Δεν ήταν εκεί! ….και η λαχανόσουπα….
Του Τάσου Σχίζα
Την ημέρα που ο νέος αυτός όμορφος άνθρωπος με την αναπηρία στα πόδια, κατέβηκε στο Σύνταγμα για να υπερασπιστεί το δικαίωμα του να κοιτάζει ψηλά (άνθρωπος = άνω θρώσκω, που πάει να πεί: ψηλά κοιτάω), ο σημερινός Υπουργός Υγείας κ. Κουρουμπλής που έχει «κατασυγκινήσει» αυτές τις μέρες τους πάντες, δεν ήταν εκεί.
Για την ακρίβεια ήταν εκεί, μέσα στη Βουλή και υπέγραφε το 1ο μνημόνιο. Αργότερα κατάλαβε (σχετικά νωρίς) ότι κάπου εκεί θα τελείωνε η πολιτική του σταδιοδρομία και άρχισε δειλά δειλά να την κάνει με τρόπο.
Αυτές τις μέρες έχω απελπιστεί ακόμη και με τους πιο οξυδερκείς και ανθεκτικούς φίλους και την τεράστια ανάγκη τους για εξιδανίκευση και ελπίδα (που και γω έχω ανάγκη, όπως κάθε άνθρωπος που δεν είναι από ατσάλι).
Αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά απ’ το να πάρεις μια ανάσα, να χαμογελάσεις (καθώς την περασμένη Κυριακή τραβήχτηκε το καζανάκι και ξεβρώμισε λίγο η «Καλλιόπη» απ’ τις σκατόφατσες των Σαμαροβενιζέλων), μέχρι να πέσουμε στην ανάγκη για «ρομάντσα» και δακρύβρεχτες εξιδανικεύσεις για όλο αυτό το καλομαθημένο πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζοντας την αδιατάρακτη επαγγελματική (τώρα και πολιτική) του σταδιοδρομία (κυρίως από τους διαδρόμους των πανεπιστημίων σε αυτούς της Βουλής), λαμπυρίζει στα μάτια των «απλών ανθρώπων» σαν κάτι το «εκλεκτόν».
Απ’ τον νάρκισσο Βαρουφάκη που φωτογραφιζόταν στην παραλαβή του Υπουργείου οικονομικών σαν μοντέλο της Victoria secret, μέχρι τη στιγμή που ανακοίνωσε ότι αυτό που γινόταν πέντε χρόνια τώρα ήταν ένα ….«λάθος», δηλαδή ο φίλος και συμφοιτητής του Στουρνάρας (που έκαναν ο ένας την αγιογραφία του άλλου το προηγούμενο διάστημα) έκανε… «λάθος» ο άνθρωπος, μέχρι όλους τους συμπαθέστατους πενηνταπεντάρηδες (Σταθάκηδες, Κουράκηδες, Λαφαζάνηδες κ.λ.π.) που στρογγυλοκάθησαν στην κατοχική Βουλή και στα πάνελ των καναλαρχών όλα αυτά τα χρόνια της κοινωνικής καταστροφής, φιλοτεχνώντας με υπομονή το προφίλ και την αναγνωρισιμότητα (που τους δίνει σήμερα εκτός ενός πολύ καλού μισθού και την ευκαιρία να αμυνθούν ενάντια στην εποχούμενη κατάθλιψη της μέσης ηλικίας με λίγες ιδέες μεγαλείου).
Και όλοι οι φίλοι αρχίζουν τις κουβέντες τους όπως «Τουλάχιστον να κάνουν αυτό», «Και μόνο αυτό να κάνουν» και τα σχετικά.
Καμία αντίρρηση. Τόσο μπορεί η καρδιά και το μυαλό μας, μέχρι εκεί που μπορούμε οι …άχαροι.
