Για το σιδηροδρομικό δίκτυο, την υπογειοποίηση και την πολιτική βούληση (κυβέρνησης και ημετέρων)

Του Χρήστου Πατούχα*

Θα υπάρξει, κατά μήκος του κεντρικού πολεοδομικού ιστού, υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής;

Θα συνδεθεί το τραίνο με την Βιομηχανική Περιοχή; Ποια είναι η συνολική στρατηγική των μεταφορών; Ποιος είναι ο ρόλος του σιδηροδρόμου στην στρατηγική αυτή;

Υπάρχει πρόβλεψη για ολόκληρο τον Δυτικό άξονα; Εννοούμε Αιτωλοακαρνανία και Ήπειρο, (Ιωάννινα και Ηγουμενίτσα), και γιατί όχι σύνδεση με την Αλβανία, δεδομένης της παρουσίας εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας Αλβανικής καταγωγής;

Αυτά, αλλά και άλλα δεκάδες ερωτήματα, θα μπορούσαν να υπάρξουν, και να απευθύνονται στην Κυβέρνηση, στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, στον Δήμο Πατρέων, αλλά και σε όλους τους Δήμους που συνδέονται με το πρόβλημα.

Ας αρχίσουμε από ορισμένες διαπιστώσεις:

1. Πότε προβλέπεται η ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού δικτύου; Έστω μέχρι την Πάτρα; Τι προέβλεπαν τα χρονοδιαγράμματα και ποιες εκτιμήσεις υπάρχουν σήμερα; Κατά τις πιο καλοπροαίρετες εκτιμήσεις, θα χρειαστούν άλλα δέκα χρόνια! Αν η εκτίμηση είναι σωστή, που αναμφισβήτητα είναι, για ποια πολιτική βούληση μιλάμε; Δεν θα έπρεπε, και στην σύσκεψη της Περιφέρειας, αλλά και οπουδήποτε αλλού, αυτό να ήταν το κύριο που έπρεπε να αναδειχθεί; Γιατί οι τοπικοί αιρετοί παράγοντες σιωπούν;

2. Αλλά, ας θέσουμε το σοβαρότερο ερώτημα, αυτό της υπογειοποίησης. Γιατί, τους παραχωρούμε βήμα, να μας αναλύσουν, τάχα μου σοβαρά, τα «εμπόδια» του κόστους, για να απεμπλακούν από την υποχρεωτική δέσμευση, η σιδηροδρομική γραμμή, να οδεύσει υπόγεια εντός του κέντρου της πόλης; Από πότε, καλοπληρωμένοι υπηρεσιακοί παράγοντες, αναγορεύονται σε αυτούς που θα καθορίσουν την εικόνα και το μέλλον μιας πολυάνθρωπης πόλης; Και από πότε τέτοια σοβαρά προβλήματα που θα δημιουργήσει μια τέτοια λύση, αποτιμώνται σε «κόστος»; Και μάλιστα ένα κόστος που τεχνητά διογκώνεται και διογκώθηκε τουλάχιστον τρεις φορές στην τελευταία πενταετία; Είναι δυνατόν να αποδεχτούμε, μια λύση χειρότερη από αυτήν που επιλέχτηκε στην εποχή του Τρικούπη πριν 120 χρόνια;

Η πραγματικότητα είναι, ότι η υπέργεια διαδρομή μιας σύγχρονης σιδηροδρομικής γραμμής, δεν θα είναι απλά λαιμητόμος για την πόλη, θα είναι η πλήρης αλλοίωση της εικόνας της, μια πόλη χωρίς ουσιαστική επικοινωνία των δύο πλευρών της.

Εξυπακούεται ότι μια τέτοια δέσμευση της πόλης, θα είναι για τα επόμενα πάνω από εκατό χρόνια.

Αλήθεια, ποια είναι η θέση των αιρετών μας εκπροσώπων, απέναντι στον σχεδιασμό αυτό; Τι είπαν, ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος; Από τις δικές μας πληροφορίες και από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, πιθανώς προβληματίστηκαν, πιθανώς εξέφρασαν χλιαρές επιφυλάξεις, αλλά πάντως φωτογραφήθηκαν, θα χρησιμοποιήσουν το υλικό στα φυλλάδια τους, έδειξαν «σύνεση», «κατανόησαν» την δύσκολη συγκυρία, συμμετείχαν στον «δημιουργικό» προβληματισμό, εν τέλει όμως αποδέχονται πλήρως το σχέδιο της καταδίκης.

3. Τι πρέπει να γίνει;

Θα  αναφέρουμε εξαρχής, ότι απαιτείται να ομονοήσουν όλοι οι φορείς, να δείξουν την μέγιστη αποφασιστικότητα, να τοποθετηθούν με ευθύνη απέναντι στο μέλλον της πόλης, να απαιτήσουν λύση που να είναι ωφέλιμη για τους κατοίκους, όχι για τους ιδιώτες που εποφθαλμιούν και νέμονται ήδη τα μελλοντικά κέρδη του τραίνου. (Κυριολεκτούμε για την νομή, όπως και στους αυτοκινητοδρόμους η κατασκευή, συσσωρεύει κέρδη! Αυτά καθορίζουν και τις οδεύσεις και τον σχεδιασμό.).

Αν λοιπόν η υπογειοποίηση δεν είναι εφικτή, για λόγους πραγματικούς ή πλασματικούς, τότε να αλλάξει η όδευση!

Η γραμμή να οδεύσει παράλληλα με την Περιμετρική, λύση που κατά την άποψη μας, και την είχαμε εξαρχής υποστηρίξει, ήταν πάντα ορθότερη, οικονομικότερη, βιώσιμη, χωρίς τις καταστρεπτικές συνέπειες της προτεινόμενης από τον ΟΣΕ  λύσης.

4. Η απελευθέρωση της εντός της πόλης γραμμής, θα επιτρέψει την απρόσκοπτη λειτουργία του Προαστιακού σιδηροδρόμου, με την αναγκαία αναβάθμιση του και την μελλοντική του βελτίωση. Δεν χρειάζεται, είναι πλέον αυταπόδεικτο, να επιχειρηματολογήσει κανείς για την χρησιμότητα του Προαστιακού.

Δεν χρειάζεται επίσης, να ξανατονίσουμε, ούτε τις αγκυλώσεις, των κατά τα άλλα «παραγωγικών» ιδιωτικών εταιρειών του ΟΣΕ, ούτε την ραθυμία που το αντιμετώπισαν οι Δημοτικές μας Αρχές.

Ναι! Χρειάζεται διάλογος όλων των πολιτικών και κοινωνικών φορέων της περιοχής μας. Διάλογος, όχι με νοοτροπία χειραγωγημένων και υποτακτικών, αλλά με την ορμή και την αποφασιστικότητα των λαϊκών συμφερόντων!

* Eπικεφαλής της παράταξης «Ανυπότακτη Πολιτεία» στον «Καλλικρατικό»  Δήμο Πατρέων.

12-9-2013