Υποχρεωτικές μετατάξεις: Ένας ακόμη κρίκος για το «μικρό» και «επιλεκτικό» σχολείο στον αντίποδα του «ενιαίου».
Των Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα και Αντώνη Ναξάκη*
«Ευτυχώς δεν με χτύπησε η μυγοσκοτώστρα»
Τις μέρες αυτές βιώνουμε το δεύτερο κύμα επίθεσης στο δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς, μετά τις διαθεσιμότητες 2.122 συναδέλφων μας 50 ειδικοτήτων της τεχνικής εκπ/σης και 302 υπ. μετατάξεων εξαιρούμενων σε θέσεις διοίκησης. Το νέο εργασιακό «κερασάκι» αποτελούν οι κοινές ειδικότητες Γυμνασίου και Δημοτικού σχολείου. Δίπλα τους και η τρομοκρατία που απευθύνεται ενδεικτικά σε κλασικές ειδικότητες με λίγες ή καθόλου δυνατότητες μετάταξης…
Είναι πια ξεκάθαρο ότι σ' αυτή τη φάση στη χώρα μας οι δυνάμεις του κεφαλαίου με αφορμή το «κρατικό» χρέος αποτελειώνουν κατακτήσεις του εργατικού κινήματος μεγάλου ιστορικού βάθους. Παράλληλα όχι απλώς «εκσυγχρονίζουν», αλλά αναδιαρθρώνουν βαθιά και βίαια ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, την ώρα που με όρους «κοινοβουλευτικής χούντας» και «ιδιότυπης κατοχής χρέους» στραγγαλίζουν και τα τελευταία απομεινάρια «εθνικής ανεξαρτησίας». Ήταν επομένως αδύνατο να μην επιτεθούν στο ήδη λαβωμένο δημόσιο σχολείο και εκπαιδευτικό σύστημα. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου δεν είναι απλώς τοκογλύφοι και τραπεζίτες, επενδυτές ή εφοπλιστές, αλλά εκπροσωπούνται τόσο από την ηγεσία της Ε.Ε., όσο το παγκοσμιοποιημένο ΔΝΤ με τη συναίνεση της ντόπιας διεφθαρμένης ελίτ.
Τι γίνεται στο δημόσιο σχολείο;
Στην ουσία πρόκειται για την αφετηρία μιας στοχευμένης βίαιης και αυταρχικής προσπάθειας για «βορειο-ευρωπαϊκού τύπου» εκπαίδευση:
1) Απομάκρυνση του «νέου» Γενικού Λυκείου από την υποχρεωτική εκπαίδευση με «όραμα» τον βαθιά ειδικευμένο χαρακτήρα, τα πανελλαδικού τύπου φίλτρα και τη συνέχιση της μείωσης του μαθητικού πληθυσμού σε ΑΕΙ-ΑΤΕΙ. Εισάγονται ειδικά φίλτρα ελέγχου για το είδος των σχολών επιλογής, επιθετική συρρίκνωση των κοινωνικών στρωμάτων που τα παιδιά τους θα έχουν πρόσβαση σε ΑΕΙ-ΑΤΕΙ. Εάν επιτύχουν τα σχέδιά τους θα επέλθει σύντομα διαφοροποίηση της ροής του μαθητικού πληθυσμού, ίσως προς τις μεταγυμνασιακές ΣΕΚ (Μεταγυμνασιακά ΙΕΚ). Αυτό θα οδηγήσει σε μείωση του αριθμού των τμημάτων και πολύ πιθανά σε νέες συγχωνεύσεις σχολείων…
2) Συρρίκνωση της Δημόσιας Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΟΑΕΔ, κλπ) – όχι προς την κατεύθυνση ενιαίου και πολυδύναμου σχολείου – με συνεχή μείωση ειδικοτήτων, με μεταφορά της πρακτικής από τα εργαστήρια των ΣΕΚ (Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα) στην ιδιωτική σφαίρα με την υποχρεωτική, μερική και απλήρωτη «μαθητεία» και με είσοδο των ιδιωτών το δημόσιο σχολείο.
