ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΑ΄ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ – Η παραβολή του μεγάλου Δείπνου, 11-12-2011, Λκ.ιδ΄16-24
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«Άνθρωπος τις εποίησε δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς», Λκ.ιδ΄16**
Δυο παραβολές είπε ο Χριστός για το τραπέζι χαράς που έστρωσε ο Θεός πατέρας εδώ στη γη για να γιορτάσει τον γιο του. Το πρώτο τραπέζι είναι το άριστον, δηλ. το μεσημεριανό τραπέζι των βασιλικών γάμων: «ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί όστις εποίησε γάμους τώ υιώ αυτού», Μτθ. Κβ΄, 2. Οι γάμοι συμβολίζουν την είσοδον του Πρωτοτόκου εις την οικουμένην διά της ενανθρωπίσεως.
Το άλλο τραπέζι είναι το δείπνον δηλ. το, βραδινό τραπέζι, όπου συμβολίζεται η είσοδος του ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού εις την Βασιλείαν των ουρανών και μαζί με αυτόν και ημών, δια μέσου της Θείας Κοινωνίας.
Όπως θα δούμε παρακάτω, και στην μια περίπτωση και στην άλλη, η πλειοψηφία της ανθρωπότητας, προτίμησε την αποστασία και την Παγκοσμιοποίηση, περιφρονώντας το βασιλικό τραπέζι της ζωής της εκκλησίας από τη μια, και το Μεγάλο Δείπνο της βασιλείας των ουρανών από την άλλη. Ας δούμε την σημερινή παραβολή.
Η παραβολή ήταν απάντηση στην παρατήρηση ενός από τους ομοτράπεζους στο τραπέζι που τον είχε καλέσει ένας άρχοντας των Ιουδαίων: «Μακάριος ός φάγηται άριστον εν τη βασιλεία του Θεού. Και ο Χριστός απάντησε με την παραβολή του μεγάλου Δείπνου. «Άνθρωπος τις εποίησε δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς».
1ον. Άνθρωπος…
Άνθρωπος στην παραβολή ονομάζεται ο Θεός πατήρ. Τούτο γίνεται στην Γραφή για να δήξη την φιλανθρωπία του. Δια τούτο και ο Κύριος Ιησούς ονομάζεται υιός ανθρώπου. «O γαρ θεός όταν μεν την τιμωρητικήν αυτού δύναμιν αινίττεται, παρά τη Γραφή πάνθηρ, και πάρδαλις, και άρκτος ονομάζεται, όταν δε φιλανθρωπίαν τινα αινίττεστθαι μέλλει, άνθρωπος εισάγεται, ώσπερ ουν και νυν. Επειδή της φιλανθρωποτάτης οικονομίας διαλαμβάνει η παραβολή, ην ενήργησεν εν ημών, κοινωνίαν ποιήσας της σαρκός του υιου αυτού, άνθρωπον αυτόν ονόμασε».
2ον. Δείπνο.
Δείπνο λέγεται διότι γίνεται στας δυσμάς -είτε της ανθρωπότητας– είτε της ανθρώπινης ζωής. Δείπνο είναι η Βασιλεία των ουρανών.
3ον. Μέγα.
Διότι είναι μέγα το μυστήριο της σωτηρίας μας. Ο Παύλος θαυμάζων και αυτόν τον λόγον του Κυρίου γράφει προς τον Τιμόθεον Α΄ Τιμ. Γ, 16. Και ομολογουμένως «μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον, Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη». Το πως δηλαδή τους καταδικασμένους και αποστάτες ανθρώπους μας διορθώνει, μας επισκευάζει και μας βάζει στον παράδεισον. ΤΕΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΥΣ, «ουκ άγγελος ουκ άνθρωπος, αλλ’ αυτός ο Κύριος έσωσας ημάς». Είναι ο υιός και Λόγος του Θεού ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ο οποίος έλαβε δούλου μορφή.
4ον. Και απέστειλε τον δούλον Αυτού…
«Και απέστειλε τον δούλον Αυτού, τη ώρα του δείπνου ειπείν τοις κεκλημένοις έρχεσθε, ότι έτοιμα εστί πάντα». Και οι καλεσμένοι προτίμησαν να πάνε στην Παγκοσμιοποίηση, διότι κατάλαβαν ότι η πρόσκληση δεν ήταν για μια βραδιά, αλλά για μια ζωή και η παγκοσμιοποίηση δηλ. η αποστασία υπήρχε σε κάθε εποχή. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το περιεχόμενο των τριών αρνήσεων.
α. «αγρόν ηγόρασα». ΠΛΟΥΤΟΜΑΝΙΑ = το δέσιμο της ψυχής με τις επιχειρήσεις Μέρα νύχτα, Κυριακή- καθημερινή, από την κούνια ως τον τάφο.
β. «ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε». Αισθησιασμός. ΗΔΟΝΟΜΑΝΙΑ = το δέσιμο της ψυχής με τις πέντε αισθήσεις.
