Έχει νόημα η βάση του 10 και οι αλλαγές στην εκπαίδευση;

 

Του Κώστα Θεριανού

 

Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο παραλογισμό. Σωστά, λοιπόν, το υπουργείο προχωρά στην κατάργηση του.

Τι έχει όμως νόημα;

Νόημα έχει οι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να αποκτούν την ικανότητα να πραγματοποιούν μια έρευνα και να γράφουν μια εκτενή εργασία αντλώντας από τη σχετική βιβλιογραφία του πεδίου.

 Αυτή η ικανότητα δεν διδάσκεται σήμερα στο σχολείο. Σε μία εποχή που το υπουργείο παιδείας, οι πολιτικοί και πολλοί δημοσιογράφοι δοξάζουν τα μαθηματικά, τις νέες τεχνολογίες, τις φυσικές επιστήμες και την πληροφορική, ελάχιστα σχολεία έχουν επιστημονικά εργαστήρια και σύγχρονο εξοπλισμό.

 Επίσης, ελάχιστα έχουν βιβλιοθήκες την στιγμή που το εξεταστικό σύστημα απαιτεί από τον μαθητή την αποστήθιση του σχολικού βιβλίου και όχι στο πως αυτός θα μάθει να χρησιμοποιεί τους υπολογιστές και τις βιβλιοθήκες του σχολείου ή ακόμη και τις ελάχιστες καλές δημοτικές βιβλιοθήκες προκειμένου να συντάξει μια ικανοποιητική κριτική ερευνητική εργασία σε ένα θέμα.  

 Έτσι, στην εποχή της πληροφορικής ο αναλφαβητισμός είναι ανεξέλεγκτος τόσο στις πιο ωμές όσο και στις πιο εκλεπτυσμένες μορφές του.

 Η κατάργηση της βάσης του 10 δίνει δυνατότητες πρόσβασης σε μια ανώτερη βαθμίδα σπουδών.

 Όμως, τα υπόλοιπα μέτρα του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου παιδείας σε ποιο από τα παραπάνω ζητήματα που θέσαμε απαντά;  

 Οι 25-30 μαθητές στην τάξη (που ακυρώνουν λόγω αριθμού τέτοιου είδους δραστηριότητες), οι εκπαιδευτικοί που θα τρέχουν από τάξη σε τάξη ενδεχομένως και με μέχρι 5 ώρες υπερωρία διδάσκοντας ορισμένοι πιθανώς 4 και 5 γνωστικά αντικείμενα, τα πρόχειρα διαγωνίσματα που λειτουργούν σαν στενός κορσές σε ένα εξετασιοκεντρικό σχολείο, οι βαθμοί και η απουσία αντισταθμιστικών μέτρων δεν απαντούν σε τίποτα από όλα αυτά. Όπως, σε τίποτα από όλα αυτά δεν απαντά η αξιολόγηση.

 Απαντούν μόνο στο πως θα λειτουργήσει το εκπαιδευτικό σύστημα με λιγότερα χρήματα.  

  

 21-4-2010