Ο Λύκος

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Ένας λύκος ουρλιάζει

στο σκοτάδι

Τραγουδά την μοναξιά του

Στην πανσέληνο

Παίζει παντομίμα

Με την σκιά του

Μοναδικός θεατής

Σε θέατρο νυχτερινών σκιών

 Ένας λύκος ουρλιάζει

στο σκοτάδι

Ξέρει πως για απόκριση θα πάρει

Την ηχώ του

Το ουρλιαχτό όμως στέλνει

να ταξιδέψει

Με τον άνεμο

Στα δάση και στις χαράδρες

Επιβεβαιώνει την παρουσία του

Στον εαυτό του

Προλαβαίνει την έκρηξη

της μοναξιάς του

 

Είναι πολύ ευαίσθητο ζώο

Ο λύκος

Και λιγομίλητος

Με τα φωνήεντα μετρημένα

Λιτός

Χωρίς φλυαρίες

Με κραυγές μονοσύλλαβες

Όλα σε μια συλλαβή

Οουουουου…

Έρωτας και χαρά,

Απόγνωση και θάνατος

Τι πλούτος

Σε μια συλλαβή

Μεγάλος ποιητής της αφαίρεσης

ο λύκος

 

 

 

 

 

Και η δορά του μαδημένη

Από του καλοκαιριού

τις ζέστες

Περιφρονεί την αισθητική μας

Είναι  αναγκαιότητα

η ανανέωση

Για τους χειμώνες που έρχονται

Είναι σοφός ο λύκος

Όχι ματαιόδοξος

Υποτάσσει την ομορφιά του

στην επιβίωση

 

Όμως τελευταία, οι φήμες λένε

Πως είναι πολύ πεινασμένος

Ο λύκος

Πως βρωμάει το χνώτο του

Πως τρώει ψοφίμια

Βλέπεις φυλάει καλά τα κοπάδια του

Ο άνθρωπος

Τα έκλεισε σε στάβλους

Ερήμωσε τα λιβάδια

Κατέστρεψε τις στέπες

Και τα δάση

 

Όμως είναι πολύ σοφός

Ο λύκος

Δεν σκέφτεται καν το ενδεχόμενο

Να γίνει κατοικίδιο

Αγαπάει πολύ την ελευθερία του

και το ουρλιαχτό του

Ξέρει καλά πως κοντά στον άνθρωπο

θα πρέπει να σωπαίνει

Και να κουνάει την ουρά του

 

Όμως είναι πολύ ερωτευμένος

Ο λύκος

με την πανσέληνο 

τα βράδια

Για να θυσιάσει το μονοσύλλαβο

τραγούδι του

Και πολύ περήφανος

Για  να γίνει μια ακόμα

Σκυλίσια ράτσα

                                                         29 Σεπτεμβρίου 2009, Γιάννης Ποταμιάνος