Οι Εταίροι μας

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

 

Ήρθαν απ' το βοριά

σύννεφα βαριά και καταιγίδες

φοβερίζοντας άλλη μια φορά

τον Παρθενώνα

Οι τιμητές κρατούν μολύβι

και χαρτί

Ρόπαλο και ασπίδα

Και αφού έστησαν τα όνειρα

στης Καισαριανής τους τοίχους

Αγάλματα σμιλεύουν σε

νέους δοσίλογους, επαίνους

Φόρο τιμής σε προπάτορες

συνεργάτες

———————————————–

Με καυτή ειρωνεία

Μας δίνουν οδηγίες εκποίησης

μνημείων και ψυχών

Τα αιμάτινα ποτάμια

φουσκώνουν

Διαμαρτύρονται οι μνήμες

στην ύβρη των βαρβαρισμών

Φωνάζουν απ' τις κορφές

οι αντάρτες με τα δίκοχα

Βαθιά ριζωμένοι στα βουνά μας,

και στη συνείδησή μας

Δεν πουλάμε τα Μακρονήσια μας

Θέλουμε τους βράχους μας

Να σμιλέψουμε νέους προμηθείς

Στις σπηλιές του Αιγαίου

αντηχούν ακόμα  κραυγές

ηρώων

 ————————————-

Σηκωθείτε επιτέλους

Δεν βλέπετε που βουλιάζει

η ιστορία

Να φύγουν οι χαμαιλέοντες

που ελλοχεύουν  αθέατοι

τα πρόσωπά μας

 ———————————

Εμείς που στη νιότη μας

ορίσαμε

Άγρια πάθη και βαθειά αγάπη

για παιδεία και λευτεριά

Εμείς είμαστε δυνάμεις ανίκητες

οδηγοί του χρέους

Στον λαιμό ο κόμπος της ντροπής

Πνίγει την συνείδησή μας

 —————————————-

Με παράπονο στα μάτια

Έρχονται οι παλιοί μας

σύντροφοι

Μας κουνούν το δάχτυλο

τα οράματα που καταθέσαμε,

τα παλιά συνθήματα,

οι  παλιές ιδέες

Για να μην κρυβόμαστε από τα μάτια

των παιδιών

Τέλος στη μοναξιά

Με το χρέος παραμάσχαλα

Προχωράμε

 

 6 Μαρτίου 2010, Γιάννης Ποταμιάνος