Του Κώστα Γακίδη *
Η ελληνοπρεπής εξουσία μας πάντοτε φρόντιζε να βαφτίζει με ονόματα από την αρχαία μυθολογία-ιστορία τους πολιτικούς σχεδιασμούς της, είτε για να τους φορτίσει ιδεολογικά είτε για να τους περιβάλει με αίγλη.
Μόνο που το ΠΑΣΟΚικό σχέδιο «Καλλικράτης», μια συρραφή επιλεγμένων τμημάτων της στρατηγικής μελέτης του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τη «νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης», αδικεί τον Αθηναίο αρχιτέκτονα και εργολάβο.
Ο Καλλικράτης, σύμφωνα τουλάχιστον με τον Πλούταρχο, μεγαλούργησε με τον Ικτίνο σε μια περίοδο άνθησης της αθηναϊκής δημοκρατίας, που συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο χρηματοδότησε ο Περικλής από τη λεία του «αθηναϊκού ιμπεριαλισμού».
Η απλή μεταφορά αρμοδιοτήτων σε τοπικά ή περιφερειακά όργανα που παραμένουν, όμως, δέσμια της κεντρικής εξουσίας, δεν δίνει τη δυνατότητα ελέγχου και λαϊκής συμμετοχής στους ΟΤΑ. Απλώς πρόκειται για μια εσωτερική ανακατανομή των δραστηριοτήτων του κράτους. Από πότε η συνένωση 1.034 δήμων σε 370 δήμους – μαμούθ και η αντικατάσταση των σημερινών 13 κρατικών περιφερειών από 7 Γενικές Διοικήσεις συνιστά «αποκέντρωση», όταν οι τοπικές αρχές γίνονται ακόμα πιο απρόσωπες και απόμακρες από τους δημότες; Όταν ορθώνεται ένα αυταρχικό, προσωποπαγές μοντέλο Διοίκησης που αναπαράγεται από ένα καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα κομμένο στα μέτρα του δικομματισμού; Ο «Καλλικράτης» όχι μόνο δεν φέρνει το «τέλος του συγκεντρωτισμού», αλλά και ενισχύει την κρατική εξουσία. Η νέα δομή ούτε τοπική ούτε αυτοδιοικητική είναι.
Επίσης, σύμφωνα και με τις πρωθυπουργικές δηλώσεις, ο «Καλλικράτης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Προγράμματος Σταθερότητας Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης». Με άλλα λόγια η κεντρική εξουσία επιδιώκει να φορτώσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση το κόστος κοινωνικών υπηρεσιών, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια. Καταργείται, έτσι, ο ενιαίος χαρακτήρας τους και εντείνεται η εμπορευματοποίησή τους, καθώς μάλιστα δεν αποδίδονται στην Τ.Α. ούτε καν οι θεσμοθετημένοι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι. Γι' αυτό, καθώς οι περισσότεροι δήμοι είναι καταχρεωμένοι, εκχωρούν όλο και πιο πολλές λειτουργίες τους σε επιχειρηματίες, κυρίως με τις λεόντειες Συμπράξεις Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), ενώ παράλληλα προωθούν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι ανάγκη να διαλύσουμε τους μύθους μιας κατ' ευφημισμόν Αυτοδιοίκησης και να διαμορφώσουμε τους όρους μιας γνήσιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα βασίζεται στις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, της λαϊκής συμμετοχής και του κοινωνικού ελέγχου.
* O Κώστας Γακίδης είναι πολιτικός μηχανικός-ηθοποιός
ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, «Επωνύμως», 22-2-2010
