Δεν παραχωρούμε τους δημόσιους χώρους της γειτονιάς μας!

Διεκδικούμε δυναμικά αυτά που μας ανήκουν!

Από τη Λαϊκή Συνέλευση της Άνω Πόλης Πάτρας

Λουκέτο στην παιδική χαρά της γειτονιάς

Η 6η εφορία βυζαντινών αρχαιοτήτων Πάτρας πήρε πρόσφατα την απόφαση να αλλάξει τα κάγκελα στη «βεράντα»  του Κάστρου της Πάτρας  και  να βάλει λουκέτο στην πόρτα, με σκοπό να απαγορεύσει την πρόσβαση σε «μετανάστες, τοξικοεξαρτημένους και περιθωριακά στοιχεία της πόλης», όπως οι ίδιοι γράφουν στο έγγραφό τους προς το Δήμο Πατρέων με αρ. πρωτ. 10/03.01.2014, μιας και προκαλούν σοβαρές φθορές στο πολιτιστικό μνημείο και το καθιστούν επικίνδυνο.

Το υπουργείο πολιτισμού, δια στόματος της εφορίας, δεν διστάζει να χαρακτηρίσει και να τοποθετήσει στο περιθώριο μεγάλο κομμάτι των κατοίκων της πόλης, που χρησιμοποιούν τον περίβολο του κάστρου.

Μέσα από ένα ρατσιστικό παραλήρημα προσπαθεί να διχάσει μια ζωντανή κοινωνία για να δικαιολογήσει το αμπάρωμα ενός ανοιχτού δημόσιου χώρου.

Επισκεφτήκαμε την εφορία αρχαιοτήτων για διευκρινιστικές ερωτήσεις, όπου επιβεβαιώσαμε ότι η απόφαση πάρθηκε ερήμην των περίοικων, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν ότι ο χώρος χρησιμοποιείται από γείτονες με παιδιά, δεδομένου ότι εκεί βρίσκεται η μοναδική παιδική χαρά της γειτονιάς, αλλά και ευρύτερο κόσμο, μιας και είναι ένα από τα ελάχιστα όμορφα σημεία της πόλης.

Οι δημόσιοι ανοιχτοί χώροι όλο και λιγοστεύουν

Ζούμε σε μια πόλη όπου οι δημόσιοι ανοιχτοί χώροι χτίζονται ο ένας μετά τον άλλον (βλ. την ιδιωτικοποίηση του θαλάσσιου μετώπου). Πλέον στις λιγοστές πλατείες το μόνο που φυτρώνει είναι καρέκλες και τραπέζια από καφετέριες. Όλα για το κέρδος και τίποτα για τους ανθρώπους, για την ποιότητα ζωής μας, για τη δυνατότητα να ρεμβάσουμε τη θέα από ψηλά, να παίξει το παιδί μας χωρίς να πληρώσουμε στον παιδότοπο τον καφέ χρυσάφι.

Οι δημόσιοι χώροι μετατρέπονται σε κέντρα εμπορίου γεμάτα κάμερες, κάγκελα και μπάτσους να ελέγχουν την κάθε μας κίνηση. Τα μέρη που μεγαλώνουμε, που ερωτευόμαστε, που γνωρίζουμε ανθρώπους, που πάμε τα παιδιά μας να παίξουν γίνονται χώροι «καθαροί» για να αποτελέσουν τα μαυσωλεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Η υποκρισία πίσω από το λουκέτο

Πιο κάτω, το έγγραφο επιπλήττει τον Δήμο Πατρέων που δεν καθάριζε το χώρο από τα «υπολείμματα της παραμονής των προαναφερθέντων (κλινοσκεπάσματα, απορρίμματα, τρόφιμα, σύριγγες κλπ)», που άφησε το χώρο να γίνει επικίνδυνος, για «βανδαλισμούς» όπως καταστροφή προβολέων και δημιουργία τοιχογραφημάτων (κοινώς graffities). Για όλους τους παραπάνω λόγους, «η είσοδος στην πρώην παιδική χαρά θα παραμείνει κλειστή έως ότου ο δήμος θελήσει να λειτουργήσει εκ νέου την παιδική χαρά με φροντίδα και ευθύνη για τα παιδιά, ανανεώνοντας τον παλαιωμένο και επικίνδυνο εξοπλισμό και διασφαλίζοντας την πολιτιστική μας κληρονομιά» (προσοχή στη λέξη πρώην, διότι μυρίζει σχέδιο ανάπτυξης. Ήδη φημολογείται ότι θα μπει είσοδος 5 ευρώ στο κάστρο, και ο καλλωπισμός της εισόδου φαίνεται να επιβεβαιώνει τις υποψίες περί «αξιοποίησης»).

