Εξ αφορμής του Πάσχα 2009

Του Παρασκευά Γ. Βάκαλου

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια 

Λαϊκή παροιμία

 Εκ γαρ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα    

(Λουκ. Στ΄. 45)        

Το βράδυ της Αναστάσεως λίγο πριν ψαλεί το Χριστός Ανέστη οι ιερείς της μητροπόλεώς μας ανέγνωσαν την επισκοπική εγκύκλιο του Δεσπότη μας Θεολόγου. Η ανάγνωση της εγκυκλίου διήρκεσε περίπου 15 λεπτά. Γεμάτη από ένα στομφώδες και ρητορικό ύφος, φλύαρες επαναλήψεις και θεολογικές κοινοτυπίες προκάλεσε κούραση και δυσφορία στο εκκλησίασμα. Ξύλινος θεολογικός λόγος, τόσο όμοιος και πληκτικός με τους λόγους των πολιτικών μας.

Ο Πατέρας Φιλόθεος Φάρος γράφει εύστοχα και θαρραλέα: «Κοιτάξτε, εμείς οι κληρικοί στο μεγάλο μας ποσοστό εσωτερικά είμαστε τενεκέδες ξεγάνωτοι. Και προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση της προσωπικής μας ανεπάρκειας.

Γιατί πολλοί από εμάς, αν μας βγάλετε τα ράσα και τα γένια, δεν είμαστε τίποτα. Θα ήμασταν σκέτα μηδενικά. 

Όμως με αυτά τα συμπράγκαλα που φοράμε αποκτάμε κύρος, μπορούμε να καθορίσουμε τις ζωές των άλλων, κρέμονται οι άλλοι από το στόμα μας, αποκτάμε εξουσία. Και έτσι νομίζουμε ότι θα αυξήσουμε την αυτοεκτίμηση μας. Κούνια που μας κούναγε ».

 Ο ηγέτης είναι άριστος

όταν οι άνθρωποι μόλις που

ξέρουν ότι υπάρχει.

 Όχι τόσο καλός όταν οι άνθρωποι

υποτάσσονται σ’ αυτόν

και τον ζητωκραυγάζουν.

Κάκιστος όταν τον περιφρονούν.

Αλλά όταν έχει συντελεσθεί το έργο

ενός καλού ηγέτη

που μιλά λίγο

και ο στόχος του έχει επιτευχθεί

θα πουν όλοι «εμείς το κάναμε αυτό».

Λάο Τσε

                                              Σέρρες   Απρίλιος 2009 μ.Χ., Βάκαλος Γ. Παρασκευάς

Σημείωση admin: Εδώ βρίσκεται το εν λόγω μήνυμα: http://www.imsn.gr/imsn/?p=963