Το Μισθολόγιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 2016 και οι αποφάσεις των συνεδρίων του κλάδου

Του Παναγιώτη Μπούρδαλα*

Ι. Οι αποφάσεις του 16ου και 17ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ

Γενικός συνδικαλιστικός στόχος (απόφαση 16^ου και 17^ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ): «Το Συνέδριο αποφάσισε μια σειρά γενικά πολιτικά αιτήματα – στόχους… Ζ) Κατάργηση του μισθολογίου – βαθμολογίου της φτώχειας και της χειραγώγησης. Αυξήσεις στους μισθούς. Διπλασιασμός των αποδοχών του νεοδιόριστου. Ενιαίος βασικός μισθός με χρονοεπίδομα…». Και στα αιτήματα: «Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών τώρα και ειδικά των νεότερων συναδέλφων. Κατάργηση του ν. 4024/11.

Ως πρώτο βήμα, με την κατάργηση της σύνδεσης της βαθμολογικής-μισθολογικής εξέλιξης με την αξιολόγηση, να ξεπαγώσει η ωρίμανση στους υφιστάμενους βαθμούς και να γίνει η επανακατάταξη ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας….».

Το συνέδριο αποδέχτηκε τις αποφάσεις της Συνόδου των Προέδρων 5/10/12, που αποτέλεσαν και βάση όλων των μετέπειτα αποφάσεων και των συνεδρίων: «…Κατάργηση του Βαθμολόγιου – Μισθολόγιου (ν.4024/11) που εξαθλιώνει οικονομικά τους εκπαιδευτικούς και συνδέει τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη με την απόδοση και την αξιολόγηση. Σε κάθε περίπτωση, να επανέλθει η ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών…».

ΙΙ. Το Μνημόνιο ΙΙΙ

Το Μισθολόγιο τελικά εκφράζει πλήρως  και την κεντρική κατεύθυνση του Μνημονίου ΙΙΙ και των παραδοτέων του, αλλά και πολύ εξειδικευμένες λεπτομέρειές τους:

«…Μεταρρύθμιση ενιαίου μισθολογίου με ισχύ από 1 Ιανουαρίου σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις  αρμοδιότητες και τη  θέση του προσωπικού. Έως το 2018 μεταρρύθμιση με σκοπό βελτιωμένη δομή με περιγραφές καθηκόντων που θα αντανακλάται στο μισθολόγιο.  Καθορισμός ανώτατων ορίων μισθολογικών δαπανών και επιπέδων απασχόλησης στο δημόσιο (εντός της νέας Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ΜΔΣτρ) που να συνάδουν με επίτευξη δημοσιονομικών στόχων και εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για δημόσιες δαπάνες σχετικά με ΑΕΠ (από 2016 – 2019)…».

Αξίζει να παρατηρήσει κανείς ότι στην εισηγητική έκθεση του Μισθολογίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 2016, ότι καλύπτονται οι εν λόγω πρόνοιες του Μνημονίου ΙΙ και των παραδοτέων:

ΙΙΙ. 8 καίριες παρατηρήσεις

1) Η κατάργηση του ν. 4024/2011 (Μισθολόγιο ΠΑΣΟΚ 2011) με το ν. 4354/2015 (Μισθολόγιο ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ 2016) έγινε και κάτω από τις επιταγές των «θεσμών», αλλά πλέον αποτελεί απόφαση του Μνημονίου ΙΙΙ. Και παρά το γεγονός, ότι γίνεται αποσύνδεση του Μισθολογίου από το Βαθμολόγιο, τελικά αποτελεί γενικά «μισθολόγιο της φτώχειας και της χειραγώγισης». Αυτή αποσύνδεση βεβαίως είναι στην κατεύθυνση της απόφασης του συνεδρίου, και μάλλον θα είναι η μοναδική απόφαση που είναι κατ’ αρχήν στην ίδια κατεύθυνση, εάν η βαθμολογική εξέλιξη είναι ακώλυτη και αποσυνδεμένη από αξιολόγηση.

2) Δεν έγιναν αυξήσεις στους μισθούς για όλους, παρά μόνο δόθηκαν  μεγαλύτερα επιδόματα σε ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη και ευνοήθηκαν με την «προωθημένη μισθολογική εξέλιξη» οι νεότεροι συνάδελφοι κυρίως με διδακτορικά και Δ.Υ.-απόφοιτοι της «Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης».

