Για το σχολείο των ονείρων μου … με έγγραφη Αναφορά
Για να ζήσει και καρπίσει ο Σύλλογος Διδασκόντων
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Πριν από 41 χρόνια αποφάσισα να γίνω εκπαιδευτικός. Ήταν καλοκαίρι του 1972, όταν πλησίαζε το τέλος της στρατιωτικής χούντας. Ευτύχησα τα 6 χρόνια ως μαθητής να έχω αρκετούς καθηγητές και καθηγήτριες, που παρά το ζοφερό τοπίο για την Ελευθερία, μου ενέπνευσαν με την πράξη τους τελικά στέρεες αξίες. Και στόχους και αναφορές και αναζητήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις της ύπαρξης, προσωπικής και συλλογικής.
Δεν θα ξεχάσω, όταν χωρίς τη θέλησή μου – πάλι χωρίς τη θέλησή μου – υποχρεώθηκα να βρεθώ στην τότε 6η Γυμνασίου σε «κλασσικό τμήμα», ενώ ήθελα να σπουδάσω θετικές επιστήμες. Η αείμνηστη φιλόλογος διδάσκοντας στα αρχαία τον «Επιτάφιο» του Περικλή έδωσε σε κάποιους από μας τους μαθητές (ήταν αρένων και το 1ο Γυμνάσιο Πάτρας) την ευκαιρία να ξεδιπλώσουμε τι τεράστια σημασία έχει η αληθινή δημοκρατία… Και η ενενηντάχρονη πλέον καθηγήτριά μου θεολόγος στο Γυμνάσιο Καλαβρύτων είχε δείξει ποια είναι η καθηγήτρια που αγαπά τα παιδιά, το σχολείο και το ρόλο της…
Σπούδασα φυσική και θεολογία. Εργάζομαι ως φυσικός τρεις δεκαετίες περίπου. Στις μέρες μας ξανανοίγει τόσο το ζήτημα της ύπαρξης όσο και το ζήτημα της δημοκρατίας, όχι μόνο στο γενικό επίπεδο, αλλά και στο χώρο του σχολείου. Αφορά τη δημοκρατία του συλλόγου διδασκόντων. Αυτός που στο σχολείο των ονείρων είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες για να είναι το σχολείο κύτταρο, υπαρξιακής και δημοκρατικής αγωγής, ολόπλευρης γνώσης με όλες τις ειδικότητες μέσα, με δεξιότητες από το προνήπιο, ενιαίο και μέχρι τα δεκαοκτώ, δηλαδή μέχρι την ωριμότητα των μαθητών.
Όταν πρωτοδιορίστηκα ως αναπληρωτής σε ακριτικό σχολείο της Αχαΐας, θυμάμαι τον τότε Διευθυντή μου, που άκουγε για το πώς έβλεπα το σχολείο των ονείρων μου, να μου λέει: «Ο δημόσιος υπάλληλος κατασπαράζει συχνά τον δημόσιο λειτουργό…». Και αυτό καταγράφτηκε στη μνήμη μου βαθιά. Άλλοι μπορούν να μιλήσουν για το πώς πήγε μέχρι τώρα η θητεία μου ως δημόσιου λειτουργού, ως δημόσιου ενδιαφερόμενου για τα κοινά, ως προσώπου που δεν κρύβεται εύκολα στο «καβούκι του»…
Με αυτά και μ’ αυτά δεν μπορούσα να σιωπήσω σήμερα, όταν το σχολείο χτυπιέται από παντού – όπως και όλα τα δημόσια αγαθά – και να ‘ρχεται κατά πάνω του συλλόγου διδασκόντων μια πυρηνική βόμβα με την τελευταία εγκύκλιο του Υπ. Παιδείας. Όχι ότι εμείς οι «δημόσιοι λειτουργοί» και «εργαζόμενοι» ήμασταν πάντα σε εγρήγορση για τη λειτουργία του. Συχνά η «διοίκηση», από τη φύση της, ροκάνιζε αυτό το γερό κλαδί της μεταπολίτευσης… Και πολλές φορές «πριονίζαμε» για λόγους ευκολίας οι ίδιοι αυτό το σημαντικό και γερό «κλαδί» του δέντρου της σχολικής κοινότητας..