Να σημειώσουμε ότι οι μαθητές του νέου Τεχν. Λυκείου για να εισαχθούν σε ΑΕ-ΑΤΕΙ πρέπει ως προϋπόθεση να έχουν τελειώσει τη μαθητεία. Πόσοι αλήθεια μπορούν να φτάσουν μετά απ' αυτό σε εισαγωγικές εξετάσεις;
3) Προκρίνεται αύξηση των δυο μεταγυμνασιακών δρόμων (ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ) σε τρεις με την προσθήκη των μεταγυμνασιακών ΙΕΚ (ΣΕΚ-Σχολές Επαγγελματικής κατάρτισης) με τελευταίο ορίζοντα το πτυχίο ειδ. 4 των ΙΕΚ. Θεωρούμε ότι η συρρίκνωση θα συνεχιστεί και με επόμενα κύματα στην ΤΕΕ, αφού προετοιμάζονται συγχωνεύσεις ΕΠΑΛ και καταργήσεις των ΕΠΑΣ, και θα προσπαθήσει να επιβάλλει σύντομα Τρόικα-ΥΠΑΙΘ. Αυτά θα έχουν ως επιθυμητό γι' αυτούς αποτέλεσμα: Την ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση της ΤΕΕ, τον εξοβελισμό μαθητικού πληθυσμού στις ΣΕΚ, τη μείωση της ροής προς τα ΑΤΕΙ (και ΑΕΙ), σε νέες διαθεσιμότητες ειδικοτήτων, σε «πλεονάσματα» ειδικοτήτων Γενικής Παιδείας σε βαθμό μη ελεγχόμενο.
4) Πορεία επιθετικής ενοποίησης όλης της υπάρχουσας τυπικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης με αντιδραστικά χαρακτηριστικά. Από το 2010 άρχισε να εφαρμόζεται σε ευρεία κλίμακα σειρά αποσπάσεων «μερικών ή ολικών διαθέσεων», άλλοτε εθελοντικά και άλλοτε υποχρεωτικά των κοινών ειδικοτήτων από τη β/βάθμια εκπ/ση στην α/βάθμια (πολύ σπάνια το αντίθετο). Από τον Δεκέμβρη του 2012 (ΦΕΚ 24-12-2012) ενοποιήθηκαν οι περιοχές μετάθεσης μεταξύ ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ.
Παράλληλα εγκαταλείφθηκε σιωπηρά και πονηρά η εγκύκλιος «εθελοντικών μετατάξεων» [38784/Δ1/20-03-2013 ΑΔΑ ΒΕΔΖ9-ΥΚΒ ΕΞΑΙΡ. ΕΠΕΙΓΟΝ] στην α/θμια εκπ/ση που αφορούσε 945 καθηγητές της β/θμιας ΠΕ05 (Γαλλικών), ΠΕ07 (Γερμανικών), ΠΕ08 (Καλλιτεχνικών), ΠΕ32 (Θεατρικών Σπουδών), ΠΕ18.41 (Δραματικής Τέχνης), ΠΕ19-20 (Πληροφορικής). Στην θέση της υπήρξε η εγκύκλιος 111966/Δ2/13-08-2013 της Γεν. Δ/νσης Δ/σης Προσωπικού Π.Ε. και Δ.Ε., που παρά τα καταγγελμένα πολλαπλά λάθη και «λάθη», έχει νέα χαρακτηριστικά: Προσθέτει τους κλάδους ΠΕ06 (Αγγλικής), ΠΕ11 (Φυσ. Αγωγής) και ΠΕ16 (Μουσικής), ενώ αφήνει μετέωρους τους ΠΕ18.41 (Δραματικής Τέχνης).
Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε ειδικά ότι:
α) οι ειδικότητες Αισθητικής Αγωγής ΠΕ08 και Π16 τείνουν προς κατάργηση στο Γυμνάσιο (ώρες μόνο στην Α΄ Γυμνασίου, διπλές για φέτος), ενώ έχουν φύγει ως επιλεγόμενες από το ΓΕΛ από την εποχή «Α. Διαμαντοπούλου». Επομένως ο δρόμος που τους απομένει είναι ή η μετάταξή τους στην α/βάθμια ή η διαθεσιμότητα. Εξού και οι μεγάλοι αριθμοί μετακινήσεων που δίνει το ΥΠΑΙΘ.
β) Η ειδικότητα ΠΕ06 (Αγγλικής) ως πρώτη ξένη γλώσσα ουσιαστικά εξοβελίζεται από την μεταγυμνασιακή εκπ/ση και κυριαρχεί με τα νέα ωρολόγια προγράμματα στο Γυμνάσιο. Παράλληλα της «ανοίγουν» το δρόμο για υποχρεωτικές μετατάξεις στο Δημοτικό. Εξού επίσης και οι μεγάλοι αριθμοί μετακινήσεων που δίνει το ΥΠΑΙΘ.
