Παραγωγική ανασυγκρότηση στην Ελλάδα

Του Κώστα Υψηλάντη

Σήμερα, κάποιοι  μιλάνε για εργατικούς και τεμπέληδες Ευρωπαίους. Δικαιολογούνε τον πλουτισμό των πρώτων και την φτώχεια των δεύτερων. Αλλά σήμερα, το οικονομικό αποτέλεσμα μιας χώρας έρχεται από την εφαρμογή της τεχνολογίας.

Πολλοί εργάζονται πολύ εντατικά,  αλλά δεν αμείβονται, γιατί το μεγαλύτερο κέρδος προέρχεται από την παραγωγή  μέσω της τεχνολογίας. Παράδειγμα:   Ένα σύγχρονο αυτοκίνητο με κάρτα αντί για κλειδί, με εγκέφαλο αυτόματου επιλογέα ταχυτήτων  κλπ., στοιχίζει την διπλάσια αξία από το παλιό συμβατικό αυτοκίνητο. Όταν χαλάσει όμως κάποιο από αυτά τα ακριβά ανταλλακτικά, καταλαβαίνεις εύκολα πως μια απλή πλακέτα  αξίζει περισσότερο από ένα μηνιαίο  μισθό.  Και δυστυχώς οι εταιρείες
που τα φτιάχνουν έχουν προβλέψει να χαλάνε γρήγορα για να μπορούν να κερδίζουν από τα ανταλλακτικά περισσότερο από το ίδιο το αυτοκίνητο. Ο άνθρωπος δούλεψε ένα μήνα για να αγοράσει μια πλακέτα αυτοκινήτου.

Για την εφεύρεση αυτής  της πλακέτας, σίγουρα εργάσθηκαν πολλοί ερευνητές, αλλά το κόστος της εφεύρεσης αποσβέσθηκε σε ένα χρόνο. Όλα τα υπόλοιπα χρόνια, είναι κέρδος. Και  μάλιστα, χωρίς εργασία. Το ίδιο συμβαίνει και στους υπολογιστές, στα ιατρικά όργανα και εργοστασιακά εργαλεία κλπ.

Ποιος είναι ο εργατικός  και ποιος είναι ο τεμπέλης,  και γιατί πρέπει να αγοράζουμε την πιο σύγχρονη τεχνολογία , όταν την ίδια δουλειά κάνουν τα λίγο πιο παλιά μοντέλα;  Το πιο σύγχρονο μοντέλο, δεν είναι απαραίτητα και το πιο ανθεκτικό στον χρόνο. Στα σύγχρονα εργοστάσια κυριαρχεί ο αυτοματισμός. Πολλά ρομπότ  και λίγοι εργάτες.  Εδώ βρίσκεται  και η πηγή του προβλήματος της ανεργίας.  Πότε, επιτέλους θα καταλάβουμε ότι οι πλούσιες τεχνολογικά χώρες, είναι χώρες συντελεστή κεφαλαίου και όχι εργασίας;   Πότε, θα ανεχόμαστε να καταναλώνουμε απερίσκεπτα, αυτές τις κατ ασκευές ανταλλακτικών που μας πουλούν  οι οκνηροί κεφαλαιοκράτες;   Είναι δυνατόν ένα αυτοκίνητο να αξίζει  60.000 κιλά πορτοκάλια;   Και μετά από λίγα χρόνια, να πουλιέται για  5.000 κιλά πορτοκάλια;

Ποιοι είναι οι τεμπέληδες και ποιοι οι εργατικοί; Μετά έρχεται η μετανάστευση.  Η φτωχή χώρα σπουδάζει τους νέους με έξοδά της, δωρεάν παιδεία και φροντιστήρια των γονιών τους.  Στην νέα χώρα, έρχεται ο επιστήμων έτοιμος να αρχίσει την έρευνα με δεσμευτική σύμβαση. Γιατί δεν γίνεται η έρευνα στην χώρα του;

Γιατί, οι πλούσιες χώρες με τις πολιτικές διαπλοκές τους, έφτιαξαν τέτοιο σύστημα εξάρτησης.   Μια  απεξάρτηση, σημαίνει, στροφή στο εγχώριο προϊόν με ντόπια έρευνα και τότε μια  ανάπτυξη της τεχνολογίας, εκτός από απεξάρτηση, θα φέρει και έσοδα.  Το ίδιο θα γίνει στην φαρμακοβιομηχανία, στα δομικά υλικά πχ γυψοσανίδες και στη επεξεργασία του ορυκτού μέχρι έστω το προτελευταίο στάδιο πχ προφίλ αλουμινίου αντί αλουμίνας, εργαλεία παντός τύπου, μοτοποδήλατο με υδρογονοκίνηση, ηλεκτρικό αυτοκίνητο, φωτοβολταϊκά πάρκα όχι στα χωράφια, αλλά σε ξερότοπους, όχι τουριστικούς  κλπ.

