ΟΗΕ 70 ΕΤΗ
Του Απόστολου Παπαδημητρίου
Η 24η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως ημέρα του ΟΗΕ από τον διεθνή αυτόν οργανισμό, στον οποίο μετέχουν 193 κράτη σε σύνολο 237. Είναι η ημέρα της ίδρυσής του (1945) λίγους μόνο μήνες μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου του 20ού αιώνα. Σκοπός του ήταν η διάσωση των μελλοντικών γενεών από την ερήμωση, που προκαλούν οι διεθνείς συγκρούσεις. Όλοι οι οργανισμοί ξεκινούν με όνειρα απατηλά και πομπώδεις διακηρύξεις. Έτσι οι αντιπρόσωποι των κρατών ενέκριναν την οικουμενική διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις 10 Δεκεμβρίου του 1948.
Στο 1ο της άρθρο, η διακήρυξη δηλώνει κατηγορηματικά τα εγγενή δικαιώματα όλων των ανθρωπίνων όντων: «Η παραβίαση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου…Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα έχουν γεννηθεί ελεύθερα και ίσα στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα». Σήμερα διαπιστώνουμε ότι ο οργανισμός είναι αποτυχημένος και δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει στο ελάχιστο την αποστολή του. Ποιοι ευθύνονται για την αποτυχία; Ασφαλώς οι ισχυροί της γης. Ας δούμε κάποιες πτυχές του ΟΗΕ.
Ως έδρα του επιλέγη μία από τις ισχυρές χώρες του πλανήτη, οι ΗΠΑ. Αυτό συνιστά διάκριση σοβαρή, δοθέντος ότι ήδη είχε αρχίσει ο «ψυχρός» πόλεμος και πολλά κράτη εκόντα άκοντα ανήκαν σε στρατιωτικές συμμαχίες, που μόνο τη διατήρηση της ειρήνης δεν εγγυόνταν. Ως ευρωπαϊκή έδρα του ΟΗΕ στην Ευρώπη επιλέγη η «ουδέτερη» Ελβετία (Γενεύη), η ασφαλής για τους πλουτοκράτες. Φιλοξενεί η πανάκριβη αυτή χώρα, όπως και οι ΗΠΑ πλήθος συσκέψεων και οι πάμφτωχοι της γης δαπανούν εκεί από το υστέρημα των υπηκόων τους για να βρουν, μάταια, το δίκαιό τους! Εκεί εκτυπώνονται και τα έντυπα της UNICEF μη τυχόν και φάει κομμάτι ψωμί κάποιος σε φτωχή χώρα!
Μεταξύ των θεσπισθέντων οργάνων του ΟΗΕ είναι και το Συμβούλιο Ασφαλείας. Σ’ αυτό μετέχουν οι ισχυροί του πλανήτη, ως μόνιμα μέλη, και, εκ περιτροπής, κάποιες άλλες χώρες δι’ εκλογής. Η θέσπιση αυτή είναι λεόντια και ευτελίζει την αρχή της ισοτιμίας. Το κτίριο για τη στέγαση των ποικίλων Υπηρεσιών του Οργανισμού ανεγέρθηκε σε οικόπεδο, το οποίο δώρισε ο μεγαλοτραπεζίτης Ροκφέλερ, πρόεδρος της Chase Manhattan Bank, ένας από τους μεγαλύτερους «ευεργέτες» της ανθρωπότητας! Σε γόνο του ανήκει η ρήση: «Τα πλατιά ανθρώπινα συμφέροντα εξυπηρετούνται καλύτερα με οικονομικούς όρους, όπου οι δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς μπορούν να ξεπεράσουν τα εθνικά σύνορα». Ο Ροκφέλερ αυτός το 1973 ίδρυσε την Τριμερή Επιτροπή με πρόεδρο τον ίδιο και πρώτο διευθυντή τον Μπρεζίνσκι, ένα από τα γεράκια των ΗΠΑ και συγγραφέα «ενδιαφέροντος» βιβλίου για τον έλεγχο των λαών! Σήμερα εν πολλοίς ο ΟΗΕ σέρνεται σε αποφάσεις, που ευνοούν τους οικονομικά ισχυρούς και στραγγαλίζει τα δίκαια των λαών.
Οι γενικοί γραμματείς, που προΐστανται του ΟΗΕ εκλέγονται από τη Γενική συνέλευση μετά από πρόταση του Συμβουλίου Ασφαλείας για περίοδο πέντε ετών. Ο τρόπος εκλογής συνιστά μία ακόμη προσβολή κατά της δημοκρατίας από τους ισχυρούς, που ελέγχουν το εν λόγω Συμβούλιο. Κατά κανόνα οι γραμματείς υπήρξαν άβουλα όντα στην υπηρεσία των ισχυρών και δεν τους έφεραν σε δύσκολη θέση. Μοναδική ίσως εξαίρεση ο θαυμάσιος Ντάγκ Χάμερσκελντ, Σουηδός, ο οποίος φονεύτηκε σε αεροπορικό ατύχημα (;) επάνω από τη ζούγκλα του Κογκό, τότε που οι ισχυροί της γης λυσσομανούσαν για τη διατήρηση του ελέγχου στην πολύπαθη αυτή αφρικανική χώρα και μετά την ανεξαρτητοποίησή της. Ο Κόφι Ανάν, ο πολύ γνωστός μας από το «θαυμάσιο» σχέδιό του (δυστυχώς και κάποιοι Έλληνες (;) το βρήκαν θαυμάσιο!) επελέγη ίσως έχων ως κύριο προσόν το ότι ήταν σύζυγος ανεψιάς ενός από τους ιδρυτές και χρηματοδότες της λέσχης Μπίλντεμπεργκ!