γ) Για την πολυβασανισμένη ειδικότητα των Θεατρικών Σπουδών (ΠΕ32) όλα τα παράλογα φαντάζουν φυσιολογικά, αφού το ΥΠΑΙΘ βλέπει ως φυσικό της χώρο τα δυο τύπου ολοήμερα των Δημοτικών. Το ερώτημα είναι γιατί «ξέχασαν» τους ΠΕ18.41 (Δραματικής Τέχνης).
δ) Η διπλή ειδικότητα της Πληροφορικής ΠΕ19-20 περνάει από σαράντα κύματα. Χρησιμοποιήθηκε στη δεκαετία του ‘90 και 2000 ως μοχλός αλλαγών και τώρα ήλθε για το ΥΠΑΙΘ η ώρα να την συρρικνώσει στη Δημόσια Τεχν. Εκπαίδευση, σχεδόν εξοβελίσει στα ΓΕΛ και σπρώξει στην Υποχρεωτική Εκπ/ση. Πάντως δόθηκαν αρκετές θέσεις στην α/βάθμια.
ε) Οι 2ες ξένες γλώσσες ΠΕ05 (Γαλλικών), ΠΕ07 (Γερμανικών) φαίνονται να «αναβαθμίζονται» πάλι στο «νέο» Λύκειο εις βάρος της Αγγλικής (ΠΕ06), αλλά αυτό που δεν εξηγείται εύκολα είναι η τεράστια συρρίκνωση των κενών στην α/βάθμια, σε αντίθεση με την μεγάλη «αύξηση» των πλεονασμάτων στην β/βάθμια.
Τους πίνακες που έβγαλε το ΥΠΑΙΘ γι' αυτές αλλά και όλες τις ειδικότητες, στηρίχτηκε επί πλέον στα νέα ωρολόγια προγράμματα, στις όποιες συγχωνεύσεις ή καταργήσεις σχολείων τον Ιούλιο, αλλά οι Δ/ντές Εκπ/ης της ΔΕ (όχι τα ΠΥΣΔΕ) είχαν ξεχωριστές στήλες που αφαίρεσαν συνταξιοδοτήσεις 2013, καθηγητές σε θέσεις ευθύνης και μακροχρόνιες άδειες που λήγουν μετά τις 30-9-2013.
Να καταγγείλουμε ότι στην Δυτ. Ελλάδα το ΥΠΑΙΘ δεν έλαβε καθόλου ή σχεδόν καθόλου τα πολλά κενά που έστειλαν οι Δ/νσεις α/βάθμιας (όχι τα ΠΥΣΠΕ όπως καταγγέλλεται) μέσω της Περ/κης Δ/νσης, αφού στην Αχαΐα, την Ηλεία και την Αιτωλοακαρνανία είναι μηδενικά, ενώ οι πληροφορίες μας, όπως και η περσινή εμπειρία δείχνει, ότι στάλθηκαν. Θα μπορούσαν έτσι να καλύψουν τουλάχιστον το 70% των «πλεονασμάτων».
στ) Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στην ειδικότητα των ΠΕ11 (Φυσ. Αγωγής). Πέρισυ δεκάδες συνάδελφοι διατέθηκαν στην α/βάθμια, φέτος δεν τους ζητήθηκε εθελοντική μετάταξη, ενώ άνοιξαν σχετικά λίγες θέσεις σε μερικές Δ/νσεις α/βάθμιας ανά τη χώρα. Όμως έχουμε πληροφορίες ότι συνέβησαν παρόμοια πράγματα με αυτές της 2ης ξένης γλώσσας.
ζ) Είναι αλήθεια ότι διατίθεται συγκεκριμένη χρηματοδότηση 107 εκ. ευρώ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση για θέσεις που αφορούν κατά κύριο λόγο τα ολοήμερα Δημοτικά με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ). Το πρόγραμμα όμως των ΕΑΕΠ είναι ενταγμένο στα ΕΣΠΑ, έχει ημερομηνία λήξης 31/12/2015. Έτσι όσες μετατάξεις γίνουν εκεί θα κατευθυνθούν, με μεγάλη πιθανότητα να μείνουν οι συνάδελφοι τόσο στην διάθεση των κατά τόπους ΠΥΣΠΕ, όσο και να παραμένουν την πολιτική απόφαση της Ε.Ε. και της Αποικίας χρέους το 2015 για το αν θα «πλεονάσουν» τέλος του 2015, εάν δεν έχουν «πλεονάσει» νωρίτερα. Μέχρι τότε όμως στο χέρι των εργαζομένων και του βασανιζόμενου λαού είναι να αρχίσει να αποτινάξει τους ζυγούς.