Οι καιροί άλλαξαν άρδην. Και ο καθένας μας θα δώσει ό,τι έχει από την ικμάδα του. Προσωπικά δίνω ό,τι θεωρώ χρήσιμο και ωφέλιμο. Όχι τόσο για μένα, αλλά για το «όνειρό μου»… Και γι’ αυτό δεν μπορούσα να σιωπήσω… Εσείς θα κρίνετε αν έχει νόημα ο λόγος μου αυτός…
Πάντως επιλέγω να τον προσθέσω στην βοή των πρώτων μελισσών που βγαίνουν στο χώρο της Άνοιξης…
*****
Έγγραφη Αναφορά
(δια μέσου του Διευθυντή του σχολείου μου και της υπερκείμενης Διοικητικής Ιεραρχίας)
Επώνυμο: Μπούρδαλας
Όνομα: Παναγιώτης
Όν. Πατρός: Αντώνιος
Κλάδος: ΠΕ04.01
Βαθμός: ….
Οργανική Θέση: Γυμνάσιο Χαλανδρίτσας
Υπηρετεί: Γυμνάσιο Χαλανδρίτσας
Α. Μ.: ….
Τηλ. Οικ.: ….
Κιν. Τηλ.: ….
Τηλ. Γυμν. Χαλανδρίτσας: …..
Προς: Πρωθυπουργό της Χώρας.
Κοιν.: 1) Σύλλογο Διδασκόντων Γυμνασίου Χαλανδρίτσας (Ενταύθα)
2) Σχολική Σύμβουλο Παιδαγωγικής ευθύνης (Γραφείο Σχολικών Συμβούλων, Πάτρα)
3) Βουλή των Ελλήνων (Αθήνα)
4) Δημοτική Επιτροπή Παιδείας Δήμου Ερυμάνθου (Ενταύθα)
5) Δήμαρχο Δήμου Ερυμάνθου (Ενταύθα)
6) Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Ερυμάνθου (Ενταύθα)
7) Σχολικό Συμβούλιο του σχολείου μου (Ενταύθα)
8) Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας (Πάτρα)
9) Ο.Λ.Μ.Ε. (Αθήνα)
Θέμα: «Έγγραφη Αναφορά του άρθρου 25 παρ. 2 και του άρθρου 25 παρ. 3 του Ν.3528/2007»
Μετά την ομόθυμη απόφαση του συλλόγου διδασκόντων του σχολείου μου, που συνήλθε νόμιμα από το Διευθυντή του σχολείου (υπ. αριθμ. Πράξη …../2014), όπως και εκατοντάδων άλλων σχολείων της χώρας, τις συνεχείς εγκυκλίους από το Υπ. Παιδείας στις οποίες αλλάζει το ίδιο το περιεχόμενο με αντικρουόμενες μεταξύ τους διευκρινήσεις, τις νομικές αντιδράσεις της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, τις αποφάσεις του οργανωμένου κλάδου μας και εν τέλει την διατάραξη του δημοκρατικού κλίματος και στο σχολείο μας έχω να σημειώσω τα εξής:
1) Το Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 1 παρ. 3. υπογραμμίζει: « Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.» και άρθρο 82 παρ.1. «Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της Χώρας σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος και των νόμων».
2) Ο Νόμος πλαίσιο για α/βάθμια και β/βάθμια εκπαίδευση, άρθρο 11 Ν.1566/1985 προβλέπεται ότι «…ΣΤ’ Σύλλογοι διδασκόντων…. 3. Ο σύλλογος διδασκόντων αποτελεί συλλογικό όργανο για τη χάραξη κατευθύνσεων για την καλύτερη εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής και την καλύτερη λειτουργία του σχολείου… Ιεραρχεί τις σχολικές ανάγκες και φροντίζει για την αντιμετώπιση τους. Αξιοποιεί τις δυνατότητες συνεργασίας ανάμεσα στο διδακτικό προσωπικό και τους κοινωνικούς φορείς του τόπου. Μπορεί να αποφασίσει το χωρισμό των μελών του σε τομείς γνώσεων, με στόχο τον καλύτερο συντονισμό της διδασκαλίας και της εφαρμογής των εκπαιδευτικών μεθόδων…..»
