Βασιλικός πολτός
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Σε μια ρωγμή του βράχου
μινυρίζουν τ’ αγριοπερίστερα
τα μυστικά τους
Τα μυστικά του έρωτα
που αλέθονται στους βράχους
και γίνονται αστερόσκονη
να φτερουγίζουν στ’ άστρα.
Σε μια ρωγμή στο μέτωπό μου
έχτισε ένα μελίσσι τις κερήθρες του
κι έρχονται οι μέλισσες
να θησαυρίζουν λέξεις
Λέξεις που μάζεψαν ολημερίς
απ’ τα λουλούδια
Βουίζουν οι μέλισσες σε μια ρωγμή
στο μέτωπό μου
τακτοποιούν χιλιάδες λέξεις
Και κάπου σε μέρος μυστικό
με περισσή φροντίδα
κρύβουν
λέξεις ξεχωριστές που βρήκαν
σε ποιήματα
Εκεί σε μέρος μυστικό
με αρχέγονες συνταγές
ετοιμάζουν οι αρχιμάγειρες
μες στα πιθάρια τους
βασιλικό πολτό
για τη βασίλισσά τους
Εκεί κι εγώ
με μια ρωγμή στο μέτωπο
ελλοχεύω
να κλέψω τις πιο όμορφες λέξεις
που σου πρέπουν
να γράψω ποίημα, να σου απαγγείλω
μια Αυγουστιάτικη νύχτα
με φεγγάρι
σαν τραγουδάει ο τζίτζικας
και γλυκολαλεί τ’ αηδόνι
Το καλοκαίρι έφυγε
κι ήρθε το φθινόπωρο
σπιλιάδες πήραν τις μέλισσες
κι εσύ δεν ήρθες
κι έμεινα μόνος
με μια όμορφη ανθοδέσμη λέξεις
και μια ρωγμή στο μέτωπο
να σε περιμένω
Όμως δεν πειράζει, εκεί ψηλά
μες τη ρωγμή του βράχου
ένα ζευγάρι αγριοπερίστερα
επιμένουν να μινυρίζουν ακόμη
το μυστικό μου πόνο
κι ο κρυφός μου έρωτας
αλέθεται στους βράχους
να γίνεται αστερόσκονη
να φεγγοβολάει στ’ αστέρια
13 Σεπτεμβρίου 2013, Γιάννης Ποταμιάνος
