ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, Ιω., α΄, 44-52**, 04-03-2012

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Την άχραντoν εικόνα σου προσκυνούμε  Αγαθέ…»,

Τροπάριο Εορτής.

Δύο είναι οι θανάσιμοι εχθροί της εκκλησίας του Χριστού, δηλ. της Ορθοδοξίας: Η ειδωλολατρία (υλισμός) και ο ιδεαλισμός, που είναι φανερός ή κρυμμένος σατανισμός. Και οι δυο συγκρούστηκαν με την Ορθοδοξία και νικήθηκαν κατά κράτος,  ο ένας, ο υλισμός, το 313 μ.Χ. με το διάταγμα των Μεδιολάνων (Μέγας Κωνσταντίνος), και ο άλλος, ο ιδεαλισμός το 842 μ.Χ. με την αναστύλωσιν των Αγίων Εικόνων, (Εικονομαχία, επί Θεοδώρας Αυτοκράτειρας  και  Μεθοδίου του Πατριάρχου).

Η εικονομαχία άρχισε το 726 -730 μ.Χ.. Ο Λέων ο Ίσαυρος λησμόνησε ότι οι εικόνες ήταν τα βιβλία των αγραμμάτων, ότι ο άνθρωπος θα έχει πάντοτε ανάγκην των υλικών συμβόλων και η κατάχρησις δεν αίρει την νουνεχή χρήσιν: «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι».

Τελευταίος εικονομάχος ήταν ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος, μετά από 115 χρόνια, και πέθανε το 843 μ.Χ. και τότε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, ο αδελφός της Βάρδας, ο ανδράδελφος της Μανουήλ και ο αρχικαγκελάριος Θεόκτιστος (επί πατριάρχου Μεθοδίου) κήρυξε υποχρεωτική την απόφασιν της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, την Α΄ Κυριακή των Νηστειών – Κυριακή της Ορθοδοξίας, (με λιτάνευσιν των αγίων εικόνων).

Καλοί και ευλογημένοι οι πανηγυρισμοί, αλλά αν μείνουμε μόνο σε αυτούς, είναι σαν να λέμε «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις». Και τούτο, γιατί στην εποχή μας ζούμε ημέρες  Εικονομαχίας  και μάλιστα της πιο φοβερής και σκληρής που γνώρισε μέχρι σήμερα η ιστορία, και το βάρος της ευθύνης πέφτει σε μας, στην Ελληνική Ορθοδοξία. Μέχρι την εποχή της παγκοσμιοποίησης οι Εικονομάχοι, δηλαδή ο διάβολος και τα ειδικευμένα συνεργεία του…, πολεμούσαν τις άγιες εικόνες, που όμως από την μια μεριά, επειδή ήταν έργα κτιστής ενέργειας, και από την άλλη κρυβόντουσαν εύκολα (100 ή 70 χρόνια) δεν μπορούσαν να τις εντοπίσουν.

Τώρα όμως κατάλαβαν κάτι που δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουμε οι ορθόδοξοι: ότι αν δεν πολεμήσουν τις αχειροποίητες εικόνες  από τις οποίες  πηγάζουν όλες οι άλλες, που είναι τρείς, ο ΧΡΙΣΤΟΣ, η ΠΑΝΑΓΙΑ και ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, δεν γίνεται τίποτα, και αυτό κάνουν τον τελευταίο καιρό.

Και πραγματικά ο Χριστός είναι η εικών του Θεού του αοράτου, όπως το βεβαιώνει ο Παύλος στην  Κολ. α΄, 13 και εξής: Είναι η πρώτη αχειροποίητη εικόνα δηλδή ο ίδιος ο Χριστός. Είναι η εικόνα του Πατρός, όπως ο ίδιος είπε στον Φίλιππο, όταν του ζήτησε να τους δείξει τον πατέρα: Τόσον χρόνο είμαι μαζί σας και δεν με γνώρισες ακόμη ποιος είμαι κατά την θείαν φύσιν μου; Εκείνος που έχει ιδεί εμένα, είδε και τον πατέρα. Και πως συ μου λες δείξε μας τον Πατέρα; «Λέγει αυτώ Φίλιππος. Κύριε, δείξον ημίν τον πατέρα και αρκεί ημίν. Λέγει αυτώ ο Ιησούς τοσούτον χρόνον μεθ’ υμών ειμί, και ουκ έγνωκας με Φίλιππε; Ο εωρακώς εμέ εώρακε τον Πατέρα και πως συ λέγεις, δείξον ημίν τον Πατέρα;» Ιω., ιδ΄, 9.

Η εικονομαχία μαίνεται  σήμερα στη χώρα μας

1^ον. Μαίνεται  κατά του Χριστού, σαν ζωντανής εικόνος του Θεού και Πατρός, και ζητάει με λύσσα την αποκαθήλωση από την θείαν φύσιν Του με κάθε τρόπο (με Ιεχωβάδες, χιλιαστές, με τον «τελευταίο πειρασμό», με τους δήθεν απογόνους της Μαγδαληνής, με αποκαθήλωση των εικόνων Του από τους δημόσιους χώρους: (δικαστήρια, σχολεία, πανεπιστήμια, την Βουλή των Ελλήνων, και… και) για να χαθεί έτσι η εικόνα του Θεού του αοράτου από τον πλανήτη Γη.

