Προς Ανατολάς
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Τελικά τ’ αποφάσισες οριστικά.
Κουράστηκες κι απελπίστηκες.
Η σκάλα ήταν βουνό.
Το κρεβάτι φυλακή.
Ο κήπος σου γεμάτος πλέον ξεράδια.
Η κληματαριά ανερμάτιστη.
****
Παντζούρια κλειστά, πόρτες πνιγηρές.
Στο νοσοκομείο οι διακοπές σου.
Και στο μπαλκόνι.
Η θάλασσα σούγνεφε, μα πως να δεις καλά;
Άρχισες να χάνεις το χρόνο,
όπως έχασες τον καστανίσιο τόπο.
****
Κι εγώ κουράστηκα πατέρα,
να μη μπορώ στην καστανιά σου να σε πάω.
Έφυγες τελικά ολόρθιος, ειρηνικός
στα δεξιά του χώρου,
κοιτώντας πάντα
προς Ανατολάς.
****
Πιο κάτω η μητέρα μου και σύζυγός σου
σαράντα χρόνια καρτερικά περιμένει.
Βιοπαλεστής πατέρα ήσουν,
μ’ όλα τα τερτίπια της ζωής νικητής.
Ας είσαι νικητής και στο ταξίδι της αιώνιας ύπαρξης,
όπου οι αδυναμίες απορροφώνται
από το αιώνιο Φως.
Πάτρα, 14-07-2015
….και να συναντιόμαστε όλοι οι εδώ και όλοι εσεις εκεί, σε κάθε Λειτουργία
Πίνγκμπακ: Προς Ανατολάς | Το Μανιτάρι του Βουνού
Να ζήσετε να τον θυμάστε, Παναγιώτη!
Να ‘χετε Ζωή να τον μνημονεύετε.
Στις δοκιμασίες να τον καλοτυχίζετε που δεν θα τον δυσκολεύουν πλέον. Στις χαρές να τον αναζητάτε που δεν είναι εδώ να τις ζήσει.
Και να’χετε και χρόνο, να πηγαίνετε στον ίσκιο της καστανιάς να στοχάζεστε ‘ που σημαίνει και ελευθερία και ειρήνη.
Καλήν Αντάμωση!! όλων ήμών εν το πολίτευμα το εν ουρανοίς.
Λεωνίδας & Άννα
Παναγιώτη, «καλό ταξίδι»στον πατέρα σου , με την ελπίδα της αντάμωσης, δια της κοινής Ανάστασης.
Γιώργος- Ελένη
Να τον θυμόμαστε
με αγάπη το θείο και το βουνό να δείχνει πάντα το δρόμο !. Φ.Μ.
@ Φωτεινή
χαίρε…