Ο ΣΥΡΙΖΑ του ’14 και το ΠΑΣΟΚ του ’09: Η αφοπλιστική ομοιότητα των προεκλογικών εξαγγελιών και το «μικρότερο κακό»
Του Γ. Μουρ.
Έντονο άρωμα από τον… «”σοσιαλισμό” που γνωρίσαμε» είχε η σημερινή (7/10) ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην ετήσια διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών.
Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στον «υπαρκτό σοσιαλισμό» του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, αλλά στην ΠΑΣΟΚική διαχείριση του ελληνικού καπιταλισμού.
Και οι σημερινές εξαγγελίες του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης θύμιζαν έντονα ΠΑΣΟΚ.
Ποιο ΠΑΣΟΚ όμως;
Ας αφήσουμε τα ντοκουμέντα να μιλήσουν από μόνα τους:
Αυτό που έχει νόημα είναι να αναζητούμε την έξοδο από την καταστροφή με την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση.
Γι’ αυτό και εμείς απευθύνουμε σε όλους τους κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς προσκλητήριο –το οποίο επαναλαμβάνουμε και σήμερα – για μια νέα κοινωνική συμφωνία για την ανόρθωση της οικονομίας, τη παραγωγική ανασυγκρότηση, την επιστροφή στην ανάπτυξη.
Για το ΠΑΣΟΚ, πρώτη προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και η επαναφορά της αναπτυξιακής διαδικασίας σε ανοδική τροχιά. Στρατηγικός στόχος της οικονομικής μας πολιτικής, είναι να βγει η χώρα από την κρίση και να τεθούν οι βάσεις για τις μεγάλες τομές που θα επαναφέρουν την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης, σταθερότητας και κοινωνικής συνοχής.
Επιδιώκουμε μια νέα ισορροπία στις σχέσεις κράτους-αγοράς, στο πλαίσιο των τριων πυλώνων της οικονομίας: του ιδιωτικού τομέα, του δημόσιου τομέα και του τομέα της κοινωνικής οικονομίας.
Το κράτος να προστατεύει τα δημόσια αγαθά και να λειτουργεί ως εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού και ως μοχλός ανάπτυξης.
Για το ΠΑΣΟΚ η εύρυθμη λειτουργία των αγορών απαιτεί κανόνες, αποτελεσματική ρύθμιση και εποπτεία από το κράτος, με προαγωγή του υγιούς και θεμιτού ανταγωνισμού, χωρίς όμως να καταπατούνται βασικά δικαιώματα του καταναλωτή, του μικροεπενδυτή, του εργαζόμενου και του δανειολήπτη, και με διασφάλιση των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών.
Θέλουμε, όμως και ένα κράτος που θα είναι αξιόπιστος ελεγκτικός μηχανισμός και αποτελεσματικός αρωγός του πραγματικού επενδυτή, του υγιούς επιχειρηματία.
Που θα διασφαλίζει ότι ο ιδιωτικός τομέας παράγει πλούτο για να καλύψει κοινωνικές ανάγκες, εντός του ισχύοντος δημοσιονομικού, εργασιακού και περιβαλλοντικού νομοθετικού πλαισίου.
Για εμάς, ο καινοτόμος επιχειρηματίας που αναλαμβάνει κινδύνους και εκπληρώνει την κοινωνική του ευθύνη, είναι σύμμαχος στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη και την ανασύνταξη της χώρας.
Θα στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα και γι’ αυτό θα συγκρουστούμε με τη διαπλοκή.
Με την ίδια αποφασιστικότητα θα σταθούμε απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς, ανομίας, λαθρεμπορίου και εκβιασμών.
Βασική προτεραιότητα της οικονομικής μας πολιτικής είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της Ελληνικής Οικονομίας, μέσα από την προώθηση της καινοτόμου-πράσινης επιχειρηματικότητας.
