Το κατάλληλο έτος χρεωκοπίας

Το κατάλληλο έτος χρεωκοπίας

 

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

 

Κατά την άποψη μας, όταν μία κυβέρνηση δεν μπορεί να καταπολεμήσει την ανεργία, εξασφαλίζοντας θέσεις εργασίας στη χώρα της, πρέπει να παραιτείται αμέσως – αφού αυτή είναι η πρώτη και μεγαλύτερη υποχρέωση της.

Η επόμενη είναι η κάλυψη των βασικών αναγκών των πολιτών της χώρας της – των ειδών διατροφής, του ηλεκτρισμού και του νερού, δωρεάν σε όσους αδυνατούν να τα εξασφαλίσουν (κουπόνια διατροφής κλπ.). Εάν δεν μπορεί να το κάνει, πρέπει να «αδειάζει» τη θέση της για την επόμενη – όποια και αν είναι αυτή.

 

 

Ο τρόπος χειρισμού των οικονομικών της Ελλάδας, από το υπεύθυνο υπουργείο, είναι μάλλον εφιαλτικός – όχι μόνο για την πατρίδα μας, αλλά και για τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης, αφού πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία (γεν και δολάριο)

Περαιτέρω. οι συζητήσεις σχετικά με τις πιθανότητες να χρεοκοπήσει η Ελλάδα το επόμενο έτος και να οδηγηθεί στην έξοδο από την Ευρωζώνη, έχουν ξεκινήσει ξανά – πόσο μάλλον όταν ο αριθμός των πολιτών που κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, είναι υψηλότερος στη χώρα μας, σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης (πίνακας).

 

 

Το ποσοστό του πληθυσμού που κινδυνεύει να βρεθεί κάτω από το όριο της φτώχειας

.Η Ιταλία και η Ισπανία ακολουθούν βέβαια με μικρή σχετικά απόσταση – χωρίς όμως να γίνονται αντικείμενο συζήτησης, όσον αφορά την κήρυξη στάσης πληρωμών εκ μέρους τους. Η αιτία είναι προφανώς το PSI, με την έννοια ότι, εάν μία χώρα αθετήσει πληρωμές ή διαγράψει χρέη της, είναι πολύ πιο πιθανόν να το ξανακάνει.

Μία δεύτερη είναι ο αποπληθωρισμός, αφού στην Ελλάδα οι τιμές είναι πλέον αρνητικές – μετά από έξι χρόνια ύφεσης, κατά τη διάρκεια των οποίων το επίπεδο τιμών δεν έπεσε κάτω από το μηδέν, κυρίως λόγω των υπερβολικών φόρων, οι οποίοι λογικά επιβάρυναν τις τιμές των προϊόντων (διάγραμμα που ακολουθεί).

 

 

Ελληνικό ΑΕΠ κατ' έτος (πράσινο), δείκτης τιμών κατ'ετος (κόκκινο)

Δυστυχώς όμως, οι τιμές των βασικών προϊόντων διατροφής, καθώς επίσης διαφόρων άλλων, δεν ακολουθούν ανάλογη πτωτική πορεία – δημιουργώντας συνθήκες «εκτάκτου ανάγκης» για τους καταναλωτές.

Περαιτέρω αναφέρεται ότι (WSJ), ο πλέον κατάλληλος χρόνος για να κηρύξει μία χώρα στάση πληρωμών, είναι όταν εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα – όταν δηλαδή μπορεί να καλύπτει τις δαπάνες του προϋπολογισμού της, χωρίς να πληρώνει τόκους και χρεολύσια.

Με κριτήριο λοιπόν τις «θριαμβολογίες» της ελληνικής κυβέρνησης η οποία, όπως φαίνεται, πρώτα ανοίγει το στόμα της και μετά σκέφτεται τι είπε, το 2014 η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει – αφού τότε θα εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα.

Αν και εμείς αμφιβάλλουμε, έχοντας μελετήσει τον προϋπολογισμό και διαπιστώνοντας ότι, το πλεόνασμα ευρίσκεται μάλλον στη φαντασία του υπουργείου οικονομικών (προϋποθέτει μεγάλη αύξηση των πλεονασμάτων των ταμείων κλπ.), οι αγορές, θεωρώντας τις «εξαγγελίες» της κυβέρνησης σωστές, έχουν αρχίσει ήδη να «πλέκουν» διάφορα σενάρια.

Στο γράφημα που ακολουθεί απεικονίζονται εκείνες οι χώρες οι οποίες, έχοντας δυσκολίες στην εξυπηρέτηση του χρέους τους, το αναδιάρθρωσαν ή κήρυξαν στάση πληρωμών ακριβώς εκείνο το έτος, όπου απέκτησαν πρωτογενή πλεονάσματα – επειδή τότε δεν είχαν απόλυτη ανάγκη τους δανειστές.