3)  Διατηρήθηκε ο εισαγωγικός βασικός μισθός του Μισθολογίου ΠΑΣΟΚ 2011 ακριβώς ίδιος σε κάθε κατηγορία, ενώ ο κλάδος απαιτεί στόχο διπλασιασμού για όλους! Ταυτόχρονα μειώνονται οι βασικοί μισθοί

4)  Αντί οι ωριμάνσεις να γίνονται μόνο με «χρονοεπίδομα», δηλαδή σε σχέση μόνο με το χρόνο, που θα οδηγεί και σε «ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη», το «Μισθολόγιο ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ 2016, ν. 4354/2015» κάνει σχεδόν το ακριβώς αντίθετο:

α) Εξαφανίζει χρόνους (2016, 2017 και 1 έτος με κάθε τιμωρητική αξιολόγηση)

β) Δίνει πλασματικά έτη- Μ.Κ. στα κάθετα «τυπικά προσόντα» (μόνο) και 1 ΜΚ σε ένα μικρό μέρος «αρίστων», υπό «όρους και προϋποθέσεις».

γ) Όσοι δικαιούνται με τις νέες κατατάξεις μικρό μέρος «ωριμάνσεων» δίνονται σε τέταρτα σε βάθος τετραετίας.

δ) Το μισθολογικό βήμα (στους ΠΕ 59 Ε) δεν είναι ποσοστιαίο, αλλά σταθερό, πράγμα που είναι η μέθοδος που θα καθηλώσει την μισθολογική εξέλιξη των νεώτερων, πέραν των άλλων τρόπων, όπως ο «μηδενισμός εργασιακού χρόνου».

5) Διατηρείται η σύνδεση αξιολόγησης/απόδοσης – μισθολόγιου στα πλαίσια τόσο της «Προωθημένης μισθολογικής εξέλιξης» με πιθανή χορήγηση 1 ΜΚ, όσο και της «τιμωρητικής αξιολόγησης» με αναστολή χορήγησης ΜΚ. Ταυτόχρονα όλα δείχνουν ότι θα υπάρξει στενότερη σύνδεση αξιολόγησης – βαθμολόγιου, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα περισσότερα στοιχεία.

6) Αυξάνεται η σύνδεση μισθολόγιου και τυπικών προσόντων σε σχέση με το μισθολόγιο ΠΑΣΟΚ 2011. Συγκεκριμένα διπλασιάζονται τα πλασματικά έτη που δίνουν 4 έτη/2ΜΚ αντί 2 έτη/1ΜΚ στους κατόχους συναφών μεταπτυχιακών (τουλάχιστον ετήσιων) και 12 έτη/6ΜΚ αντί 6έτη/3 ΜΚ στους κατόχους συναφών διδακτορικών. Έτσι αλλοιώνεται ακόμη περισσότερο η θέση των δύο συνεδρίων που απαιτεί «να ξεπαγώσει η ωρίμανση στους υφιστάμενους βαθμούς και να γίνει η επανακατάταξη ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας….».

Ο κλάδος, μπορεί να εξετάσει πιθανή απόφαση για «επιστημονικό επίδομα» για κατόχους συναφών μεταπτυχιακών και διδακτορικών, όπως επίσης και κατόχους 2^ης ειδικότητας/2^ου πτυχίου. Η συμβολική αυτή πρακτική υπήρχε σε παλιότερα μισθολόγια.

7) Με το μισθολόγιο του ν.4354/2015: Καμία αναφορά δεν έχουμε σε απώλειες που υπήρξαν με τα εφαρμοσμένα σύμφωνα λιτότητας και «σταθερότητας». Καμία νύξη για επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού, που ακόμα ισχύει στον ιδιωτικό τομέα! Καμία διόρθωση των επιδοματικών πολιτικών. Συγκεκριμένα σημειώνουμε τις αποφάσεις: « Άμεση ανάκληση όλων των μειώσεων μισθών στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με διόρθωση των μισθολογικών ανισοτήτων και αδικιών που είχαν προκαλέσει οι προηγούμενες επιδοματικές πολιτικές. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στα πριν του 2009 επίπεδα».

8) Μέσα στο μισθολόγιο ν.4354/2015 συνεχίζει η πρόνοια του κεφαλαίου, ότι ο νόμος δεν υπόκειται σε καμία συλλογική σύμβαση εργασίας, όπως και στο μισθολόγιο ν.4024.2011. Σε ευθεία αντίθεση με την πάγια στρατηγική του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος και των αποφάσεων της ΟΛΜΕ και στα δύο τελευταία συνέδρια  (και ΑΔΕΔΥ): «Καθιέρωση συλλογικών συμβάσεων εργασίας».