2^ον. Μαίνεται κατά της Παναγίας που είναι εικόνα της εκκλησίας, Αποκ. ιβ΄, 13-15: «13 Και ότε είδεν ο δράκων ότι εβλήθη εις την γήν, εδίωξε την γυναίκα (Παναγία) ήτις  έτεκε τον άρρενα. 14 Και εδόθησαν τη γυναικί (εκκλησία) δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου, ίνα πέτηται εις την έρημον (Μοναστήρι-Ενορία) εις τον τόπον αυτής, όπως τρέφηται εκεί καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού, από προσώπου του όφεως. 15 Και έβαλεν ο όφις εκ του στόματος αυτού οπίσω της γυναικός, ύδωρ ως ποταμόν ίνα ποταμοφόρητον ποιήσει». Προπαγάνδες, φυλλάδια, προβοκάτσιες, πορνό,  τύπος, τηλεοράσεις, ναρκωτικά…, είναι το ποτάμι που θέλει να πνίξει την Εκκλησία.

3^ον. Μαίνεται  κατά του Ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι εικόνα της Αγίας Τριάδος. Έτσι επλάσθη, Γέν. α΄, 26: «Και είπεν ο Θεός ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν καί καθ΄ομοιωσιν». Σαν  πρόσωπο (όχι σαν βιολογικό ον), σαν προσωπική εικόνα τού Τριαδικού Θεού, όποιος αρνείται τον άνθρωπο σαν εικόνα τού Τριαδικού Θεού και τον βλέπει σαν κτήνος, σαν ζώο πού κατάγεται από ζώα, από τον πίθηκο…, αρνείται τον εαυτό του.

Παράλληλα επιτίθεται κατά της ιερωσύνης, δηλαδή της ζωντανής αχειροποίητης εικόνας του Χριστού επί της Γης, που είναι ο Αρχιερεύς κάθε τοπικής Εκκλησίας, είτε  είναι ενάρετος,  είτε  είναι  φαύλος. Εφόσον δεν έχει καθαιρεθεί, έχει ολόκληρη την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που πήρε κατά την Χειροτονία  του, και την οποία κανείς  άνθρωπος επί της γης δεν μπορεί να την αφαιρέσει, παρά μόνον το ίδιο το Άγιο Πνεύμα, είτε απ΄ευθείας, είτε δια της οικείας Συνόδου. Η χειροτονία γυναικών ιερέων, ακόμα και επισκόπων, ο χωρισμός της εκκλησίας από το κράτος, ώστε οι ιερείς να πεινάσουν και να αυτοκαταργηθούν, έχει τον ίδιο στόχο.

Αυτή είναι η Ορθοδοξία αγαπητοί, αυτός είναι ο δυναμισμός της και το θεϊκό μεγαλείο της, και αν το γνωρίζαμε δεν θα κρεμόμαστε κάτω από τα κανάλια και τα πάνελ, όπως τα χασαπόσκυλα κάτω από το τσιγκέλι, αλλά: θα τους αδειάζαμε την ακροαματικότητα, «για να βάλουν μυαλό».

ΑMHN.

* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…

** Κυριακή Α’ Νηστειών (Ορθοδοξίας) – Ιω. α΄,  44-52

Πρωτότυπο

44 Τῷ καιρῷ ἐκείνω  ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. 

45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου.

46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ.

47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 

48 εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι.

49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε.  

50 ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. 

51 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. 

52 καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ‘ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου».

Απόδοση

«44 Εκείνο τον καιρό θέλησε ο Ιησούς να βγει να πάει στη Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τον Φίλιππο και του λέγει· Ακολούθησε με.

45 Και ήταν ο Φίλιππος από τη Βηθσαϊδά, από την πόλη του Ανδρέα και του Πέτρου.

46 Βρίσκει ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ και του λέγει. Βρήκαμε εκείνον πού έγραψε ο Μωυσής στο νόμο και οι Προφήτες, τον Ιησού το γιο του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ.

47 Και ο Ναθαναήλ του είπε· Από τη Ναζαρέτ μπορεί να βγει τίποτα καλό; Του λέγει ο Φίλιππος. Έλα να δεις.

48 Είδε ο Ιησούς τον Ναθαναήλ να έρχεται σε αυτόν και λέγει γι’ αυτόν: Να πραγματικά Ισραηλίτης πού δεν υπάρχει μέσα του δόλος.

49 Του λέγει ο Ναθαναήλ. Από που με ξέρεις; Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Πριν να σε φωνάξει ο Φίλιππος, όταν ήσουν κάτω από τη συκιά, σε είδα.

50 Αποκρίθηκε ο Ναθαναήλ και του λέγει: Διδάσκαλε, συ είσαι ο υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ.  

51 Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Πιστεύεις, επειδή σου είπα πώς σε είδα κάτω από τη συκιά; Μεγαλύτερα από αυτά θα δεις.

52 Και του λέγει. Σας βεβαιώνω πώς πολύ γρήγορα θα δείτε ανοιγμένο τον ουρανό και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν κοντά στον υιό του ανθρώπου».

ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2012/03/blog-post_1464.html