Βασική προϋπόθεση για τη στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας και την ενεργό προσέλκυση επενδύσεων είναι η δημιουργία συνολικά ενός ευνοϊκού ρυθμιστικού πλαισίου για την επιχειρηματικότητα, με ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο βελτίωσης των κινήτρων και άρσης αντικινήτρων.
Πέραν των κινήτρων για επενδύσεις που θα καθιερωθούν με την αλλαγή του καθεστώτος φορολόγησης των αδιανέμητων κερδών των επιχειρήσεων, ο επενδυτικός νόμος θα αναμορφωθεί έτσι ώστε να αποτελεί εργαλείο στοχευμένης διοχέτευσης πόρων για την στήριξη της ανταγωνιστικότητας, της οικονομικής αποκέντρωσης, της δημιουργίας και διατήρησης θέσεων εργασίας, των παραγωγικών αναδιαρθρώσεων και της Πράσινης Ανάπτυξης.
Εμείς επιδιώκουμε ένα δημοκρατικό και αποκεντρωμένο κράτος των πολιτών, το οποίο, με τη διαρκή κοινωνική συμμετοχή, θα δημιουργεί χώρο για νέες μορφές παραγωγής, όπως ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας.
Ένα κράτος που θα προσδιορίζει τις στρατηγικές κατευθύνσεις της παραγωγικής ανασυγκρότησης και μεταστροφής της οικονομίας.
Αιχμή του δόρατος της αναπτυξιακής μας στρατηγικής, η Περιφέρεια. Στόχος μας: δυναμικές περιφέρειες που επενδύουν στην ποιότητα, ώστε η κάθε περιφέρεια να αποκτήσει δική της ισχυρή και ξεχωριστή ταυτότητα, να είναι πρωτοπόρα στον τομέα που της ταιριάζει, ανάλογα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, τη γεωγραφική θέση, τους τοπικούς ανθρώπινους και υλικούς πόρους, την πολιτισμική και φυσική κληρονομιά.
Απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων.
α). Με ριζική, ουσιαστική απλοποίηση όλου του θεσμικού πλαισίου και των βημάτων για την αδειοδότηση επενδύσεων, καθώς και για την ίδρυση, αδειοδότηση και λειτουργία επιχειρήσεων, με τη λειτουργία στην πράξη – και όχι στα χαρτιά – «υπηρεσίας μιας στάσης» για όλες τις επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων των μικρομεσαίων («one-stop shop»).
β). Με έμφαση όχι μόνο στην απλοποίηση της ίδρυσης, αλλά και στη λειτουργία της επιχείρησης, που δυστυχώς σήμερα, όποτε συναλλάσσεται με το Δημόσιο, εμπλέκεται σε χρονοβόρες και πολλές φορές μη ουσιώδεις διαδικασίες.
– Με τη δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων (Κ.Ε.ΕΠ), στις 13 περιφέρειες, όχι μόνο ως φορείς ενημέρωσης, αλλά και ως φορείς ουσιαστικής διεκπεραίωσης, με κατάλληλο νομικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τη δυνατότητα να διεκπεραιώνουν γρήγορα τις διαδικασίες, με λογοδοσία.
– Με δημιουργία συμβουλευτικών υπηρεσιών στις δημόσιες υπηρεσίες με αδειοδοτικό χαρακτήρα, για την διεκπεραίωση επενδύσεων, θεμάτων αδειοδότησης, κτλ.
Σημαντικές τομές της πολιτικής μας για την άρση των αντικινήτρων αποτελούν:
– Δραστικά μέτρα περιορισμού της γραφειοκρατίας και της αβεβαιότητας με ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, αξιόπιστο και αποτελεσματικό ελεγκτικό σύστημα, περιορισμό της πολυνομίας και απλοποίηση διοικητικών διαδικασιών, καθώς και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων μετά από ουσιαστικό διάλογο και σεβασμό των κοινωνικών δικαιωμάτων.
