Βαστίλη…

 (Για τους αξιότιμους εθνοπατέρες. Ή μάλλον – πιο σωστά – τους αναξιόπιστους πατριούς. Και τα κοπάδια τους…) 

Του παπα Ηλία Υφαντή

Κόπτονται – χωρίς αιδώ και φιλότιμο – οι καθοδηγητές και μπροστάρηδες του λαού μας, ένθεν κακείθεν, με την κούφια και ανιαρή γλώσσα τους, δήθεν, για τη  Δικαιοσύνη.

Κι άλλοι τη βρίσκουν εξαρτημένη κι άλλοι ανεξάρτητη. Πάντοτε ανάλογα με το αν οι αποφάσεις των λειτουργών της, λεγόμενης, Δικαιοσύνης, συμφωνούν με ή αντιτίθενται προς τα κομματικά τους συμφέροντα.

Και το κυρίαρχο στοιχείο στο άκρως κακόγουστο και αποκρουστικό θέατρό τους είναι η τραγική ειρωνεία. Αφού μιλούν για την εξάρτηση ή ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, όταν αυτοί οι ίδιοι τις έχουν φορέσει τις πολλαπλές χειροπέδες των προκλητικά άδικων νόμων.

Και το θλιβερότερο πάντων είναι ότι την πρωταρχική ευθύνη δεν την φέρουν αυτοί οι de jure  και de facto και εκ πεποιθήσεως ανεύθυνοι και αδίστακτοι τυχοδιώκτες, αλλά η αβελτηρία των ανερμάτιστων κοπαδιών του λαού, που τους ακολουθούν. Τα οποία κάθε φορά, που απελπίζονται, από το όργιο της ρεμούλας και της απάτης αρκούνται στην αλλαγή του χρώματος (πράσινου ή γαλάζιου) της ειρκτής τους.

                     Παπα-Ηλίας, 28-04-2009