3) Η Υπουργική Απόφαση Φ.353.1/324/10565/Δ1/ΦΕΚ 1340/16.10.2002., άρθρο 28 παρ. γ, προβλέπει ότι, ο διευθυντής του σχολείου «…γ) Εφαρμόζει τους νόμους, τα προεδρικά διατάγματα, τις κανονιστικές αποφάσεις, τις εγκυκλίους και τις υπηρεσιακές εντολές των Στελεχών Διοίκησης, είναι υπεύθυνος για την τήρησή τους και υλοποιεί τις αποφάσεις του Συλλόγου των Διδασκόντων…». Στο δε άρθρο 27 ότι «…2. Ειδικότερα ο ∆ιευθυντής της σχολικής μονάδας: α) Καθοδηγεί τη σχολική κοινότητα ώστε να θέσει υψηλούς στόχους και να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις για την επίτευξή τους για ένα σχολείο δημοκρατικό και ανοικτό στην κοινωνία…. Και στο άρθρο 38 της ίδιας απόφασης προβλέπεται ότι ο Σύλλογος διδασκόντων «….2. Για την πραγματοποίηση των παραπάνω σκοπών ο Σύλλογος των Διδασκόντων πρέπει: α) Να προγραμματίζει και να οργανώνει το έργο του, να το παρακολουθεί και, τέλος, να το αξιολογεί.»
4) Με την 44375/Γ1/24-3-2012 τρίτη κατά σειρά εγκύκλιό του για την εφαρμογή της ΑΕΕ εντός του διδακτικού έτους 2013-2014, και σε συνέχεια των δύο προηγούμενων υπ. αριθμ. 32773/Γ1/6-3-2014 και 190089/Γ1/10.12.2013 εγκυκλίων, με την οποία επίσης προβλέφθηκε ότι: «…Η διαδικασία πραγματοποιείται από ομάδες εργασίας των εκπαιδευτικών με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων». Μετά από λίγες ημέρες με νέες «διευκρινήσεις» το ΥΠΑΙΘ δια του ιδίου κ. Υπουργού Παιδείας διατάσσει ότι «Σε περίπτωση που ο σύλλογος διδασκόντων δεν μπορεί να καταλήξει σε απόφαση συγκρότησης επαρκούς αριθμού ομάδων εργασίας ή συγκεκριμένης σύνθεσης ή κατανομής αρμοδιοτήτων (π.χ. τους δείκτες που θα επεξεργαστεί κάθε ομάδα), τότε ο Διευθυντής του σχολείου, σύμφωνα με το άρθρο 39, παρ. 15, ΦΕΚ 1340/2002, υποχρεούται να ορίσει τον αριθμό, τη σύνθεση και τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες κάθε ομάδας».
Όμως ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου μου «αποφάσισε» με ομοφωνία ότι οι «ομάδες εργασίας είναι μηδέν» με συγκεκριμένο σκεπτικό, και δεν ήταν αποτέλεσμα «αδυναμίας», ακόμη και εάν η επίκληση από την υπ. αριθμ. 44375/Γ1/24-3-2014 του Υ.ΠΑΙ.Θ. της παρ. 15 του άρθρου 39 της Φ.353.1/324/10565/Δ1/ΦΕΚ 1340/16.10.2002 δεν αντίκρουε και στις ειδικές διατάξεις της νομοθεσία για την «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου», αλλά και στον προγραμματισμό που γίνεται στην αρχή του διδακτικού έτους: «…Σε περίπτωση αδυναμίας να ανατεθούν εργασίες και τομείς ευθύνης εντός του σχολείου, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής».
5) Όπως έχουμε ήδη σημειώσει στο εν λόγω πρακτικό του σχολείου μας, δεν υπάρχει καμία σοβαρή επιμόρφωση για τέτοιου είδους, βάθους και έντασης επιστημονικές εργασίες. Μάλιστα οι σχετικοί επιστήμονες διχάζονται αν περιγραφικές προσεγγίσεις (αξιολογήσεις) μπορούν να βαθμολογηθούν έγκυρα με αριθμητικό τρόπο. Έτσι μπορεί να ερμηνευθεί και το σχετικό ψήφισμα που εξέδωσε η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών που εργάζονται στο σχολείο μας προς την τοπική και όχι μόνο κοινωνία για την ΑΕΕ στις 24/01/2014.
