Το άβατον της Εκάλης

Το άβατον της Εκάλης

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Απίστευτα περιστατικά στα άγνωστα Άβατα της Αθήνας. Υπάρχει περιοχές στην Αθήνα από όπου είναι αποκλεισμένοι πάνω από 9.500.000 πολίτες αυτής της χώρας. Ένα Άβατο που κανείς δε θα καταγγείλει στο δελτίο των 8. (Και πως θα μπορούσε άραγε κάποιος να καταγγείλει το αφεντικό του ή τον ίδιο του τον εαυτό😉

Στο Άβατο αυτό, εάν δε σε συνοδεύει κάποιο ήδη μέλος του, δεν μπορείς να εισέλθεις. Ούτε με την συνοδεία αστυνομικής δύναμης. Και δεν υπάρχει σχέδιο της ΕΛΑΣ που να προβλέπει την απελευθέρωση του.

Δε μιλάμε για τη συμπαθητική γειτονιά της Εκάλης, μπροστά στην οποία ακόμη και οι φαβιέλες του Μεξικού, κλίνουν το γόνυ.

Ούτε αναφερόμαστε στο «Artisanal Lounge & Gardens» ή στα «Χρώματα Βυθού», εστιατόρια της περιοχής, όπου και μόνο για να ακουμπήσει τα μαχαιροπίρουνα μια οικογένεια, θα χρειαστεί 300 ευρώ.

Μιλάμε για τα club της συμπαθούς κοινωνικής τάξης που διαμένει εκεί. Και τους κανόνες Άβατου που τα διέπουν. Ας δούμε δύο παραδείγματα.

Το ιστορικό Ekali club: Για να γίνει κάποιος μέλος του, δεν φτάνει απλώς να καταβάλει εφάπαξ αντίτιμο 5.400 ευρώ για εγγραφή και 3.280 ευρώ (μόνο!;) για ετήσια συνδρομή.

Θα πρέπει, εφόσον δεν είναι πολίτης της Εκάλης, να τον συστήσουν τρία εγγεγραμμένα μέλη του Κλαμπ. Και αν τελικά η διοίκηση του Κλαμπ κάνει αποδεκτό το αίτημα του αιτούντος.

Ρατσισμός θα έλεγαν κάποιοι; Ίσως… Παράδειγμα το τι έγινε πρόσφατα σε άλλο, αντίστοιχο Club. Το Tatoi Club.

Δε το γνωρίζετε; Λογικό! Ας το γνωρίσουμε μέσα από το «Indymedia» του Άβατου.

«Μόλις λίγο καιρό σε λειτουργία, όμως ο θρύλος που έχει δημιουργηθεί γύρω του έχει ξεπεράσει κάθε άλλο talk of the town (αυτά συζητάνε στη πόλη βρε): «Ισχύει πως η ετήσια συνδρομή είναι 10.000 ευρώ;», «Άκουσα πως τα μέλη δεν μπορούν να συνοδεύουν πάνω από δύο φορές τον ίδιο καλεσμένο», ..και η δικαιολογημένη αγανάκτηση: «Μα είναι δυνατόν να πρέπει να κάνεις μέλος και τη νταντά για να της επιτραπεί η είσοδος;»

Αίσχος! Δικαίως η «Iskra» της γειτονιάς καταγγέλλει περιστατικά αντίστοιχης ανάλγητης βαρβαρότητας.

«Το απόγευμα της 15 Ιουνίου ο κ. Αντώνης Λυμπέρης εμφανίσθηκε στην παρουσίαση της κολεξιόν που υπογράφει ως σχεδιάστρια η σύζυγός του Έλενα.

Στην παρουσία του στην εκδήλωση της συζύγου του πάντως δεν άφησε να φανεί η ανησυχία του πάλαι ποτέ ισχυρού εκδότη, ο οποίος μετά την κατάρρευση του Ομίλου του προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια του.

Κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι, όταν οι εργαζόμενοι που έμειναν στον δρόμο όταν η εκδοτική αυτοκρατορία του κατέβασε ρολά, διεκδικούν ακόμη τα δεδουλευμένα τους.

Τώρα εκτός από τους πρώην υπαλλήλους του ακόμη και παλιοί φίλοι του, φέρεται να του έχουν γυρίσει την πλάτη.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ Λυμπέρης το διαπίστωσε πρόσφατα όταν έκανε αίτηση για να γίνει μέλος του Tatoi Club, εκεί όπου συχνάζουν πλέον πολλοί εκ των ισχυρών επιχειρηματιών της χώρας.

Μετά από μια σύντομη εξέταση η αίτηση απορρίφθηκε (!!!!)»

Και όλα αυτά συμβαίνουν (και γράφονται) σε μια χώρα όπου το ποσοστό που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (ετήσιο εισόδημα 4.608 ευρώ για το 2014) ανέρχεται στο 36% και το 1/3 ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως.

ΠΗΓΗ: Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015, http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22991:zafeiris-avaton&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.