– Δημιουργία πολυ-λειτουργικής υπηρεσίας μιας στάσης, που παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες. Απλοποιούνται δραστικά όλες οι διοικητικές διαδικασίες για την ίδρυση, αδειοδότηση και λειτουργία επιχειρήσεων. Θέτουμε ως στόχο να μπορεί να ιδρύεται μια επιχείρηση ακόμη και αυθημερόν, σε συνεργασία με τα Επιμελητήρια.
– Καθιέρωση φορολογικών κίνητρων για την έρευνα – καινοτομία αλλά και αντικίνητρα για τις ρυπογόνες δραστηριότητες και την εκπομπή αερίων θερμοκηπίου.
– Πενταετές αφορολόγητο για μικρές επιχειρήσεις νέων.
– Θέσπιση αυστηρότερων κανόνων στη χωροθέτηση και λειτουργία μεγάλων εμπορικών κέντρων
– Μέτρα και έλεγχος για την αντιμετώπιση του παρεμπορίου.
Θεσμοθέτηση απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος. Η τομή που πρέπει να γίνει στο φορολογικό σύστημα είναι ριζική.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες αλλά και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις, δεν είναι τόσο η υψηλή φορολογία, όσο η αστάθεια και η αβεβαιότητα για το φορολογικό σύστημα που ισχύει και η οποία καθιστά αδύνατο οποιοδήποτε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
α). Δεσμευόμαστε για ένα δίκαιο, απλό, σταθερό και διαφανές φορολογικό σύστημα για τουλάχιστον πέντε (5) έτη, το οποίο θα παρέχει κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις και θα επιτρέπει το μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό. Φορολογούμε τα κέρδη και όχι την παραγωγή.
Με υψηλότερη φορολόγηση στα διανεμόμενα κέρδη και χαμηλότερη σε αυτά τα οποία αποθεματοποιούνται για να επενδυθούν στην πραγματική οικονομία.
Προτείνουμε ένα απλό και σταθερό φορολογικό πλαίσιο, που θα εγγυάται δικαιοσύνη, αποτελεσματικότητα, διαφάνεια και ελαχιστοποίηση του διοικητικού βάρους.
– Υιοθέτηση ενός σύγχρονου πρότυπου μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας της φορολογικής διοίκησης, βάσει διεθνών προδιαγραφών, που θα λειτουργεί με σταθερούς κανόνες, μηχανογραφική στήριξη, αποκεντρωμένη οργάνωση, απλή και ενιαία ελεγκτική διαδικασία και διοίκηση βάσει συμφωνημένων στόχων. Με διαφάνεια και λογοδοσία.
– Κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
– Κωδικοποίηση και απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας και σύνταξη νέου ενιαίου Κώδικα όλης της Φορολογικής Νομοθεσίας και της Διαδικασίας, που θα αναρτηθεί στο διαδίκτυο και θα ενημερώνεται συνεχώς.
– Εφαρμογή ενός αντικειμενικού συστήματος επιλογής των ελεγκτέων υποθέσεων (point system), ώστε να εντοπίζονται και να ελέγχονται τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα υψηλού κινδύνου ως προς τη φοροδιαφυγή. Άμεση επιβολή αυστηρών διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση παραβάσεων.
– Λογιστικός προσδιορισμός όλων των εισοδημάτων.
– Αποτελεσματικός έλεγχος όλων των ενδοομιλικών συναλλαγών.
Προχωράμε, ταυτόχρονα, σε ουσιαστικό φορολογικό έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων με αποτελεσματικό έλεγχο των ενδοομιλικών συναλλαγών.
Η υπερτιμολόγηση από τις ενδοομιλικές συναλλαγές κυμαίνεται μεταξύ 15%-20% και η απώλεια φορολογικών εσόδων εκτιμάται σε €1 – €1,2 δις ετησίως.
