Τα μάτια μου δεν είδαν τόπο ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι…
Του φιλαλήθη/philalethe00
Προχθές δόθηκε η καλή αγγελία στην 15ετή κορούλα, προστάτιδα κόρη, ότι “εποίησε Αυτή μεγαλεία ο Δυνατός” και “επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης Αυτού” κτλ.. Αλλά, βέβαια, είναι και η απαρχή της κήρυξης της Επανάστασης του 1821, που ο Ίωνας Δραγούμης έλεγε, ότι προήλθε από την νοσταλγία της λεγόμενης “βυζαντινής” αυτοκρατορίας, με νέα μορφή.
Σε αυτήν την συνάφεια, λοιπόν, σήμερα έχουμε να σας παρουσιάσουμε και
α) ένα στιχουργήμα του “Φώτανδρου του Έλληνα”
β) αναδημοσίευση από ένα παληότερο άρθρο για τον Άγιο Μακάριο τον Νοταρά, θερμότατο και μπροστάρη επαναστάτη και πρωτεργάτη της Φιλοκαλικής Αναγέννησης, που θα βρείτε πατώντας εδώ.
Παληά, επαναστατική σημαία, πριν τις παρεμβάσεις των ξένων, που… πρόσθεσαν τις "ρίγες"
Α
“Θέση, υπόθεση, επίθεση, αντίθεση
λέξεις που ψάχνουν για πατρίδα
να τίθενται σύνορα γεωγραφικά
να υποτίθεται ότι στα όρη έχουν οχυρά
να επιτίθενται εις στρατεύματα εχθρικά
να αντιτίθενται σε ήθη ξενικά
πάντως όπως και νά ‘χει
χρόνος κυλάει σα ρυάκι
και παρασύρει νου και λογισμό στο διάβα
και το δικό μου βλέμμα πέφτει σε Καιάδα
κοιτώ τριγύρω στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών
φυτρώσανε σημαίες
ηχούν οδύνες τοκετού από πατρίδα μάνα
που δεν ξεγέννησαν οι μαίες
μόνη εγέννησε στο σκλαβωμένο αέρα
και δίχως συμπαράσταση τα έβγαλε πέρα
ήρωες είναι τα παιδιά της
και Έλληνες κρατά στην αγκαλιά της
πατρίδα μου γλυκιά
σε αγαπώ βαθιά
ως τη βαθιά
και τρίσβαθη καρδιά”.
