Μπόχα Μαρφιν-έζικης προβοκάτσιας
Της Νίνας Γεωργιάδου
Σαν έτοιμοι από καιρό, αμέσως μετά τη δολοφονία των δύο νεαρών Χρυσαυγιτών, ο Φαήλος Κρανιδιώτης γράφει, «το ‘ανύπαρκτο' άκρο δολοφόνησε δύο υπαρκτότατους νέους ανθρώπους» και ο δημοσιογράφος Γιάννης Λοβέρδος συμπληρώνει, «οι δολοφόνοι που σκότωσαν πριν από λίγο δύο χρυσαυγίτες δεν αποτελούν άκρο; Δεν πρέπει η ‘ιδεολογία' τους να απαγορευθεί από το νέο αντιρατσιστικό νόμο, όπως απαγορεύεται ο ναζισμός;»
Στα δελτία μαζικής λοβοτομής των 8, όλες οι παραδουλεύτρες των τροϊκανών ξεσάλωσαν περί των «δύο άκρων», με την εκφωνήτρια του Αντένα να κραυγάζει, «έχουν δίκιο οι βουλευτές της Χ.Α. να είναι οργισμένοι» και το Τρεμο-Πρετεντέρικο δίδυμο να κόβει και να ράβει περί περιφρούρησης του συνταγματικού τόξου.
Μέσα σ' αυτό το αιματοβαμμένο σκηνικό και τα προπαγανδιστικά παραληρήματα, οι ουσιαστικά θλιμμένοι είναι ο κόσμος της Αριστεράς γνωρίζοντας, από ιστορική εμπειρία, πως το παρακράτος της Καρφίτσας και των Γκοτζαμάνηδων είναι εδώ, αειθαλές και φονικό, στην υπηρεσία κάθε βρωμιάς που εξυπηρετεί τους στόχους της οικονομικής εξαθλίωσης και του ολοκληρωτικού αυταρχισμού. Δεν έχει κανένα ενδοιασμό στο σχεδιασμό και την υλοποίηση κάθε άγριας προβοκάτσιας, ξεκινώντας από τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, φτάνοντας στη Μαρφίν, στο Α.Τ. Ιερισσού και στις τωρινές δολοφονίες.
Η δολοφονία των εργαζομένων της Μαρφίν, στην πιο μεγαλειώδη διαδήλωση για το ξεπούλημα της χώρας, μούδιασε τις κινηματικές αντιστάσεις και έβαλε τους θύτες ενός ολόκληρου λαού σε ρόλο υπερασπιστή της δημόσιας ασφάλειας. Τέσσερα χρόνια μετά, η αποτρόπαια δολοφονία παραμένει «ανεξιχνίαστη», από τις, κατά τα άλλα, αποτελεσματικότατες μυστικές υπηρεσίες που, κατά Πάγκαλο, παρακολουθούν τους Αμερικάνους και διαγκωνίζονται σε μαγκιά με τη CIA. Η καταγγελία που αφορά στη χρήση ειδικού υλικού στις εμπρηστικές βόμβες της Μαρφίν, άγνωστης προέλευσης και καταλυτικά θανατηφόρας αποτελεσματικότητας, είναι χωμένη στο συρτάρι της υπόθεσης. Το τριπλό έγκλημα ανασύρεται μόνο όποτε βολεύει στην επιχειρηματολογία των θιασωτών των δύο άκρων, χωρίς καμιά αιδώ για την τυμβωρυχία και χωρίς καμιά απολογία για την έλλειψη απόδοσης δικαίου.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και οι «αντίφα» θεατρικές παραστάσεις από το σκυλολόι που εκτρέφει το νεοναζισμό και συνεργάζεται μαζί του, είχαν διπλό στόχο: να ανοίξει ο κύκλος του αίματος που θα δρομολογούσε την προστυχιά των δύο άκρων, και να σταλεί το μήνυμα πως οι καθεστωτικοί φασίστες κάνουν κουμάντο, κόβοντας την κάνουλα της επίσημης και ανεπίσημης χρηματοδότησης στα μαντρόσκυλά τους όταν το κρίνουν απαραίτητο.
Η διπλή δολοφονία των νεαρών νεοναζί, αυτών των αποπλανημένων άτυχων, έρχεται να εδραιώσει το μήνυμα: ή μνημόνια ή αίμα.
Σε μια συγκυρία όπου το νέο ασφαλιστικό δρομολογείται με όρους συντριβής, η δημόσια υγειονομική περίθαλψη κονιορτοποιείται, ο φόρος ακινήτων προοιωνίζει χιλιάδες άστεγους, οι παραδουλεύτρες της Τρόικας έπρεπε να εκτρέψουν τη λαϊκή οργή, να αποτρέψουν αντιστάσεις και να ολοκληρώσουν το καταγέλασμα περί συνταγματικού τόξου.
Το αίμα έγινε πολύ φτηνό μπροστά στο μεγάλο διακύβευμα του αμύθητου πλούτου που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας. Οι «παράπλευρες απώλειες» αυτού του αδυσώπητου οικονομικού πολέμου θα εξυφαίνονται σε εγχώρια και μη υπόγεια και θα υλοποιούνται χωρίς κανένα δισταγμό.
ΠΗΓΗ: 2-11-2013, https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10151963590658695&id=779738694