Φασιστικομαρξιστικά και φασιστικοκαπιταλιστικά…
Του παπα Ηλία Υφαντή
Στο άρθρο μου «προς αντιφασίστες νέους» («το χωνί», 12-10-14), το οποίο κοινοποίησα και μέσω του ιντερνέτ, μεταξύ άλλων έγραφα: «Η αλήθεια φωνάζει ότι ο φασισμός ζει και βασιλεύει, σε κάθε περίπτωση, που το κατεστημένο, επικαλούμενο την ανήθικη εξουσία του, καταδυναστεύει και καταληστεύει το λαό. Όπως συμβαίνει και τώρα, στον τόπο μας. Όπου οι χειρότεροι φασίστες και οι μεγαλύτεροι, στη νεότερη ιστορία της χώρας μας, απατεώνες και προδότες δολοφονούν όχι έναν και δύο αλλά χιλιάδες και εκατομμύρια Ελλήνων. Και συλλήβδην ολάκερη την πατρίδα μας».
Και κάποιος Δικηγόρος είχε την καλοσύνη να μου αποστείλει ιμέηλ, όπου, μεταξύ άλλων, τονίζει και τα εξής αξιοπρόσεχτα:
«Έχω την υποψία ότι μιας και ως εκ του σχήματος σας φέρεσθε ότι ασπάζεσθε την διδασκαλία του Σωτήρος Χριστού, δηλαδή την διδασκαλία που επιβάλλει την αγάπη προς τον εχθρό, την καταλαγή, την συγχωρητικότητα, την απουσία κρίσεως ή κατακρίσεως, άλλα θα έπρεπε να μας λέτε και όχι να υποδαυλίζετε τα μίση μεταξύ των ανθρώπων με βάση τις πολιτικές σας/ τους πεποιθήσεις.
Επειδή από καιρού εις καιρόν, κατά τρόπο που θυμίζει προπαγάνδα φασιστικομαρξιστικού τύπου, μας περνάτε μηνύματα που χαρακτηρίζονται από μονομέρεια και στοχεύουν στο να βλέπει κανείς το δένδρο και όχι το δάσος, θα ήθελα με αφορμή αυτά που αναφέρετε στο κείμενό σας, που στοχεύει σαφώς στην αλλοίωση της ιστορικής πραγματικότητας, να σας πω ότι γράφετε όσα γράφετε διότι προφανώς δεν έχετε συγγενή που έσφαξαν ή βασάνισαν ή απείλησαν ή έκλεψαν κλπ οι κομμουνιστοσυμμορίτες την περίοδο 1945-1949, ούτε βεβαίως γνωρίζετε τίποτε για τις σφαγές και ομαδικές εκτελέσεις καθ’ υποψίαν ή μη εθνικοφρόνων από τους κομμουνιστές ανά την Ελλάδα και τους βασανισμούς και εκτελέσεις εκπροσώπων του κλήρου, διδασκάλων, επιστημόνων κλπ την περίοδο αυτή από τους ανθρώπους που προσπάθησαν να εντάξουν την χώρα μας στο αθεϊστικό, κομμουνιστικό, τρομοκρατικό και απολύτως ανελεύθερο ανατολικό μπλοκ. Ούτε βεβαίως έχετε ιδέα για το ατιμωτικό και πανάθλιο παιδομάζωμα…».
Δεν γνωρίζω ποια εντύπωση μπορεί να προκαλούν τα λεγόμενα του αξιότιμου κ. Δικηγόρου σε κάποιους άλλους. Πάντως σε μένα φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα. Και όχι βέβαια εξετάζοντάς τα από την προσωπική μου σκοπιά, αλλά κάτω από το πρίσμα της πραγματικότητας και του Ευαγγελίου, που και ο ίδιος επικαλείται.
Πρώτα-πρώτα μου φαίνεται απορίας άξιο το ότι βλέπει τα δικά μου γραφόμενα ως «φαστιστομαρξιστικού τύπου προπαγάνδα» και όχι την φασιστικοκαπιταλιστικού τύπου πραγματικότητα. Η οποία μάλιστα δεν αναφέρεται στο αλλού και το άλλοτε, αλλά στο εδώ και το τώρα. Και δεν αφορά μόνο κάποια «δέντρα», αλλά ολάκερη την πατρίδα μας, που υποδούλωσαν και ξεπουλούν και το λαό μας που εξανδραποδίζουν και δολοφονούν. Ή μήπως οι αυτοκτονίες χιλιάδων Ελλήνων δεν είναι δολοφονίες; Ή η ανεργία και η συνακόλουθη πενία εκατομμυρίων Ελλήνων με την παράλληλη ελαχιστοποίηση των μισθών και των συντάξεων και την μεγιστοποίηση της φοροληστείας; Που στέλνουν «τα τιμημένα γηρατειά» στους σκουπιδοτενεκέδες και στον αργό θάνατο και τα «περήφανα νιάτα» στην απόγνωση ή τον αβέβαιο δρόμο της ξενιτιάς! Απορφανίζοντας την πατρίδα μας από τα πιο ζωντανά μέλη της.