Στην Ελλάδα υπάρχουν οι προϋποθέσεις, να γίνουμε κατασκευαστές και προμηθευτές πολλών χωρών από τις οποίες τώρα, εισάγουμε ακόμα και φρούτα.

Πρίν λίγα (20)  χρόνια, κάναμε εξαγωγές ελληνικών όπλων. Γιατί τα ναυπηγεία να μην δοθούν   σε συνεταιρισμούς εργατών που θα εξοφληθούν στην παράδοση του έργου, ενώ θα παίρνουν μικρές προκαταβολές για τα βασικά έξοδα, έχοντας  επιτήρηση από το ΓΕΝ  ή άλλον  παραγγελιοδόχο;

Στην   Πτολεμαΐδα,  ο λιγνίτης που υπάρχει είναι της αξίας των 800 δισεκατομυρίων ευρώ  (εκπομπή Χαρδαβέλα). Ο καθηγητής Γεωλογίας  Πανεπιστημίου  Κρήτης κ. Φώσκολος, αλλά και άλλοι του παλιού ΙΓΜΕ, γνωρίζουν την αξία σπάνιων γαιών, ζεόλιθου  κλπ., που υπάρχουν στην Ελλάδα.  Άς γίνει μια καταγραφή και μια τιτλοποίηση  της αξίας τους.  Οι τίτλοι  να  μοιρασθούν στους έλληνες υπηκόους, ανεξάρτητα ηλικίας,  με τον όρο της  μη  διάθεσης για ορισμένο χρόνο.

Ένας  εθνικός  φορέας θα μπορεί στο χρόνο αυτό να αξιοποιήσει την αξία τους προς όφελος όλων. Μετά, μπορεί να διαθέτει το προϊόν έκαστος, ανάλογα με τις υπαρκτές του ανάγκες, χωρίς να γίνεται υπερεκμετάλλευση  του ορυκτού  σε βάρος των επερχόμενων γενεών.  Το ίδιο, μπορεί να γίνει και με το  πετρέλαιο.

Στην αγροτική εκμετάλλευση, προέχει η εσωτερική μετανάστευση  σε τόπους που υπάρχουν έτοιμα πηγάδια και αγραναπαυμένες εκτάσεις. Οι οικονομικοί μετανάστες, αφού καταγραφούν, μπορούν να  ωφελήσουν σαν βοηθοί στις αγροτικές  εργασίες.  Ιδιαίτερα η μελισσοκομία, μπορεί να φέρει μεγάλο εισόδημα, αν υπάρξει παράλληλα έρευνα αντιμετώπισης των ασθενειών από τα εντομοκτόνα κλπ.

Η  εργασία στο ελλαδικό χώρο μπορεί να φέρει σπουδαία αποτελέσματα, αφού  βοηθάει ο καλός καιρός. Πρέπει, όμως, να απαγκιστρωθούμε, από τον  πολυδιαφημιζόμενο τουρισμό, που δεν έχει  τα πλεονεκτήματα των πολύ παλαιών δεκαετιών, ενώ δεν συμβάλλει στην διαρκή ανάπτυξη  ενός τόπου καθ΄όλην την διάρκεια του χρόνου. Το ίδιο, μπορεί να ειπωθεί, για το μεταναστευτικό και το ναυτιλιακό συνάλλαγμα.  Κανένα κι από αυτά, δεν είναι ικανό να μας βοηθήσει σε κάποιο  πρόβλημα επισιτισμού.

Ένας σωστός προγραμματισμός μπορεί  να αποτρέψει  την μετανάστευση των νέων.  Πιστεύω, ότι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει το έθνος μας, μαζί με τον δημογραφικό πρόβλημα, που τόσο εύστοχα έχει αναπτύξει ο τέως υπουργός κ. Εμμανουήλ Δρεττάκης, σε πάρα πολλά άρθρα του.

Η αλληλεγγύη που έχει αναπτυχθεί αυθόρμητα, μέσα από τις ανώνυμες πρωτοβουλίες, με κάνει να αισθάνομαι αισιόδοξος…