6) Οι προβλεπόμενες με βάση πρόσφατα κανονιστικά κείμενα ομάδες για την ΑΕΕ είναι αδύνατον να εκτελέσουν και να ολοκληρώσουμε το έργο μας με επιστημονική σοβαρότητα εντός του εργασιακού ωραρίου, καθόσον είναι τεχνικά αδύνατον, εκπαιδευτικοί με διαφορετικές «ελεύθερες» ώρες μεταξύ των ωρών διδασκαλίας, να συντονιστούμε και να αποδώσουμε έργο, αφού τα μέλη του Συλλόγου μας έχουν επιπροσθέτως διοικητικό έργο, διορθώσεις εργασιών, προετοιμασία εκπαιδευτικού έργου, υλοποίηση και προετοιμασία προγραμμάτων τα οποία έχουν αναλάβει, εφημερίες και γενικώς ό,τι άλλο τυχόν προκύψει κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους.
7) Ο Διευθυντής του σχολείου μας, υπό το βάρος της επίμαχης Εγκυκλίου του Υ.ΠΑΙ.Θ. υπ. αριθμ. 44375/Γ1/24-3-2014 καθόρισε, χωρίς γραπτό σκεπτικό, με την πράξη του 26/4-4-2014 και όρισε υποχρεωτικά όλους τους εκπαιδευτικούς που είναι τοποθετημένοι για το σχολικό έτος 2013-2014, ερχόμενος τόσο σε αντίθεση με την απόφαση του Συλλόγου Διδ/ντων (υπ. αριθμ. Πράξη 33/2014), όσο και με το πνεύμα του Β΄ Τόμου «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ του Υπουργείου Παιδείας, Τόμος Β», σελ. 7.
Εκεί προβλέπεται κατά γράμμα ότι «2.1. Ο συντονισμός της διαδικασίας και η συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Ο σχεδιασμός αποτελεί μια ζωντανή και δυναμική διαδικασία η οποία ενσωματώνεται στην οργάνωση και τη λειτουργία του σχολείου. Τη γενική ευθύνη του συντονισμού της διαδικασίας έχει ο Διευθυντής του σχολείου. Δεν θεωρείται αποτελεσματικό, αλλά ούτε και εφικτό να εμπλέκονται όλοι οι εκπαιδευτικοί στις διαδικασίες του σχεδιασμού. Γι’ αυτό και ο αριθμός των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στον σχεδιασμό και οι ειδικότεροι ρόλοι που αναλαμβάνουν στο πλαίσιο των ομάδων εργασίας μπορεί να διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η ενεργός συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε κάθε στάδιο του σχεδιασμού, η συλλογική λήψη αποφάσεων και η ανάπτυξη σχέσεων ισοτιμίας και συνεργασίας ενισχύουν την αποδοχή, την εγκυρότητα και την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας».
Γι’ αυτό το εν λόγω ο υπογράφων, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί μου, όταν έλαβα ενυπογράφως γνώση της συμμετοχής μου σε διμελή ομάδα εργασίας με δύο (2) θεματικές, τις οποίες οφείλουμε «το αποτέλεσμα της εργασίας των ομάδων θα περατωθεί στις 20-5-2014», υπέγραψα και μαζί με την υπογραφή μου συμπλήρωσα: «Επιφυλάσσομαι για το νόμιμο της ανάθεσής μου και για κάθε νόμιμο δικαίωμά μου».
8) Η ανάθεση από τον Διευθυντή του σχολείου μας που έγινε στις 4-4-2014 -και παρά τις επιφυλάξεις μας– έχει ως πρακτικά αναγκαία συνέπεια της ΑΕΕ την μη θεσμοθετημένη υπερωριακή απασχόλησή μας ως εκπαιδευτικών, πράγμα που πιθανά θα έχει και άλλες νόμιμες συνέπειες.
