Της καμπούρας η διάρρυξη…

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Ο δρυοκολάπτης χωρίς βιασύνη

σκάβει το δέντρο τo ισχυρό,

να βρει την τροφή που η φύση του χρωστά.

Ο κροκόδειλος δεν χορταίνει το αίμα,

που η άλογη ζέβρα με γοργοσύνη

τον ποταμό της ζωής δεν  προσπερνά.

*****

Όταν ο Νίκος, με το αίμα του Αλέξη

στα χέρια του, έπλυνε της νιότης τη χάρη,

ο έσω κόσμος εκτίναξε στον αφρό τα ιερά.

Κόκκινος ο θυμός, έρωτας της ζωής και μίσος

ταξικό, στις αμούστακες καμπύλες

πυρπόλυσαν αίμα, νού και καρδία, τα σθεναρά.

*****

Τι κι αν καμπούρα δημιουργήθηκε,

στην πλάτη τη δική μας, εξ αδυναμίας πνεύμα,

ενώ ενδόμυχα των υποκριτών παίρνουμε το ρόλο.

Αναπτύσσεται η καμπούρα πρώτη, η προσωπική,

η πολιτική, μα και της ιστορίας όλης,

και μέρα Σάββατο ο Ιησούς ευθύ ποιεί το θόλο.

Οβρυά, 6-7/12/2014

Σημείωση: Αφιερώνεται στο Σωτήρη Α., που τρις, πλέον, μου σηκώνει κόκκινη την κάρτα.