Η πρώτη επιχείρηση του ΟΗΕ ανελήφθη τον Μάιο του 1948 και έκτοτε αυτές ανήλθαν σε 63. Οι Παλαιστίνιοι ακόμη αναμένει τη λύση του ζητήματός τους, καθώς και οι λαοί της Αφρικής τον τερματισμό των πολυετών συγκρούσεων. Συνήθως η επέμβαση γίνεται με βραδύτητα, όταν πλέον έχει διαμορφωθεί τετελεσμένη κατάσταση, οι σφαγές έχουν ενταθεί, οι κάτοικοι έχουν μετακινηθεί από τις σπαρασσόμενες περιοχές και αναζητούν άσυλο σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Εκεί η βοήθεια καταφθάνει συνήθως με μεγάλη καθυστέρηση, πολλά από τα παιδιά έχουν απολέσει τη ζωή τους και κάποιοι επιτήδειοι εμπορεύονται την δωρεάν, από μέρους των λαών, βοήθεια. Οι στρατιώτες του ΟΗΕ (κυανόκρανοι), που διαθέτουν οι χώρες μέλη, προέρχονται στις πλέον επικίνδυνες επιχειρήσεις από χώρες φτωχές. Θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να εξασφαλίσουν κάποιο εισόδημα. Στις ευκολότερες μετέχουν στρατιώτες και από πλούσιες χώρες, πρόσωπα τυχοδιωκτικά, τα οποία επιδίδονται σε ποικίλες επιχειρήσεις. Υπολογίζονται σε τουλάχιστον 100.000 οι στρατιωτικοί του ΟΗΕ διαρκής αιμορραγία για τις χώρες και τους λαούς χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τα προβλήματα που ανακύπτουν συζητούνται στο Συμβούλιο Ασφαλείας και λαμβάνονται αποφάσεις κατά πλειοψηφία. Σπάνια αυτές είναι υπέρ του δικαίου, αλλά ακόμη και όταν είναι, δεν εκτελούνται. Τρανταχτό παράδειγμα οι αποφάσεις, που καταδικάζουν την Τουρκία για την εισβολή και κατοχή τμήματος της Κύπρου και άλλες για τη βία που ασκεί το Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Ο ΟΗΕ βρίσκεται υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των ισχυρών της Δύσης, των πλήρως υποταγμένων στο διεθνές κεφάλαιο ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού. Αλλά και πριν συμβεί αυτό πολλά γίνονταν προς το θεαθήναι. Ας θυμηθούμε ότι οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ προέβησαν με διαφορά ωρών στην αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ, που αναγγέλθηκε πραξικοπηματικά και παρά τις διαφορετικές αποφάσεις του ΟΗΕ!
Και η χώρα μας ποια στάση κρατά στον διεθνή αυτόν Οργανισμό; Το 1955 ο πρωθυπουργός Παπάγος τόλμησε να θέσει στον ΟΗΕ το ζήτημα της αυτοδιάθεσης της Κύπρου, παρά την εναντίωση της Αγγλίας. Η Ελλάδα πλήρωσε το «θράσος» με τα σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη! Τελικά η Κύπρος κατέστη ανεξάρτητη, αλλά με τρόπο, που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στα σημερινά αδιέξοδα. Στις 11 του περασμένου Σεπτεμβρίου η γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία την ανάρτηση της παλαιστινιακής σημαίας στην έδρα του (ανώδυνη απόφαση). Την ίδια ημέρα συζητήθηκε και η αναδιάρθρωση του χρέους των φτωχών χωρών του πλανήτη. Η χώρα μας με την ανύπαρκτη ή ανεμοφερόμενη εξωτερική πολιτική απέσχε των ψηφοφοριών. Στην πρώτη, για να μη δυσαρεστήσει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Βλέπετε και οι δύο είναι «σύμμαχοί» μας! Στη δεύτερη, για να μη δυσαρεστήσει τους δανειστές μας, ελπίζοντας να εκτιμήσουν τη στάση μας και να μειώσουν μονομερώς το δικό μας χρέος! Υπηρεσιακή ήταν η κυβέρνηση και έτσι δεν επωμίσθη ουδείς την ευθύνη, για να ακούσει το: Αιδώς Αργείοι!
Πάντως στα σχολεία πανηγυρίστηκε με δεκάρικους λόγους η επέτειος της ίδρυσης του ΟΗΕ.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 26-10-2015
