To α- της στέρησης των ιερών…

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

 

Όμορφα τα θετικά προτάγματα.

Πάντα ζωή θλιμμένη

ζωογονούν

με ρόδα εύμορφα και φωτεινά.

Ελπίδες με τρόπους τραχείς, άφοβα

 αποζητούν,

μ’ αγκάθια άοσμα και μυτερά.

*

Ά-συλο της μη λαφυραγώγησης,

παρακαταθήκης

της ιερής,

μ’ αίματα των ποταμών κ’ ιδρώτες,

κρατάμε ακόμα της νιότης ζωές

της θαλερής,

σ’ αμφιθέατρα φωνών και δρόμους.

*

Ά-βατο του μη διαπεράσματος,

ναός ορθοδοξίας

της μυστικής,

μ’ ιδρώτες κ’ αίματα λιμνών πολλών,

δένονται σε σκήτες, μονές ή μόνοι,

της νηπτικής

ακολουθίας, άφωνων βοών.

* 

Άνδρες πραίτορες άσυλο πολεμούν,

εσμός αδιαλλαξίας

της εξουσίας,

όργανα και ψυχές ακούρντιστες.

Γυναίκες ανδρώες  άβατο χτυπούν

της συνουσίας,

σε ψυχές μοναχών ασύλληπτες.

*

Πολίτες της προόδου πως αγνοούν

τ’ άβατου το ρόλο,

σε περιβόλι

που τ’ άκτιστο  ασπάζεται κτιστό;

Πολίτες συντήρησης πως δεν κρατούν,

μ’ ανεμοβόλι,

γνώσης φύτρο, τ΄ άσυλο της νιότης;

 Οβρυά,  10-01-2008.