Ή μήπως όλοι αυτοί είναι ξένοι για μας και όχι οι «ελάχιστοι αδελφοί» του Χριστού! Ή μήπως αρχιτέκτονας όλης αυτής της αθλιότητας δεν είναι το σατανικό ναζιστικό και τοκογλυφικό μπλοκ; Το νομικά, αστυνομικά και οικονομικά ακατάσχετα τρομοκρατικό! Αφού υπονομεύει τη ζωή μας, την αξιοπρέπειά μας και τηνοικονομική μας υπόσταση. Το απροκάλυπτα αθεϊστικό και σκοταδιστικό! Αφού συστηματικά υπονομεύει τη θρησκεία μας και την παιδεία μας. Και το πολύπλευρα ανελεύθερο! Aφού τη μόνη ελευθερία, που αναγνωρίζει στο λαό μας είναι το να δυστυχεί και να πεθαίνει ελεύθερα. Ενώ το φασιστικιμαρξιστικό καθεστώς, παρόλα τα αμαρτήματά του και τα εγκλήματά του, μεριμνούσε εντούτοις για τις στοιχειώδεις ανάγκες του λαού: Την εργασία, την κατοικία, την υγεία, την παιδεία, κλπ, κλπ.
Αλλά ας δούμε το θέμα και απ’ την πλευρά της διδασκαλίας του Χριστού: Και τότε, όπως και τώρα, άνθρωποι της ανάγκης ήταν αντιμέτωποι με τους ανθρώπους της αδικίας. Οπότε ο Χριστός πήρε σαφέστατα το μέρος των ανθρώπων της ανάγκης και κατακεραύνωσε το καθεστώς της αδικίας και της απληστίας. Επισημαίνοντας τη διαμετρική αντίθεση Θεού και μαμωνά. Με τις θαυμάσιες παραβολές του (του άφρονος πλουσίου, του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, κλπ), αλλά και της γενικότερης διδασκαλίας του. Ανάγοντας μάλιστα το θέμα της δικαιοσύνης σε υπέρτατο κριτήριο για την αιώνια σωτηρία ή καταδίκη των ανθρώπων στη δευτέρα παρουσία του.
Ασφαλώς και ο Χριστός αγαπά τους αμαρτωλούς. Αλλά όχι και την αμαρτία τους. Και πάντα είναι έτοιμος να τους συγχωρήσει, με την προϋπόθεση ότι θα μετανοήσουν. Γι’ αυτό άλλωστε και κατακεραυνώνει με τα περίφημα «ουαί» του τους γραμματείς (=νομικούς) και τους φαρισαίους, οι οποίοι με την υποκρισία τους υπηρετούν τη διαστροφή της αδικίας. Ταυτίζοντας την δικαιοσύνη με τη νομιμότητα, η οποία στηρίζει τα ανήθικα συμφέροντα της άρχουσας αναρχίας.
Ας μου επιτρέψει, λοιπόν, ο αξιότιμος κ. Δικηγόρος να πιστεύω ότι κάτι μπορεί να γνωρίζει και η ελαχιστότητά μου σχετικά με την πρόσφατη ιστορική αλλά και τη διαχρονική θρησκευτική πραγματικότητα. Έστω κι αν δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι είμαι αλάθητος – αφού είμαι παπάς και όχι πάπας – ή ότι πήρα μέρος μαζί με τον κ Παπούλια στην εθνική αντίσταση…
Και πιστεύω ότι ματαιοπονούν όσοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν άλλοθι για την τωρινή εσχάτη προδοσία σε βάρος της πατρίδας μας και το λαού μας, αναμηρυκάζοντας την τραγωδία του εμφυλίου πολέμου, που βέβαια τησκηνοθέτησαν οι γερμανοτσολιάδες, που μεταμφιέστηκαν σε εθνικόφονες…
παπα-Ηλίας, Νοεμβρίου 3, 2014, http://papailiasyfantis.wordpress.com, yfantis.ilias@gmail.com