Τι να πρωτοσχολιάσουμε:

• · το τόσο συγκινητικό ενδιαφέρον για τα παιδιά ώστε η λύση που επιλέχτηκε για τα παιχνίδια στην παιδική χαρά που πάλιωσαν είναι να μπει ένα λουκέτο για να μην έχουν πού να παίξουν καθόλου;
• · τη λέξη «υπολείμματα» που απαξιώνει την ανθρώπινη υπόσταση όσων αναγκάζονται να διαμείνουν στις πλατείες τα βράδια.

Οι άστεγοι, οι τοξικοεξαρτημένοι και οι μετανάστες πρέπει να εξαφανιστούν σαν σκουπίδια από προσώπου γης, χωρίς κανέναν προβληματισμό για τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που ευθύνονται για τα δεινά τους.

Κανένας προβληματισμός για το πού θα πάνε αυτοί οι άνθρωποι ή πού μπορούν να απευθυνθούν για βοήθεια. Τα τείχη να’ ναι καλά.

Τα δε περιθωριακά άτομα μάλλον είναι όσοι επιλέγουν να αράξουν έξω παρά να πάνε να καταναλώσουν σε μαγαζιά.

• · Όταν κρατικοί φορείς πάντως μιλάνε για καθαριότητα, καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι και να

μη φανταζόμαστε αφελώς σκούπα και φαράσι. Όπως φάνηκε με τις επιχειρήσεις Ξένιος Δίας για τους μετανάστες, Θέτις για τους τοξικοεξαρτημένους και τη διαπόμπευση των οροθετικώνγυναικών, σημαίνει σκούπα σκέτο και μεταφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές.

Όσοι χαλάνε τη μόστρα, πρέπει να εξαφανίζονται από δρόμους και πλατείες.

Πολιτισμός είναι η πραγματική εικόνα μιας κοινωνίας

Και όλος αυτός ο ντόρος, για τι άλλο; Για την πολιτιστική μας κληρονομιά η οποία απειλείται από «βανδαλισμούς και παραβιάσεις».

Δυσάρεστα τα νέα για όσους αντιλαμβάνονται τον πολιτισμό ως ένα αποστειρωμένο πράγμα που μπαίνει σε μουσεία και δεν έχει σχέση με το σήμερα, ως κάτι που πρέπει να θαυμάζεται εξ αποστάσεως, χωρίς να το βανδαλίζουν τα χέρια των ζωντανών.

Κάθε εποχή αφήνει τη δική της κληρονομιά στο πέρασμα του χρόνου, πατάει πάνω στο χθες και προχωρά κοιτώντας μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων. Αν κληρονομιά σημαίνει τείχη σε βιτρίνα, τότε θα έπρεπε να γκρεμιστούν όλες οι πολυκατοικίες που χτίστηκαν πάνω σε αρχαία, δηλαδή η μισή Πάτρα.

Επίσης, ο πολιτισμός δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι το ωραίο, είναι η πραγματική εικόνα μιας κοινωνίας.

Ο πολιτισμός της εποχής μας, λοιπόν, μιας εποχής κρίσης, στέρησης, απολύσεων, εξευτελισμού, ανεργίας, καταστολής, αποξένωσης και φόβου, τι θα μπορούσε να βγάλει, Παρθενώνες;; Τα γκράφιτι, τα συνθήματα και οι αφίσες είναι μια προσπάθεια επικοινωνίας εκεί που το μόνο που ακούγεται είναι η τηλεόραση.

Αν ανησυχούν λοιπόν οι αρχαιολόγοι για την πολιτιστική μας κληρονομιά, και καλά κάνουν, ας σηκώσουν και αυτοί τα μανίκια μαζί μας να αλλάξουμε όλοι μαζί τα κοινωνικά δεδομένα, ώστε να αφήσουμε πίσω μας κάτι που να αξίζει να βρουν τα παιδιά μας. Ως τότε όμως, ας έχουν τουλάχιστον κάπου να παίξουν και ας έχουμε τη δυνατότητα όλοι να θαυμάσουμε τη θέα από ψηλά.

Η θέα από ψηλά είναι μαγική Κάστρο και βεράντα χώροι ανοιχτοί!

Λαϊκή Συνέλευση Άνω Πόλης

Συνέλευση κάθε Δευτέρα στις 7μμ, Παντοκράτορος & Καρπενησίου (πλ. Παντοκράτορα)