Μουσική Δωματίου

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

 

Στο ταβάνι γύψινα σχήματα

                                                 και σκιές

Δίπλα ακούγεται μουσική δωματίου

Στο μαξιλάρι ένα κεφάλι,

         ένα βαμμένο στόμα

                               που ξέρει να φιλάει

 

Το παιδί ακόμα φοβάται

Η μυρουδιά του φόβου

                                 ιδρώτας και ξινίλα

 

Το βαμμένο στόμα ρουφάει,

                    ξέρει να ρουφάει το φόβο

Το παιδί ακόμα φοβάται

 

Ο ήλιος πίσω απ' τις κουρτίνες

   προσπαθεί ν' ανοίξει το παράθυρο

 

Το παιδί προσπαθεί να γίνει άνδρας

                  ο χρόνος όμως σταμάτησε

 

Στο διπλανό δωμάτιο

             το γραμμόφωνο γρατζουνάει

                       ο δίσκος δεν παίζει πια,

η πίκρα σέρνεται στο πάτωμα

 

Οι σκιές λούφαξαν στις γωνιές

                           της μνήμης για πάντα

 

Στο ταβάνι ο κίτρινος γλόμπος

                               αιωρείται αμήχανος

 

Το παιδί έφυγε, έγινε άνδρας

             παίρνοντας μαζί του τις σκιές

 

Δίπλα ακούγεται ξανά

                                 μουσική δωματίου

Το βαμμένο στόμα ετοιμάζεται  

                             για το επόμενο παιδί

 

                              8 Μαρτίου 2013, Γιάννης Ποταμιάνος

 

* http://toxefwto.blogspot.gr/