ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η ύπαρξη διαβόλου ως πνευματικού όντος είναι βασικό δόγμα της χριστιανικής πίστης. Στην Καινή Διαθήκη γίνεται κατ’ επανάληψη λόγος για δαιμονισμένους, τους οποίους θεράπευσε ο Χριστός. Στη μεταχριστιανική Δύση σημαντικό ποσοστό των πολιτών, που πιστεύουν στην ύπαρξη Θεού, δεν αποδέχεται την ύπαρξη διαβόλου. Η σύγχρονη τάση είναι να θεωρούνται οι δαιμονισμένοι των Ευαγγελίων ως ψυχικά ασθενείς. Το εντυπωσιακό είναι ότι πολύς ο λόγος σήμερα για ψυχικά ασθενείς ακόμη και από ανθρώπους, που αρνούνται την ύπαρξη πνευματικού κόσμου συνεπώς και ψυχής. Αυτά φανερώνουν την τρομακτική σύγχυση που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο.

Αφορμή να γράψω για τους δαιμονισμένους στάθηκε η πρόσφατη διαλεύκανση εγκλήματος με δράση σατανιστή κατά δήλωσή του. Τα μέσα ενημέρωσης πρόβαλαν την είδηση κατά τρόπο επιφανειακό προς στιγμιαίο εντυπωσιασμό και χωρίς διάθεση να εγκύψουν στο φαινόμενο του συγχρόνου σατανισμού. Διάβασα όμως και κάποια ανάλυση που θεωρεί τον δράστη ψυχικά ασθενή, που προσπάθησε να επενδύσει το έγκλημά του με θρησκευτικό χαρακτήρα, όπως πράττουν πολλοί ψυχικά διαταραγμένοι. Δεν θα σπεύσω να καταθέσω την άποψή μου. Υπάρχουν τόσα πολύ σοβαρά, τα οποία ανιχνεύονται πίσω από το θλιβερό συμβάν με θύμα μονήρες πρόσωπο, το οποίο βιώνοντας το υπαρξιακό του καινό επέλεξε να ζει ως περιφερόμενη άστεγη.

Ο δράστης του εγκλήματος μεταξύ άλλων «λάτρευε» και τη μουσική black metal. To μαύρο χρώμα είναι δηλωτικό του σκότους. Είναι πλήθος οι παραστάσεις, στις οποίες απεικονίζεται ο διάβολος σε σκοτεινό και άκρως καταθλιπτικό χώρο. Συγκροτήματα που συνθέτουν αυτού του είδους μουσική υπάρχουν και στην πατρίδα μας. Ένα από αυτά φέρει τον τίτλο Rotting Christ (σάπιος Χριστός). Ο τίτλος είναι δηλωτικός του πιστεύω των μελών του συγκροτήματος, τις συνθέσεις του οποίου άκουγε ο δράστης. Το συγκρότημα έχει εμφανιστεί σε πολλές χώρες και στοιχεία του ανευρίσκονται στο διαδίκτυο. Στη χώρα μας, χώρα ασυδοσίας και δαιμονικής υστερίας, ουδείς ασχολήθηκε με τον τίτλο του συγκροτήματος. Αρκεί ότι τα μέλη του δεν προέβησαν σε έγκλημα. Η επιρροή τους σε πλήθος ανερμάτιστων εφήβων, που πληρώνουν τις αμαρτίες γονέων, παιδαγωγών, πολιτικών και ποιμένων της Εκκλησίας, αφήνει τους πάντες διάφορους. Η κοινωνία έχει έτοιμη την εύκολη λύση. Αν κάποιος υπερβεί τα εσκαμμένα και υποπέσει σε ποινικό αδίκημα, είναι εύκολο να λάβει πιστοποιητικό ψυχιάτρου, προκειμένου να αποφύγει τη φυλακή και να εγκλειστεί σε ψυχιατρική κλινική ως ψυχικά πάσχων.

Είναι όμως τα πράγματα τόσο απλά, όσο επιχειρούν να τα παρουσιάσουν οι υλιστές της εποχής μας, θεωρητικοί και πρακτικοί; Σε χώρες, στις οποίες η αποστασία από το θέλημα του Θεού έχει προηγηθεί της δικής μας κατά αιώνες, τα θλιβερά συμβάντα με δράστες σατανιστές και θύματα αθώους ή μη συνανθρώπους τους έχουν ενταθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Φρικιαστικά είναι τα αναφερόμενα στις σχετικές ειδήσεις για την αγριότητα των εγκλημάτων, την τελετουργία κατά την διάπραξή τους, ακόμη και για ανθρωποφαγία! Θα δεχόμασταν ότι οι θύτες είναι ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες, αν δεν υπήρχαν ειδήσεις όπως η ακόλουθη:

«O τελειόφοιτος πλέον Jacob Thompson απευθύνθηκε δύο φορές, πριν πάρει το δίπλωμά του, στην Σχολική Επιτροπή του High School Urbandale για τον ενδυματολογικό κώδικά της, που απαγορεύει στους μαθητές να φέρουν ρούχα με σατανιστικά σύμβολα. Εμπνεύστηκε αυτήν την ιδέα, όταν μελέτησε το Αμερικανικό Σύνταγμα και την πρώτη κυβερνητική τροπολογία σε σχέση με την πολιτική στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο Thompson δήλωσε ότι οι μαθητές της τάξης αποδέχονται ότι πρόκειται για μια πολιτική διακρίσεων που στρέφεται κατά των μαθητών που ασκούν τον Σατανισμό ως θρησκεία. Κάτι τέτοιο αντιτίθεται στην ελευθερία της έκφρασης και τη θρησκευτική ελευθερία που προβλέπει το Σύνταγμα. Ο Thompson αποκόμισε επαίνους τόσο από την “Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών” της Αιόβα όσο και από την γνωστή οργάνωση “Ναός του Σατανά”, που ενεργεί για την ανέγερση σατανικού μνημείου στο Κοινοβούλιο της Οκλαχόμα, αλλά και συνδιοργανώτρια της σατανιστικής τελετής με φοιτητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Οι δυο αυτές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι οι εκπαιδευτικές αρχές δεν έχουν το δικαίωμα να περιορίζουν τη θρησκευτική έκφραση του μαθητή. Ο Thompson δήλωσε: “Εγώ ασφαλώς και δεν συμφωνώ με τον Σατανισμό αλλά το Σύνταγμά μας βασίζεται στην ισότητα και τη δικαιοσύνη“.

Ασφαλώς όλοι αυτοί δεν θεωρούνται ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες, ώστε να παραπέμπονται για εξέταση από ψυχίατρο. Μάλιστα η ύπαρξη μυστικών λεσχών στα φημισμένα αμερικανικά πανεπιστήμια με έκδηλη την ενασχόληση με τον μυστικισμό (πρώτο στάδιο προς τον σατανισμό) αναδεικνύει το μείζον πρόβλημα εκ του επηρεασμού μέσω των μελών τους της πολιτικής πλείστων όσων χωρών και της επιστημονικής κοινότητας! Ούτε οι ενεργούντες για την ανέγερση σατανικού μνημείου έχουν χαρακτηριστεί ψυχοπαθείς. Προφανώς δαιμονισμένοι δεν είναι μόνο εκείνοι που δηλώνουν ότι λατρεύουν τον σατανά αλλά και πλήθος άλλων, οι οποίοι έχουν υποταχθεί στο θέλημά του προσφέροντας άλλες υπηρεσίες, σκορπίζοντας τον όλεθρο του πολέμου, σπέρνοντας τον θάνατο λόγω της απληστίας τους, εκμαυλίζοντας τη νιότη, στραγγαλίζοντας τη θρησκευτική πίστη στις ψυχές των νέων. Ο σατανισμός είναι θρησκεία σε άνθιση στις δυτικές χώρες και οι συνέπειες θα γίνονται ολοένα και πιο έκδηλες, καθώς οι πολλοί επιλέγομε την αποκοιμιστική εξήγηση της ψυχικής διαταραχής.

Όμως τίθεται ένα ερώτημα ως επιστέγασμα του άρθρου: Γιατί δεν χαρακτηρίστηκαν ως ψυχοπαθείς οι  πρώτοι σατανιστές που διέπραξαν εγκλήματα στη χώρα μας, αλλά καταδικάστηκαν χωρίς ελαφρυντικά και οδηγήθηκαν στις φυλακές; Και εκεί στη φυλακή ένας από τους δράστες μετανόησε και βρήκε τη δύναμη να δηλώσει για αν και πόσα έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια, που βρίσκεται έγκλειστος: «Πάρα πολλά! Ένα παιδί 21 ετών κι ένας άνδρας στα 39-40 είναι το ίδιο; Με την ηλικία έρχεται η ωριμότητα, με την ωριμότητα έρχονται οι τύψεις. Πιστεύω ότι η μετάνοια ή συνειδητοποίηση είναι εσωτερικός δρόμος. Δεν είναι κάτι που το φωνάζεις: “Κοιτάξτε με! Φοράω κομποσκοίνι. Φοράω σταυρό”. Εγώ το ξέω και ο Θεός!».

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 23-6-2014