Ποια τελικά είναι η πατρίδα μου;
Επίκαιρο κάλεσμα αγώνα
Του Παναγ. Α. Μπούρδαλα*
Η δική μου πατρίδα είναι το χωριό μου, είναι η οικογένειά μου, είναι οι ανήμποροι συγγενείς μου, είναι οι μαθητές μου, είναι οι συνάδελφοί μου, είναι οι άνεργοι, οι ημιαπασχολούμενοι, είναι οι φτωχομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι, είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι ο πολιτισμός της χώρας, είναι τα φτωχά μοναστήρια και οι φτωχές ενορίες και Μητροπόλεις, είναι οι ψυχασθενείς και οι κατάκοιτοι, είναι οι ξεγελασμένοι μετανάστες που την πάτησαν και ήλθαν στην «ισχυρή» Ελλάδα, είναι οι συναγωνιστές μου που παλεύουν γι' αυτή την πατρίδα…
Πατρίδα μου είναι ο ζωντανός πολιτισμός της χώρας, τα δημόσια αγαθά της παιδείας, της υγείας, της φύσης, της ασφάλισης-σύνταξης, του ελεύθερου χρόνου, οι ανοικτές παραλίες μας. Πατρίδα μου είναι βεβαίως η όση κατακτημένη δημοκρατία με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα που παλεύουν να σβήσουν οι σύγχρονοι στρατοκράτες των χημικών, των συλήψεων και της εργασιακής τρομοκρατίας.
Πατρίδα μου είναι η Κύπρος, η Κρήτη, το Αιγαίο, η Θράκη, η Μακεδονία και ας μένω στην Πελοπόννησο. Πατρίδα μου και σύμμαχοι μου είναι οι λαοί οι βαλκανικοί, οι μεσογειακοί, οι πιο πέρα από δω, όλοι αυτοί που μας σέβονται και συμμαχούν μαζί μας… Είναι όλοι αυτοί που μαζί θα παλέψουμε αντιστασιακά στο μακροχρόνιο πόλεμο που μας κήρυξε για άλλη μια φορά το κεφάλαιο… και οι ελίτ…
Πατρίδα μου είναι ο Μανώλης Γλέζος – το ζωντανό σύμβολο της αντίστασης…, αλλά όχι μόνο γι' αυτό, αλλά γιατί είναι ακόμα και σήμερα το ζωντανό σύμβολο της νιότης, ναι αυτός ο 88άρης, ο μπροστάρης στους κοινωνικούς αγώνες παρέα με τα νιάτα της χώρας… Παρέα με τον Μάριο Ζ. που σέρνεται στη φυλακή γιατί τα μαλλιά του έχουν τζίβες…, αλλά τα μυαλά του και η ψυχή του δεν έχουν αδειάσει.
Πατρίδα μου είναι όσοι και όσες – λαϊκοί, κληρικοί και μοναχοί – τρυφερά με πόνο και ιδρώτα προσεύχονται για τη νεολαία, τους ψυχασθενείς, τους άνεργους, τα γηρατειά, τους μισθωτούς… Για όσες και όσους προσεύχονται για το Λαό του Θεού, για τα ιδρύματα πασχόντων που συντηρεί, για την αληθινή θεραπευτική πίστη που λοιδορείται και φωνάζουν καρδιακά το «μαράν αθά» ενάντια στο θεό Μαμωνά-κεφαλαιοκράτη, που έχει αδράξει ακόμα και σε θρόνους, σε παγκάρια, σε μετοχές και οφ σόρ εταιρείες και άλλες ανήθικες πρακτικές.
Πατρίδα μου δεν είναι οι τραπεζίτες, δεν είναι οι χρηματιστές, δεν είναι οι πολιτικοί των δυο κομμάτων εξουσίας που ρήμαξαν το λαό και τη χώρα, δεν είναι το ΛΑΟΣ που γλύφει για συγκυβέρνηση, δεν είναι τα μοναστήρια-επιχειρήσεις, δεν είναι τα παντός είδους λαμόγια…
Πατρίδα μου δεν είναι όσα κόμματα και οι οργανώσεις ψάχνουν μόνο για νέα μέλη, ενώ η πατρίδα μου πονά, οργίζεται και φοβάται…
Πατρίδα μου δεν είναι οι αστυνομικοί που χτύπησαν το ζωντανό σύμβολο της εθνικής αντίστασης, τον Μανώλη Γλέζο…, τον «ενεργό πολίτη» της χώρας και το Μάριο Ζ. το μέλλον της χώρας.
Δεν είναι οι μητροπόλεις που έχουν ακόμα μετοχές στην εθνική τράπεζα, δεν είναι οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι, δεν είναι οι παντός είδους υποταγμένοι και μαυραγορίτες. Δεν όσοι σχεδιάζουν ν' αρπάξουν από το λαό μέσα στην αναμπουμπούλα και ας δείχνουν χριστιανοί, επαναστάτες ή σοφοί…
Δεν είναι φυσικά η ΕΕ η ένωση δηλαδή τραπεζών και λαμόγιων, δεν είναι η Γερμανία ως κράτος και οι αυτοκινητοβιομηχανίες της. Δεν είναι ούτε η Γαλλία που τώρα πιέζει για αγορά στρατιωτικής προμήθειας. Δεν είναι "αι ΗΠΑ" που λειτουργεί ως αυτοκρατορία πολεμοχαρής και της επερχόμενης "πράσινης ανάπτυξης", δεν είναι το «ΝΑΤΟ» που σύντομα θα ζητήσει νεκρούς Έλληνες φαντάρους στο… Αφγανιστάν.
Γι' αυτή την πατρίδα αξίζει φίλες και φίλοι να υψώσουμε ενιαία και πολύμορφα το φλάμπουρο ενός μακρόχρονου αγώνα, αλλά το συντομότερο δυνατό οφείλουμε για χάρη της να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις, βαρίδια, σκοπιμότητες, βολέματα, μικρόνοιες, πάθη, φανατισμούς.
Μέρες που είναι, να θυμηθούμε το Μακρυγιάννη και τη Μπουμπουλίνα, τον Άρη και τον παπα Ανυπόμονο, τον άγνωστο φοιτητή και την ανώνυμη σπουδάστρια του Πολυτεχνείου.
Υστερόγραφο: Κάθε συσχέτιση με πατριωτικά κείμενα που προέρχονται αυτές τις μέρες από κρατικές υπηρεσίες κινείται στο χώρο του φανταστικού.
* Ο Παν. Α. Μπούρδαλας είναι ακόμα εκπαιδευτικός και συνδικαλιστής στη β/θμια εκπαίδευση.
Πάτρα, Μάρτης 2010