9) Τέλος, θεωρώ παράνομη, κατά το άρθρο 25 παρ. 2 του Ν. 3528/2007, την υποκατάσταση του Συλλόγου Διδασκόντων από το Διευθυντή του σχολείου μου, κατ’ επίκληση του άρθρου 39 παρ. 15 της Υπουργικής Αποφάσεως Φ.353.1/324/105657/8-10-2002 (Φ.Ε.Κ 1340/2002, τομ. Β).
Η εντολή αυτή είναι και «άσχετη» με την παρ. 15 του άρθρου 39 της Υπ. Απ. ΥΑ Φ.353.1/324/105657/Δ1, ΦΕΚ Β 1340/2002, αλλά και «παράνομη», αφού «…μοναδικό αρμόδιο όργανο για να συστήσει τις ομάδες έργου είναι και εξακολουθεί να είναι ο Σύλλογος Διδασκόντων, δεδομένου, ότι αυτό ρητώς προβλέπεται από την υπ’ αριθμόν 190089/Γ1/10.12.2013 εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων αλλά προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια και από την διάταξη του άρθρου 38 της ΥΑ Φ.353.1/324/105657/Δ1/8-10-2002, που αναθέτει αποκλειστικά και μόνο στον σύλλογο διδασκόντων την αξιολόγηση του έργου του και τον προγραμματισμό των δράσεων του. Εξάλλου, από το σύνολο της νομοθεσίας, που προεκτέθηκε προκύπτει, ότι ο Διευθυντής ουσιαστικά αποτελεί το όργανο εκτέλεσης των αποφάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων και όχι αποφασίζον όργανο στην διαδικασία…» κατά την γνωμοδότηση της κ. Μ. Τσίπρα, νομική Σύμβουλο της Δ.Ο.Ε.
10) Η εντολή προς τους Διευθυντές των σχολείων, άρα και στο Δ/ντή του σχολείου μου, να συγκροτήσουν ομάδες είναι παράνομη και προδήλως αντισυνταγματική ακόμη καθόσον: α. με τις ως άνω εκτειθέμενες ισχύουσες ειδικές διατάξεις, η συγκρότηση ομάδων είναι αποκλειστική ευθύνη του συλλόγου διδασκόντων και όχι του διευθυντή, καθ’ ερμηνεία του καθηκοντολογίου, που επιχειρεί η επίδικη εγκύκλιος. Σύμφωνα με την συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών και της νομιμότητας που πρέπει να διέπουν τις πράξεις της διοίκησης, για να μεταφερθεί η αρμοδιότητα ενός οργάνου σε άλλο, θα πρέπει να υπάρξει ανάλογη νομοθετική ρύθμιση και δεν αρκεί βέβαια σε καμία περίπτωση μία εγκύκλιος.
Ερωτώ: Αυτό που επιχειρείται από το υπουργείο είναι η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από το σύλλογο διδασκόντων προς το Διευθυντή χωρίς την αντίστοιχη αλλαγή νομοθεσίας, είναι ένα λάθος «εκ παραδρομής» ή αποτελεί μέσον εκφοβισμού;
Σύμφωνα με 522/1983 γνωμοδότηση του ΝΣΚ «οι εγκύκλιοι δεν θέτουν κανόνες δικαίου, αλλά αποτελούν οδηγίες των ιεραρχικά προϊσταμένων (Υπουργών, γενικών γραμματέων Υπουργών, Νομαρχών κλπ.), περί της ορθής ερμηνείας των κειμένων διατάξεων και του ορθότερου τρόπου ασκήσεως των καθηκόντων των υφισταμένων οργάνων, η ισχύς των οποίων περιορίζεται εντός των πλαισίων της διοίκησης. Συνεπώς δεν μπορεί η εγκύκλιος να δημιουργήσει «αρμοδιότητα» ενός διοικητικού οργάνου υπό τη νομική έννοια του όρου, δηλαδή έννομη ικανότητα του οργάνου να εκδίδει διοικητικές πράξεις ή να συμβάλλει στην έκδοση αυτών. Γιατί ο καθορισμός ή η τροποποίηση των αρμοδιοτήτων των διοικητικών οργάνων μόνον δια νόμου (υπό ουσιαστική έννοια) μπορεί να γίνει».