9) Αύξηση των ορίων ηλικίας και των ατομικών εισφορών. 16^ο/2013 και 17^ο/2015 συνέδριο της ΟΛΜΕ: «Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας…»… Μαζικοί Διορισμοί καθηγητών… Διορισμοί σε αντιστοιχία ένας προς έναν (1/1)…». Η αποδοχή της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέσω του 3^ου Μνημονίου της αντίστροφης κατεύθυνσης και σε αυτά τα ζητήματα (όριο τα 40 εργασιακά έτη αντί τα 30) και η στρατηγική των μηδενικών ή ελάχιστων μόνιμων διορισμών στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, κλπ, οδηγεί σε μικρότερο αριθμό διορισμών και επομένως σε μικρότερη βάση για τις αναγκαίες εισφορές.

Έτσι η κυβέρνηση οδηγείται και σε άλλη μισθολογική μείωση. Συγκεκριμένα: 1) ο καταληκτικός βαθμός αντί να επέρχεται στα 28 έτη και να ισχύει μέχρι τα 30 (από τα 33 έως τα 35 στα προηγούμενα μισθολόγια) επέρχεται στα 36 και ισχύει έως τα 40 έτη και επομένως η όποια ωρίμανση καθυστερεί χρονικά για 8 έτη ακόμα. 2) Δημιουργείται τεχνητή δήθεν ανάγκη για μεγαλύτερη ατομική αύξηση των εισφορών με τη δικαιολογία της μη παραπέρα κατάρρευσης των επικουρικών ταμείων!

10) Συμπέρασμα:  Με το  ν. 4354/2015, πέραν της αποσύνδεσης βαθμολόγιου-μισθολόγιου (χωρίς να γνωρίζουμε εάν και εφόσον υπάρχει κάποια ακόμα μισθολογική ουρά μέσω ατομικής αξιολόγησης στο άγνωστο νέο βαθμολόγιο που αναμένεται), όλες οι άλλες πλευρές του νέου μισθολόγιου είναι αντίθετες με τις αποφάσεις του κλάδου (Συνέδρια, Σύνοδοι Προέδρων, ΔΣ ΟΛΜΕ)!

IV) Συμπέρασμα

Τελικά γιατί οι «θεσμοί» επέβαλαν στην Κυβέρνηση νέο μισθολόγιο; Στο μεσοπρόθεσμο, πριν την υπογραφή δηλ. και ψήφιση του 3^ου Μνημονίου, το πάγωμα των ωριμάνσεων στο προηγούμενο μισθολόγιο ΠΑΣΟΚ 2011 έληγε στις 31/12/2015. Εν τω μεταξύ, το μεν συνδικαλιστικό κίνημα στην εκπαίδευση έβαλε μέχρι σήμερα στο «ψυγείο» το ΠΔ 152 για την ατομική αξιολόγηση, στον δε υπόλοιπο τομέα ακυρώθηκε η ατομική αξιολόγηση στην πράξη. Έτσι ήταν υποχρεωμένη η όποια κυβέρνηση ή να αλλάξει το μισθολόγιο πριν την 1/1/2016 ή να περάσουν όλοι στον επόμενο βαθμό χωρίς αξιολόγηση ή και ποσοστώσεις.

Έτσι η νέα κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να οδηγήσει σε ωριμάνσεις την 1/1/2016 όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, έστω και αν δεν κάλυπτε ούτε 1 ΕΥΡΩ από τις άλλες απώλειες. Όμως η κυβέρνηση πήγε κατ’ ευθείαν στη συνέχιση της ίδιας δημοσιονομικής στρατηγικής, αλλάζοντας απλά τακτική.

Εναπόκειται στον οργανωμένο κλάδο να χαράξει στρατηγική και αιτήματα. Στον μεγάλο ξεσηκωμό λόγω του άθλιου νέου ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στη συνέχεια του νέου μισθολόγιου (ν. 4354/2015), οφείλουμε να αποδεχτούμε ότι: «στον αγώνα αυτόν ακουμπούν και όλα τα αιτήματά μας για το μισθό, το σχολείο, τους διορισμούς, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τη μονιμότητα και οργανικότητα«.

Αθήνα 13-01-2015

* Ο Παναγιώτης Μπούρδαλας είναι μέλος του ΚΕΜΕΤΕ/ΟΛΜΕ (από τις Παρεμβάσεις Δ.Ε.).

1^η Δημοσίευση: Περιοδικό «Αντιτετράδια της Εκπάιδευσης», τ. 111, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2016, σελ. 30-31.