η) Είναι πολύ πιθανό εάν γίνει η μαζική είσοδος ειδικοτήτων στα λημέρια της α/θμιας εκπ/σης να γίνουν νωρίτερα και βιαιότερα όσα συμβαίνουν στην β/θμια απ' αυτό το καλοκαίρι. Αντί για μεμψιμοιρίες ή περιχαρακώσεις με μικρό ορίζοντα ας πάρουμε οι συνάδελφοι ενιαία ή παράλληλα, αλλά πάντως σε κοινά μετερίζια τον παρατεταμένο αγώνα αντίστασης και ανατροπής που μας αναλογεί.
Συμπέρασμα
Εάν δεν έχουμε ως πλάνο την αντίσταση σε όλη την πολιτική της τρόικας-ντόπιας ελίτ για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, τον ιμπεριαλισμό στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά και του παγκόσμιου κεφαλαίου γενικότερα στην περιοχή, ώστε να ανοίξει η παραγωγική και πολιτισμική βάση στη χώρα υπέρ των εργαζομένων και της νεολαίας,
Εάν δεν έχουμε ως εκπαιδευτική προτεραιότητα να ανοίξουμε τα πάντα για το δημόσιο σχολείο, την πρόκριση της σοβαρής ειδίκευσης έναντι της μερικής και φτηνής κατάρτισης, αλλά και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας,
Εάν στο εσωτερικό της β/βάθμιας δεν δούμε ενιαία και πέρα από συντεχνιασμούς των ειδικοτήτων, αλλά και από κοινού με τους συναδέλφους της α/βθμιας, τους αδιόριστους συναδέλφους με επίκεντρο των αναπληρωτές των τελευταίων χρόνων,
Τότε προτάσεις του τύπου «μη κάνετε αίτηση» μπορούν να βρουν υποστηρικτές μόνο στις ειδικότητες που δεν «έπιασε η μυγοσκοτώστρα» τώρα ή σε αυτές που ζαλίστηκαν από τους αλλεπάλληλους «ψεκασμούς» του ΥΠΑΙΘ και δεν βλέπουν μπροστά τους.
– Παρά το πολύ αρνητικό γεγονός ότι «φαγώθηκε» πολιτικά και συνδικαλιστικά η απεργία στις πανελλαδικές λόγω των μεγάλων δυσκολιών και κινδύνων που περιέκλειε,
– Παρά το αρνητικό γεγονός ότι το νέο ΔΣ και προεδρείο της ΟΛΜΕ δεν μπόρεσε τουλάχιστον αντικειμενικά να εφαρμόσει την απόφαση του πρόσφατου 16ου συνεδρίου για «Διαρκές Συνέδριο» το καλοκαίρι ή να προετοιμάσει την μάχη των μετατάξεων του Αυγούστου,
– Παρά το γεγονός ότι είχαμε σημαντικές, αλλά όχι μεγάλες και καθολικές αντιδράσεις για το 1ο κύμα διαθεσιμοτήτων στην β/βάθμια εκπ/ση,
– Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε σοβαρός διακλαδικός αγώνας των ομοσπονδιών που είχαν ταυτόχρονες διαθεσιμότητες,
Οφείλουμε αυτή την περίοδο να βάλουμε στις Γεν. Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ στόχους που μπορεί φαινομενικά να έχουν ποικιλία, στην ουσία να ενώνουν και να μη διαιρούν αρνητικά τον κλάδο, τόσο στο εσωτερικό, όσο και με την εκπαιδευτική κοινότητα και τους εργαζόμενους συνολικά.
Ο αγώνας για τα εργασιακά και εκπαιδευτικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών είναι κοινός με αυτόν για το μεγάλο δημόσιο, ενιαίο, 12χρονο υποχρεωτικό και δημιουργικό σχολείο, αλλά και με αυτόν του χειμαζόμενου λαού.
Συγκεκριμένα, οφείλουμε να βρεθούμε σε καθολική σύγκρουση ανατροπής της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής και κοινωνικής πολιτικής με καθολική γενικευμένη απεργία και ανυπακοή, κάνοντας όμως σοβαρή προσπάθεια να έχουμε ενεργητικό σύμμαχο τους εργαζόμενους, τη νεολαία και ευρύτερα την κοινωνία.
Ιδού η Ρόδος…
20-08-2013
* Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας, τακτ. αιρετό μέλος στο ΠΥΣΔΕ Αχαΐας και αν. αιρετό μέλος στο ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδας
Αντώνης Ναξάκης, τακτ. αιρετό μέλος στο ΠΥΣΔΕ Χανίων και μέλος του Γ. Σ. της ΑΔΕΔΥ