11). Εάν όντως η ανάθεση είναι, όπως κατά την κρίση μου θεωρώ, προδήλως αντισυνταγματική και παράνομη, τότε με βάση το άρθρο 25 παρ. 3 του Ν. 3528/2007 (Δημ/κός κώδικας), αλλά και του ακροτελεύτιου άρθρου 120 του συντάγματος («… 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»), οφείλω τηρώντας τον όρκο μου κατά τον διορισμό μου, να την αναφέρω προς την υπερκείμενη αρχή του κ. Υπουργού Παιδείας, να την κοινοποιήσω κατάλληλα σε όσους φορείς εμπλέκονται άμεσα με το ζήτημα, αλλά και επιφυλάσσομαι για κάθε νόμιμο δικαίωμά μου.
12) Δηλώνω, ούτως εχόντων των πραγμάτων, συνεχίζω να μην επιθυμώ τη συμμετοχή μου σε ομάδες εργασίας για την ΑΕΕ, γιατί:
– Έρχεται σε αντίθεση με την απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου μου, υποβαθμίζει παιδαγωγικά και ουσιαστικά τη λειτουργία του Συλλόγου Διδασκόντων.
– Η όποια υποχρεωτική συμμετοχή μου, που μου έχει ανατεθεί, είναι όχι μόνο θεσμικά παράτυπη αλλά και προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική κατά την κρίση μου, και γι’ αυτό επιφυλάσσομαι παντός νόμιμου δικαιώματός μου.
– Έρχεται σε αντίθεση με αποφάσεις του Σωματείου και της Ομοσπονδίας μου, η οποία έχει δημοσιεύσει τις νομικές της ενέργειες κατά αυτής της Εγκυκλίου (υπ. αριθμ. 44375/Γ1/24-3-2014 του Υ.ΠΑΙ.Θ.).
13) Αναμένω επομένως τις απαντήσεις προκειμένου να εκτελέσω κατά το δυνατόν την διαταγή του κ. Υπουργού μέσω της ανάθεσης του Διευθυντή του σχολείου μου μέχρι 20 Μαΐου 2014 (παρά την έλλειψη συναίνεσής μου), όπως προκύπτει από την εν λόγω Εγκύκλιο (υπ. αριθμ. 44375/Γ1/24-3-2014 του Υ.ΠΑΙ.Θ.) με βάση την κείμενη νομοθεσία, άρθρο 25 παρ. 2 και άρθρο 25 παρ. 3 του Ν.3528/2007:
«2. Ο υπάλληλος οφείλει να υπακούει στις διαταγές των προϊσταμένων του. Όταν όμως εκτελεί διαταγή, την οποία θεωρεί παράνομη, οφείλει, πριν την εκτέλεση, να αναφέρει εγγράφως την αντίθετη γνώμη του και να εκτελέσει τη διαταγή χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. Η διαταγή δεν προσκτάται νομιμότητα εκ του ότι ο υπάλληλος οφείλει να υπακούσει σε αυτήν.
3. Αν η διαταγή είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη, ο υπάλληλος οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή. Όταν σε διαταγή, η οποία προδήλως αντίκειται σε διατάξεις νόμων ή κανονιστικών πράξεων, διατυπώνονται επείγοντες και εξαιρετικοί λόγοι γενικότερου συμφέροντος ή όταν, ύστερα από άρνηση υπακοής σε πρώτη διαταγή που προδήλως αντίκειται σε τέτοιες διατάξεις, ακολουθήσει δεύτερη διαταγή που εκθέτει επείγοντες και εξαιρετικούς λόγους γενικότερου συμφέροντος, ο υπάλληλος οφείλει να εκτελέσει τη διαταγή και να αναφέρει συγχρόνως στην προϊσταμένη αρχή εκείνου που τον διέταξε. Επί νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εφόσον εκείνος που διέταξε είναι το διοικητικό συμβούλιο ή το ανώτατο μονομελές όργανο διοίκησης, η αναφορά υποβάλλεται στον εποπτεύοντα Υπουργό. Εάν εκείνος που διέταξε είναι ο Υπουργός, η αναφορά υποβάλλεται στον Πρωθυπουργό…»
Χαλανδρίτσα, Δευτέρα 07 Απριλίου 2014
Ο Αναφέρων
Παναγιώτης Μπούρδαλας, ΠΕ04.01
