεν ταΐσεις το πρόβατο, πως θα πάρεις το γάλα; Αν δεν καλλιεργήσεις το κλήμα, πως θα πάρεις σταφύλια; Έτσι και η συνείδηση:

Θα πληροφορήσει πρώτα και μετά θα δικάσει. Θα μας κρίνει, χωρίς καμιά παράλειψη για όλα   όσα είναι γραμμένα σε αυτήν, σαν σε βιβλίο.

Το ευαγγέλιο της Κρίσεως (Απόκρεω), δεν είναι το Παγκόσμιο δικαστήριο, όπως  νομίζουν πολλοί. Είναι η εκτέλεση της αποφάσεως του δικαστηρίου που έχει προηγηθεί, με εγγυητή τον ίδιο τον Κύριο.

Αυτό το πιστώνει ο Ιωάννης  στην Αποκάλυψη: «Και είδον τους νεκρούς τους μεγάλους και τους μικρούς, εστώτας ενώπιον του θρόνου και βιβλία ηνοίχθησαν και άλλο βιβλίο ηνοίχθη ο εστί της ζωής και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις», Απ., κ΄, 12.

Τα βιβλία είναι οι συνειδήσεις των ανθρώπων. Και είναι κλειστά, γιατί καταπιέζουμε την συνείδηση, την φιμώνουμε. Αλλά τότε υποχρεωτικά θα ανοίξουν και θα κρίνει τον καθένα η δική του συνείδηση, κατά τα έργα που έχει γραμμένα. Εξαιρούνται εκείνοι που θα έχουν γραφεί στο βιβλίο της ζωής, γιατί έχουν οι συνειδήσεις των καθαρισθεί με την μετάνοια και τα μυστήρια της εκκλησίας.

Και αυτός είναι ο κύριος σκοπός της παρούσης ζωής, να κατορθώσουμε να γραφτούμε στο άλλο βιβλίο, «ό εστί της ζωής», και έτσι να μην έχουμε το άγχος ότι θα κρινόμαστε αυστηρά από την ίδια μας την συνείδηση σε όλη την αιωνιότητα.

Ο τσέλιγκας οι πονηροί και το πιστό σκυλί: παράδειγμα που μιλάει.

1. Τα νεογέννητα αρνάκια τη νύχτα τα φύλαγε στο κατώι του σπιτιού του, και αυτός κοιμόταν στο επάνω πάτωμα.
2. Ένα βράδυ γύρισε μεθυσμένος στο σπίτι και κοιμήθηκε βαριά. Τότε μερικοί πονηροί πλησίασαν να κλέψουν τα αρνάκια. Το πιστό σκυλί χαλούσε τον κόσμο.
3. Αγουροξυπνημένος, κατέβηκε κάτω οι κλέφτες απομακρύνθηκαν και αυτός μη ακούγοντας τίποτε έβρισε χυδαία το σκυλί του το απείλησε (εάν το ξανά κάνεις θα σε σκοτώσω) και ξανακοιμήθηκε.

Οι πονηροί ξαναγύρισαν, το σκυλί αγρίεψε πάλι, τον ξανά ξύπνησε, και αυτός έξω φρενών κατέβηκε πάλι με την καραμπίνα στο χέρι και μη ακούγοντας τίποτε (οι κλέφτες είχαν πάλι απομακρυνθεί), σκότωσε το σκυλί του, και επιστρέφοντας στο κρεβάτι του, κοιμήθηκε ήσυχος τον ύπνο της απωλείας, γιατί το πρωί διαπίστωσε ότι τα αρνάκια του είχαν κάνει φτερά.

Συμπέρασμα.

Αυτά παθαίνουμε όταν φιμώνουμε την συνείδηση μας και οι πονηροί μας παίρνουν ότι πολυτιμότερο έχουμε.

Άλλοι την εκτελούμε: πώρωση=κόλαση. Άλλοι την ζωογονούμε: (μυστήρια, Αρετές, Άσκηση) και ολοκληρώνει τον προορισμό της, που είναι να κάνει τον άνθρωπο κατάλληλο να χωρέσει στην βασιλεία του Χριστού.                                 

ΑΜΗΝ

* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…

** ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Γρηγορίου του Παλαμά) (Μάρκου κεφ. β’ στίχοι 1-12)

– Η θεραπεία του Παραλυτικού της Καπερναούμ.

Πρωτότυπο

«1 Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς πάλιν εἰς Καπερναοὺμ καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι.

2 Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον.

3 Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων

4 καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἤν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ‘ ὢ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο.

5 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.

6 Ἦσαν δὲ τίνες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν·

7 οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; Τὶς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός;

8 καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τὶ ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;

9 τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἐγεῖρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;

10 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας – λέγει τῷ παραλυτικῷ·

11 σοὶ λέγω, ἐγεῖρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.

12 Καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν».

Απόδοση

«1 Εκείνο τον καιρό μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ· και διαδόθηκε πως ήταν σ’ ένα σπίτι.

2 Και αμέσως μαζεύτηκαν πολλοί, τόσοι που δε χωρούσαν ούτε στην αυλή του σπιτιού· και τους κήρυττε το θείο λόγο.

3 Έρχονται τότε και του φέρνουν έναν παραλυτικό, που τον σήκωναν τέσσερις άνθρωποι.

4 Και επειδή δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν από τον κόσμο, έβγαλαν τη στέγη του σπιτιού σ’ εκείνο το μέρος που ήταν ο Ιησούς· και αφού άνοιξαν τόπο, κατέβασαν το κρεβάτι όπου επάνω ήταν κατάκοιτος ο παραλυτικός.

5 Όταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους, λέγει στον παραλυτικό: Παιδί μου, σου συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες σου.

6 Και ήσαν εκεί και κάθονταν μερικοί από τους γραμματείς και διαλογίζονταν μέσα τους:

7 Τι φοβερές βλασφημίες λέγει αυτός; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο Θεός;

8 Και αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς με το πνεύμα του πως τέτοια διαλογίζονται μέσα τους και τους είπε: Τι βάζετε τέτοια στο μυαλό σας;

9 Τι είναι πιο εύκολο, να πεις στον παραλυτικό σου συγχωρούνται οι αμαρτίες; ή να πεις σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και περπάτα;

10 Και για να μάθετε πως ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί εδώ στη γη αμαρτίες (τότε λέγει στον παραλυτικό)·

11 Σε σένα λέγω, σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και πήγαινε στο σπίτι σου.

12 Και ο παραλυτικός σηκώθηκε αμέσως και βγήκε μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, έτσι που όλοι να τα έχουν χαμένα, να δοξάζουν το Θεό και να λέγουν πως ποτέ δεν είδαμε τέτοιο πράγμα».

ΠΗΓΗ: http://paroutsas.jmc.gr/project/religion/gospels/gsp%20(24).htm