Το υφιστάμενο πλαίσιο για την τεκμηρίωση των ενδοομιλικών συναλλαγών πρέπει να ενισχυθεί με τη δημιουργία κατάλληλων μονάδων ελέγχου στο Υπουργείο Οικονομικών που θα διαθέτουν τεχνογνωσία και από την Γενική Γραμματεία Εμπορίου και από την Εισαγγελία Οικονομικού Εγκλήματος και την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Κατάργηση μιας σειράς από χαριστικές, πελατειακές φοροαπαλλαγές και ρυθμίσεις που καθιέρωσε η Ν.Δ. τα 5 τελευταία χρόνια.
– Φορολόγηση των συναλλαγών με εξωχώριες (offshore) εταιρείες που βρίσκονται σε φορολογικούς παραδείσους, ώστε να τις καταστήσουμε ασύμφορες τόσο για φυσικά όσο και για νομικά πρόσωπα που βρίσκονται στη χώρα μας. Όλες οι επαγγελματικές συναλλαγές και οι συναλλαγές με εξωχώριες εταιρίες μέσω τραπεζικών λογαριασμών.
– Εφαρμογή του καθολικού πόθεν έσχες στον έλεγχο.
– Ηλεκτρονική παρακολούθηση της αγοράς των καυσίμων, για την πάταξη του λαθρεμπορίου.
– Διασύνδεση του TAXIS/ICIS με τα πληροφοριακά συστήματα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και άλλων υπηρεσιών, ώστε να διασταυρωθούν και να αξιοποιηθούν όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες για να περιοριστεί η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή.
– Υποχρέωση διατήρησης επαγγελματικών λογαριασμών στις τράπεζες, διασύνδεση με τα πληροφοριακά συστήματα του ΥΠΟΙΟ και πρόσβαση των φορολογικών υπηρεσιών.
Ίδρυση Δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας. Ενός βασικού κρίκου που λείπει από την ελληνική οικονομία και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Η δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα θα ενοποιήσει υφιστάμενους μηχανισμούς, όπως το ΕΤΕΑΝ, το Ταμείο Παρακαταθηκών Δανείων και να διευκολύνει την άντληση και διοχέτευση πόρων προς τη πραγματική οικονομία.
Στήριξη ενός ισχυρού και αποτελεσματικού «δημόσιου πυλώνα» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που με τις δράσεις και τις υπηρεσίες του, θα διασφαλίζει συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού, θα προστατεύει τον καταναλωτή/δανειολήπτη, και θα στηρίζει την πραγματική οικονομία. Ενεργοποίηση του ρόλου που μπορούν να παίξουν οι τράπεζες που ελέγχονται από το Ελληνικό Δημόσιο.
Δημιουργία δημόσιου ενδιάμεσου οργανισμού για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες.
Εντός του οργανισμού, συγκροτείται ξεχωριστός υποτομέας για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, η ρύθμιση των οποίων επείγει ως προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Τα κόκκινα δάνεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εμπίπτουν στη «νέα σεισάχθεια».
Διασπάται, δηλαδή, ένα δάνειο σε δύο μέρη: σ’ εκείνο που ο δανειολήπτης μπορεί να αποπληρώσει και στο μέρος που παγώνει για πέντε ή δέκα χρόνια, ανάλογα με την περίπτωση, χωρίς να διαγράφεται από το χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, έως ότου βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη. Και διαγράφονται οι τραπεζικές οφειλές που εμφανίζουν αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής.
Πάγωμα» δανειακών υποχρεώσεων για ένα χρόνο και δυνατότητα αναχρηματοδότησης ληξιπρόθεσμων οφειλών για επιχειρήσεις που λόγω της σημερινής συγκυρίας πλήττονται ιδιαίτερα και έχουν πρόβλημα αποπληρωμής οφειλών.
– Αναστολή καταβολής, για ένα χρόνο, της εισφοράς 0,6% του Ν. 128/75.
– Αξιοποίηση του σκέλους των εγγυήσεων, ύψους 15 δις από το πρόγραμμα ρευστότητας των 28 δις, που είναι παγωμένο για να χρηματοδοτήσει απ’; ευθείας επιχειρήσεις που έχουν πρόβλημα, με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια.