γ. «Γυναίκα έγημα». ΣΕΞΟΜΑΝΙΑ: το δέσιμο της ψυχής με την γενετήσια σχέση παρά φύσιν και κατά φυσιν. Σαν σύνολο αυτές οι δικαιολογίες είναι αποκομμένες στην θεωρία και στην πράξη από το σώμα της εκκλησίας του Χριστού, και περιέχουν το πιστεύω της Παγκοσμιοποίησης που είναι δολοπλοκίες αυτοκτονίες, ασέλγεια, παρά φύση σχέσεις, περιφρόνησις της ανθρώπινης ζωής. Το σύστημα της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ δεν είναι απρόσωπο. Είναι οργανωμένο και αποφασισμένο να αντιδράσει γιατί γνωρίζει ότι η επικράτηση της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ κάθε ιδεολογίας.
5ον . Η ώρα του Τελικού Μεγάλου δείπνου:
Στον κατάλληλο καιρό, όταν η κακία θα έχει αποκαλυφθεί, όπως ακριβώς διαγράφεται στις τρεις αληθοφανείς δικαιολογίες. Τότε θα έλθει ο Κύριος εξ ουρανού και όσοι έχουμε εισέλθει στο Μεγάλο Δείπνο, «αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησην του Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε συν Κυρίω ΕΣΟΜΕΘΑ. Ώστε παρακαλείτε αλλήλους εν τοις λόγοις τούτοις». Α΄ Θεσσαλ., Δ΄, 14.
ΑΜΗΝ.
* Εκοιμήθη με διαύγεια πνεύματος Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…
* ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ’ ΛΟΥΚΑ (ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ) Ευαγγ. ανάγνωσμα: Λουκ. ιδ΄, 16 – 24
Πρωτότυπο κείμενο
«16 Eίπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην· Ανθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα, και εκάλεσε πολλούς· και απέστειλε τον δούλον αυτού τη ώρα του δείπνου ειπείν τοις κεκλημένοις· έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστί πάντα. Και ήρξαντο από μιάς παραιτείσθαι πάντες.
17 Ο πρώτος είπεν αυτώ· Αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν· ερωτώ σε, έχε με παρητημένον.
18 Και έτερος είπε· Ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε, και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά· ερωτώ σε, έχε με παρητημένον.
19 Και έτερος είπε· γυναίκα έγημα, και δια τούτο ου δύναμαι ελθείν.
20 Και παραγενόμενος ο δούλος εκείνος απήγγειλε τω κυρίω αυτού ταύτα.
21 Τότε οργισθείς ο οικοδεσπότης, είπε τω δούλω αυτού· Έξελθε ταχέως εις τας πλατείας και ρύμας της πόλεως, και τους πτωχούς και αναπήρους και χωλούς και τυφλούς εισάγαγε ώδε.
22 Και είπεν ο δούλος· Κύριε, γέγονεν ως επέταξας, και έτι τόπος εστί.
23 Και είπεν ο κύριος προς τον δούλον· Έξελθε εις τας οδούς και φραγμούς και ανάγκασον εισελθείν, ίνα γεμισθή ο οίκός μου.
24 Λεγω γαρ υμίν ότι ουδείς των ανδρών εκείνων των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου. Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί».
Νεοελληνική Απόδοση
16 Είπε ο Κύριος «Ένας άνθρωπος ετοίμασε μεγάλο δείπνο και κάλεσε πολλούς. Όταν ήρθε η ώρα του δείπνου, έστειλε το δούλο του να πει στους καλεσμένους: ελάτε, όλα είναι πια έτοιμα. Τότε άρχισαν ο ένας μετά τον άλλο να βρίσκουν δικαιολογίες:
17 Ο πρώτος του είπε: έχω αγοράσει ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το δω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένον.
18 Άλλος του είπε: έχω αγοράσει πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ, δικαιολόγησέ με.
19 Κι ένας άλλος του είπε: είμαι νιόπαντρος και γι΄ αυτό δεν μπορώ να έρθω.
20 Γύρισε ο δούλος εκείνος και τα είπε αυτά στον κύριό του. Τότε ο οικοδεσπότης οργισμένος είπε στο δούλο του:
21 πήγαινε γρήγορα στις πλατείες και στους δρόμους της πόλης και φέρε μέσα τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς και τους τυφλούς.
22 Όταν γύρισε ο δούλος του είπε: κύριε, αυτό που πρόσταξες έγινε και υπάρχει ακόμη χώρος.
23 Είπε πάλι ο κύριος στο δούλο: πήγαινε έξω από την πόλη στους δρόμους και στα μονοπάτια κι ανάγκασέ τους να έρθουν, για να γεμίσει το σπίτι μου·
24 γιατί σας βεβαιώνω πως κανένας από κείνους που κάλεσα δε θα γευτεί το δείπνο μου. Γιατί, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί».
ΠΗΓΗ: http://www.imconstantias.org.cy/1896.html
