Πλατείες και άπλα διεκδικήσεων

Μικρό πολιτικό σχόλιο από το Παρίσι

 

Του Νίκου Ηλιόπουλου

 

Έγραφα το πρωί σε φίλο για τα γεγονότα στη Σουηδία που θυμίζουν κάπως τη λεγόμενη εξέγερση των προαστίων στη Γαλλία, τον Νοέμβριο του 2005. Είχα ήδη ένα συναίσθημα «ξεπερασμένου» αναλογιζόμενος τις εξελίξεις στην Τουρκία.

Και τι να πούμε για την αραβική άνοιξη και το Σύνταγμα;

Η γενίκευση δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να σκεφτόμαστε πολιτικά. Με μια έννοια, απόσταση μεγάλη χωρίζει τις εξεγέρσεις εναντίον των αυταρχικών καθεστώτων των αραβικών χωρών και τις εξεγέρσεις στην εγκόσμια (αποθρησκοποιημένη κάπως) Ευρώπη. Η περίπτωση της Τουρκίας είναι «ενδιάμεση». Στην ίδια ευθεία πολιτικής σκέψης, οι πλατείες της Αιγύπτου, της Ελλάδος και της Τουρκίας, δεν εντάσσονται εύκολα.

Μολοντούτο, υπάρχει κάτι κοινό. Ή μάλλον τρία κοινά στοιχεία. Το αυθόρμητο και αναπάντεχο της εξέγερσης, η παγκοσμιότητα (δεν είναι απίθανο να ξεσπάσει κάτι στην Κίνα, π. χ.), και η άπλα, η πολύπλευρη διάσταση, των αιτημάτων. (Με την ευκαιρία, καλώ εδώ τους απογοητευμένους φίλους μου που μου έχουν γράψει τώρα τελευταία ότι ο κόσμος συντηρητικοποιείται στην Ελλάδα, να ξανασκεφτούν την κρίση τους αυτή.)

Η μορφή άγωνα που έχουν οι ξαφνικές συλλογικές κινητοποιήσεις, ο ανοργάνωτος και ξαφνικός χαρακτήρας της ανάδυσής τους, και κυρίως η πανσπερμία αιτημάτων (πανσπερμία που βλέπω τελείως θετικά), με οδηγούν στην εκτίμηση, που άλλωστε δεν είναι νέα στη σκέψη μου, ότι όλα αυτά εκφράζουν τη δύσκολη και εύθραστη εκδήλωση του τέλους της καθεστωτικής πολιτικής, που όλα τα ελέγχει και όλα τα αλέθει. Το νήμα της πανσπερμίας είναι η ελευθερία. Από τη στιγμή που υπάρχουν κόμματα και εκλογές, οι οργανωμένοι και καθεστωτικοί θα νέμονται τις κυβερνητικές εξουσίες. Η δική μας στάση έγκειται να κοιτάμε την κοινωνία και να βλέπουμε ότι δεν είναι τόσο συντηρητική όσο νομίζουμε. Για να μην πω ότι μας ξεπερνά! Η δέσμη των αιτίων που οδήγησαν στο ξέσπασμα στην Ισταμπούλ και σε όλη την Τουρκία, η ανοιχτή διατύπωση διεκδικήσεων υπέρ της ελευθερίας και εναντίον της ψήφισης των νόμων κορανιακής έμπνευσης, το αποδεικνύουν.                    

νίκος

Παρίσι, 2 Ιουνίου 2013