– Σταδιακή μείωση του ορίου μεταχρονολόγησης των νέων επιταγών και αναμόρφωση συνολικά αυτής της πρακτικής.
– Επαναδιαμόρφωση των όρων και των προϋποθέσεων ένταξης στον Τειρεσία προς την κατεύθυνση μείωσης της διάρκειας παραμονής των δυσμενών καταχωρήσεων, επιμήκυνση του χρόνου αναγγελίας των επιταγών, επανεξέταση του ζητήματος της ποινικής ευθύνης σε σχέση με το ύψος των επιταγών.
Θεσμική και λειτουργική αναβάθμιση της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Αναβαθμίζουμε και ενισχύουμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Ζητούμενο είναι να φύγει η θηλιά που έχουν σήμερα χιλιάδες επιχειρήσεις και επαγγελματίες, οι οποίες, λόγω της κρίσης, αντικειμενικά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις συσσωρευμένες υποχρεώσεις τους.
Το ζητούμενο δεν είναι η διαιώνιση του προβλήματος και η συσσώρευση χρεών, αλλά να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία εκεί που πραγματικά υπάρχουν προοπτικές βιωσιμότητας, με την εκπόνηση και εκτέλεση σχεδίων παραγωγικής αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων.
Η αντιμετώπιση δεν θα πρέπει να περιοριστεί μόνο στις οφειλές των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, αλλά και προς το δημόσιο.
Πρακτικά η ρύθμιση χρεών σημαίνει ότι δίνουμε τη δυνατότητα σε όσους καταναλωτές έχουν διαπιστωμένη και μόνιμη αδυναμία να αποπληρώσουν τα δάνεια τους, να απαλλαγούν από τα χρέη τους, εξοφλώντας με βάση το εισόδημα από την εργασία τους ένα μέρος των χρεών που καθορίζεται από το Δικαστήριο και δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 10% των οφειλών.
Όπως ίσως καταλάβατε, πρόκειται για αποσπάσματα από το Πλαίσιο Κυβερνητικού Προγράμματος του ΠΑΣΟΚ εν όψει των εκλογών του 2009.
Η ομοιότητα με την σημερινή ομιλία Τσίπρα, από την οποία και προέρχονται τα αποσπάσματα που παρατέθηκαν, είναι πραγματικά εκπληκτική!
Βέβαια, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα με τάσεις, υπάρχει και η Αριστερή Πλατφόρμα, έχουν προηγηθεί τέσσερα χρόνια μνημονίων και μαζικών εργατικών αγώνων άρα οι συλλογικές αναπαραστάσεις είναι διαφορετικές κλπ κλπ.
Όλα αυτά ως ένα βαθμό ισχύουν, (ως ένα βαθμό, γιατί «αριστερή τάση» υπήρχε και στο ΠΑΣΟΚ, ενώ σε περίοδο αγώνων, κλαδικών έστω, εξελέγη και το ΠΑΣΟΚ – ας θυμηθούμε την πολύμηνη απεργία των λιμενεργατών).
Δεν αλλάζουν όμως δύο δεδομένα:
-
Ότι ένα (υποτίθεται) αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα, σε αντικειμενικά προεκλογική περίοδο, προχωρά στις ίδιες εξαγγελίες με το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ.
-
Ότι και τώρα, όπως και τότε, βασικό επιχείρημα υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ότι πρόκειται για το «μικρότερο κακό» σε σχέση με την «επάρατο δεξιά».
Ας μην επιτρέψουμε ξανά να κυριαρχήσουν οι ίδιες αυταπάτες!
Μόνο οι ταξικοί αγώνες, με ισχυρή αντικαπιταλιστική Αριστερά, μπορούν να ανοίξουν δρόμους νίκης και ανατροπής για τους εργαζόμενους, τον λαό και τη νεολαία.
Γ. Μουρ.