 

 

Κήρυξη πτώχευσης και πρωτογενές πλεόνασμα – ο κόκκινος κύκλος φανερώνει την περίοδο της πτώχευσης των διάφορων χωρών, ενώ συμπίπτουν με την αντίστοιχη περίοδο που η Ελλάδα θα έπρεπε να κηρύξει πτώχευση.

Έτσι λοιπόν οι αγορές πιστεύουν πως θα το κάνει και η Ελλάδα – γεγονός που σημαίνει ότι, ο κίνδυνος των υπολοίπων χωρών του Νότου θα αυξηθεί, οπότε τα επιτόκια δανεισμού τους (spreads) θα ακολουθήσουν ξανά ανοδική πορεία.

Δυστυχώς, ο τρόπος χειρισμού των οικονομικών της χώρας από το υπεύθυνο υπουργείο είναι μάλλον εφιαλτικός – όχι μόνο για την πατρίδα μας, αλλά και για τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης, αφού πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν την ίδια στιγμή, όπου στον υπόλοιπο πλανήτη οι αρνητικές ειδήσεις ακολουθούν η μία την άλλη – με κορυφαία, κατά την άποψη μας, την διαφαινόμενη αδυναμία της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας να συνεχίσει την πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης, λόγω της κατάρρευσης της αγοράς ομολόγων.

Κρατικά ομόλογα Ιαπωνίας, εξέλιξη τις τελευταίες 3-4 ημέρες

Αυτό θα σήμαινε εάν συμβεί, εάν δηλαδή σταματήσουν τα πακέτα ρευστότητας, το τέλος της ραγδαίας υποτίμησης του γεν – το οποίο θα μπορούσε βραχυπρόθεσμα να επιστρέψει στα επίπεδα του 1:100 σε σχέση με το ευρώ. Στη συνέχεια φυσικά θα άρχιζε ξανά η πτωτική του πορεία, η οποία θα τελείωνε στο 1:200, με τη μάλλον αναπόφευκτη χρεοκοπία της Ιαπωνίας.

Ολοκληρώνοντας, η προετοιμασία των συναλλαγών παραγώγων για το Bitcoin, η κατακόρυφη αύξηση των αγορών χρυσού από την Κίνα, καθώς επίσης η ασθενής αύξηση των εξαγωγών της Γερμανίας, είναι ίσως οι σημαντικότερες πρόσφατες ειδήσεις – εάν δεν δοθεί σημασία στον κίνδυνο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης στην Ασία, με αφορμή τη διαμάχη της Κίνας με την Ιαπωνία.

Επίσης, η κατάρρευση των θέσεων εργασίας των εταιρειών του αμερικανικού δείκτη Russell 2000 (διάγραμμα που ακολουθεί), παρά την αύξηση της τιμής του.

 

 

Εξέλιξη του δείκτη Russell 2000 (πράσινο), σε σύγκριση με την πτώση του αριθμού των εργαζομένων στις εταιρείες που αντιπροσωπεύει (κόκκινο).

Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, ο δείκτης έχει αποσυνδεθεί από την οικονομική πραγματικότητα – κάτι που θα δημιουργήσει σίγουρα μεγάλα προβλήματα στην επόμενη πρόεδρο της Fed, αφού η βασική αποστολή της δεν είναι η συγκέντρωση χρημάτων σε λίγους, αλλά η εξασφάλιση θέσεων εργασίας για όλους.

Θα δημιουργήσει επίσης προβλήματα στο δολάριο – από το οποίο προσπαθούν να αποδεσμευθούν όλο και περισσότερες χώρες, μέσω της δημιουργίας νομισματικών ενώσεων κατά το πρότυπο της Ευρωζώνης (πρόσφατα οι χώρες του κόλπου, μετά από αυτές της Νοτίου Αφρικής).

 

* Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις.

Έχει γράψει το βιβλίο "Υπέρβαση Εξουσίας", το οποίο αναφέρεται στο φορολογικό μηχανισμό της Γερμανίας, ενώ έχει  εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με τον  τίτλο "Η κρίση των κρίσεων".

Έχει ασχοληθεί με σημαντικές έρευνες και αναλύσεις επί του αντικειμένου του (μακροοικονομία), επί διεθνούς επιπέδου, οι οποίες φιλοξενούνται τακτικά σε ημερήσιες εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.

ΠΗΓΗ: Δεκεμβρίου 10, 2013, http://www.analyst.gr/2013/12/10/5112/ και  http://www.analyst.gr/2013/12/10/5112/2/

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.