Απλά ξαναδιάβαζα αυτές τις μέρες τον Όσκαρ Ουάιλντ, στο έργο του «Η ψυχή του ανθρώπου στο Σοσιαλισμό»:
«…Μας λένε συχνά ότι οι φτωχοί είναι ευγνώμονες για την ελεημοσύνη που τους δίνουν. Μερικοί αναμφίβολα είναι, αλλά οι καλύτεροι μεταξύ των φτωχών δεν είναι ποτέ ευγνώμονες. Είναι αχάριστοι, δυσαρεστημένοι, ανυπάκουοι και απείθαρχοι. Και έχουν απόλυτο δίκιο να είναι έτσι. Διαισθάνονται ότι η φιλανθρωπία είναι ένας εξωφρενικά ανεπαρκής τρόπος μερικής επανόρθωσης, μια συναισθηματική ελεημοσύνη, η οποία συνοδεύεται συνήθως από μια θρασεία απόπειρα του συναισθηματία αρωγού να καταδυναστεύσει την ιδιωτική τους ζωή….
Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να είναι πρόθυμος να δείξει ότι μπορεί να ζήσει σαν υποσιτισμένο ζώο. Όχι: Ο φτωχός που είναι αχάριστος, σπάταλος, δυσαρεστημένος και απείθαρχος, κατά πάσα πιθανότητα είναι αυθεντική προσωπικότητα και έχει δύναμη μέσα του. Εν πάση περιπτώσει, εκφράζει μια υγιή διαμαρτυρία.
Όσο για τους «ενάρετους» φτωχούς, μπορεί κανείς να τους λυπάται φυσικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τους θαυμάζει. Έχουν συνάψει ιδιωτική συμφωνία με τον εχθρό και έχουν εκποιήσει τα δικαιώματά τους για λίγη κακή …λαχανόσουπα…»
Έτσι συλλογιζόμουνα, όταν μια φίλη με μάλωσε: «Μα καλά δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να το χαρεί λίγο, έστω αυτό το λίγο, αυτή την ελπίδα που έρχεται;»
Μα βεβαίως θα το χαρώ: Έξω, στη λιακάδα. Και στη βροχή. Θα λείπω απ’ το «σπίτι».
Για πάντα.
Κι αν έρθει η …Ελπίδα ας περάσει, φαγητό έχει στο ψυγείο: λίγη κακή …λαχανόσουπα.
Καλό καλοκαίρι !!!
Πάτρα 29-1-2015
Τάσος
*******
Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα!
Η …»λαχανόσουπα» έχει μπεί στην …φωτιά και μαγειρεύεται.
(Εγώ πάντως θα προτιμήσω …πιτόγυρο).
Διαβάζουμε: Συντάκτης: Εφημερίδα συντακτών, efsyn.gr
…Την πρόταση της Ελλάδας για το χρέος της αποκάλυψε ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας στους «Financial Times» στο Λονδίνο και κάνοντας σαφές ότι η κυβέρνηση δεν θα ζητήσει κούρεμα στην ονομαστική αξία του ελληνικού χρέους των 315 δισ. ευρώ.
Η Ελλάδα θα ζητήσει, όπως είπε, ένα μενού ανταλλαγής χρέους (menu of debt swaps) για την ελάφρυνση του βάρους, συμπεριλαμβανομένων δύο νέου τύπου ομολόγων.
Ο πρώτος τύπος, που θα συνδέεται με την ονομαστική οικονομική ανάπτυξη (το είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.» στις 29/1) θα αντικαταστήσει τα ευρωπαϊκά δάνεια διάσωσης και ο δεύτερος, που τον χαρακτήρισε «ομόλογα χωρίς λήξη» (perpetual bonds), θα αντικαταστήσει τα ελληνικά ομόλογα που έχει στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Σχετικά με την …λαχανόσουπα:
Απόσπασμα από το έργο του Όσκαρ Ουάιλντ «Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό»:
«...Στα μάτια όποιου έχει μελετήσει Ιστορία, η Ανυπακοή είναι η προπατορική αρετή του ανθρώπου. Μέσω της ανυπακοής επετεύχθηκε η πρόοδος, μέσω της ανυπακοής και της εξέγερσης…»
Εμείς, πάντως, στις πλατείες και στο Σύνταγμα το καλοκαίρι του 2011 φωνάζαμε:Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν το φωνάζαμε για πλάκα.
Εγώ, πάντως, όχι.
Σε κάθε περίπτωση (ότι και αν προτιμήσει κανείς για το μενού του): Καλή όρεξη!
3-2-2015
