Όρνια και εφιάλτες…
Του παπα Ηλία Υφαντή
Η ελληνική οικονομία είναι ετοιμόρροπη. Και, σε τελική ανάλυση, η Ελλαδίτσα μας. Της οποίας, σύμφωνα με δήλωση του Πρωθυπουργού, κινδυνεύει η εθνική της κυριαρχία. Και συνεπώς όλοι εμείς μαζί. Και ο καθένας μας.
Εκτός, βέβαια, απ' τους αξιότιμους εφιάλτες (χρηματιστήριο, ομόλογα, Ζήμενς, Βατοπέδι, κλπ), και τους εντιμότατους κουκουλωτές τους, που λεηλάτησαν ποικιλοτρόπως τη χώρα και την κατέστησαν ετοιμόρροπη. Για να την παραδώσουν στο έλεος των διεθνών αρπακτικών…
Περισσότερο όμως αναλυτικά και παραστατικά μας μιλάει γι' αυτή την πραγματικότητα το παρακάτω θαυμάσιο, κατά τη γνώμη μου, άρθρο του φίλου Κυριάκου Κυριακόπουλου.
Λέει, λοιπόν, ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ:
(http://ellinikoforum.blogspot.com/2009/12/blog-post_7593.html )
Kανεις δε δικαιουται να μεινει μονο στην αναγνωση της ειδησης.
O ελληνικος λαος οφειλει να δει την αληθεια γυμνη, γιατι μονο τοτε θα καταλαβει πως πισω απο την κατευθυνομενη ειδηση και την κατευθυνομενη οικονομικη απαξιωση της χωρας, κρυβεται η επικειμενη γενικευμενη επιθεση σε βαρος της εθνικης μας υποστασης συνολικα.
Το παιχνίδι είναι ύπουλο, πρόστυχο και ατιμωτικό.
Πίσω από την ελεγχόμενη ανάσα που υποτίθεται ότι έδωσαν οι Αλμούνηδες και τα λοιπά τσιράκια της ευρωπαϊκής επιτροπής, η αναγγελία της «υποβάθμισης» από την Fitch ήταν σχεδιασμένη και εκ των προτέρων αποφασισμένη. Ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη.
Ο στόχος τους είναι σαφής.
Έχουν στοχοποιήσει την ψυχή του Έλληνα πολίτη. Ενισχύουν με κάθε τρόπο και επιστρατεύοντας τα πιο βρώμικα οικονομικά και πολιτικά όπλα, την απελπισία του και τα κατασκευασμένα αδιέξοδα του.
Τον θέλουν απελπισμένο. παραδομένο. άβουλο. αδύναμο. ανίκανο να αντισταθεί. Τον θέλουν αποφασισμένο να υποστεί με το κεφάλι σκυμμένο τις επιλογές τους και να τις αποδεχτεί ως μονόδρομο από τον οποίο είναι αδύνατον πλέον να ξεφύγει.
Οι ευθυνες της κυβερνησης ειναι τεραστιες. ειναι ευθυνες εγκληματικες.
Έχει παραδώσει τη χώρα στη βουλιμία των αρπακτικών.
Αρκείται σε προσχηματικές δικαιολογίες μιλώντας για το «κακό παρελθόν» που διαχειρίστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ καθημερινά αποδεικνύεται ανίκανη να σχεδιάσει έστω και στοιχειωδώς το μέλλον.
Στοχοποίησε το λαό αυτής της χώρας – τον μοναδικό παράγοντα δηλαδή που δεν ευθύνεται για την οικονομική της κατάντια – και τον καθιστά αποκλειστικό ξελασπωτή των συνεπειών της ρεμούλας, της λοβιτούρας και της πολιτικής απανθρωπιάς, αυτής που στήριξε το πολιτικό σύστημα. Το πολιτικό σύστημα που άδειασε τα ταμεία της χώρας από λεφτά, που άδειασε τις συνειδήσεις της νεολαίας από ιδανικά και οράματα, που άδειασε τις ψυχές του Ελληνικού λαού στο σύνολό του, από όνειρα, ελπίδα και ελπιδοφόρα προοπτική.
Αυτή είναι η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, που με 2,5 δις προεκλογικά υποσχόταν πως θα αντιμετωπίσει το σύνολο των προβλημάτων της Ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή η κυβέρνηση:
– Δεν είναι απλώς ανίκανη να σχεδιάσει μια πολιτική δυναμικής ανάπτυξης για τον τόπο, (γι αυτό και πελαγοδρομεί αυτοσχεδιάζοντας και πιθηκίζονας με υπαγορευόμενες ετοιματζίδικες συνταγές).
– Δεν είναι απλώς δυο φορές ανίκανη να εμπνευστεί από τη δυναμική του λαού της, (γι αυτό και βάλθηκε άλλωστε να του τσαλακώσει παντελώς την αξιοπρέπεια).
– Δεν είναι απλώς τρεις φορές ανίκανη να ορθώσει ένα πλέγμα επιθετικού οικονομικού προστατευτισμού απέναντι στη λυσσασμένη επίθεση των οικονομικών βρικολάκων, (γι αυτό και εξαντλεί το σύνολο του πολιτικού της τσαμπουκά σε μια πρωτοφανή επιδρομή με στόχο να φορολογήσει ακόμη και την απελπισία του Ελληνα πολίτη).
– Δεν είναι απλώς πολλαπλά ανίκανη να αντιληφθεί πως πίσω από τον καλοσχεδιασμένο αντιπερισπασμό της οικονομικής απαξίωσης της χώρας, βρίσκεται ο κεντρικός στόχος των ξένων κέντρων που είναι η καθολική εθνική παράδοση της Ελλάδας, (γι αυτό άλλωστε και παραμένει προσκολλημένη στη λογική των ανέξοδων φραστικών αντιδράσεων χωρίς να συνειδητοποιεί πως πίσω από το καρότο των προσωρινών «αποτελεσμάτων» της φραστικής της παπαρδελολογίας, κρύβεται το μαστίγιο που καιροφυλακτεί για να λειτουργήσει αλύπητα στην επόμενη στροφή)…
Αλλά το σημαντικότερο απ΄όλα είναι πως συνιστά μια επικίνδυνη ομάδα πολιτικών χαρτογιακάδων, που σύντομα θα έχουν βάλει σε δυσκολοξεπέραστες περιπέτειες τη χώρα.
Για την αντιγραφή, Παπα-Ηλίας, 10-12-2009
