Μια άθλια επέτειος που δεν πρέπει με κανένα τρόπο να ξεχάσουμε

 

Του Δημήτρη Καζάκη

 

Πριν ακριβώς από τρία χρόνια ο τότε φερόμενος ως πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωνε επίσημα αυτό που σχεδιαζόταν ανεπίσημα εδώ και μήνες στα επιτελεία της ευρωζώνης και της Ουάσιγκτον, την ένταξη της Ελλάδας στον «μηχανισμό στήριξης», δηλαδή στον μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας και εκποίησης υπέρ των δανειστών. Το ανακοίνωσε από το Καστελόριζο σε απόσταση αναπνοής από τα Τουρκικά παράλια όπου οι επιτελείς του και ο ίδιος είχαν σκεφτεί ότι θα μπορούσε να είχε ζητήσει άσυλο, αν ο ελληνικός λαός δεν αποδεικνυόταν τόσο νωθρός και άβουλος.

Ο ίδιος ο Παπανδρέου σήμερα θεωρεί ως μέγιστη επιτυχία της κυβέρνησής του την δημιουργία αυτού του μηχανισμού. Αυτή ήταν άλλωστε η αποστολή του. Να θυσιάσει την χώρα και τον λαό της προκειμένου τα αφεντικά του εξ Ουάσιγκτον να εξαναγκάσουν την Γερμανία να δεχτεί την συγκρότηση μηχανισμού διαχείρισης χρεοκοπιών εντός της ευρωζώνης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επί μήνες πριν η Μέρκελ απέκλειε κάθε συζήτηση για «διάσωση» της Ελλάδας.

Στις 5 Μαρτίου 2010 σε επίσκεψη του τότε φερόμενου ως Έλληνα πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου στο Βερολίνο, η Καγκελάριος Α. Μέρκελ δήλωνε ότι δεν υπάρχει κανενός είδους σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας στα σκαριά. «Αυτή τη στιγμή μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα, δηλώνοντας σαφώς ότι πρέπει να εκπληρώσει τα καθήκοντά της», δήλωνε η Μέρκελ, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να «δείξει μεγάλο θάρρος», προκειμένου να απορροφήσει τα ελλείμματά της και να αποκαταστήσει τη «χαμένη αξιοπιστία» της. «Η Ελλάδα πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι οι φορολογούμενοι στη Γερμανία, το Βέλγιο, ή το Λουξεμβούργο διατεθειμένοι να διορθώσουν τα δημοσιονομικά λάθη της ελληνικής πολιτικής», προειδοποιούσε με προσποιητή ειλικρίνεια λίγες ημέρες νωρίτερα ο επικεφαλής της ευρωζώνης και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Jean-Claude Juncker.

Φυσικά και σχέδιο υπήρχε στα σκαριά και το έδαφος προετοιμαζόταν για να επιβληθεί στην Ελλάδα και στον ανύποπτο ελληνικό λαό. Χρειαζόταν απλά να ακολουθηθούν ορισμένα βήματα. Σ' εκείνη την επίσκεψη του Παπανδρέου στο Βερολίνου τον Μάρτιο του 2010, ενάμισι σχεδόν μήνα πριν την 23η Απριλίου όπου από το Καστελόριζο έγινε η ανακοίνωση υπαγωγής της χώρας στο «μηχανισμό στήριξης», η Γερμανία φρόντισε να υπογραφεί η περίφημη «Ελληνογερμανική εταιρική σχέση» ώστε εκ προοιμίου να της ανήκει το οικόπεδο που λέγεται Ελλάδα. Αυτή η σύμβαση που ποτέ δεν παρουσιάστηκε επίσημα στην ελληνική Βουλή, αλλά υλοποιείται βήμα προς βήμα, μας έφερε τον Φούχτελ στην Ελλάδα για να συντονίσει την εκποίηση της χώρας υπέρ της Γερμανίας.

Να πώς παρουσιάζει το Γερμανικό υπουργείο εξωτερικών την σύμβαση αυτή με την Ελλάδα: 

«Στις 5 Μαρτίου 2010, η ομοσπονδιακή Καγκελάριος Μέρκελ και ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου συμφώνησαν να ανανεώσουν, να επεκτείνουν και να εντείνουν την ελληνο-γερμανική εταιρική σχέση. Επιβεβαίωσαν τη δέσμευση αυτή κατά τη συνάντησή τους στο Βερολίνο στις 22 Φεβρουαρίου 2011. Προκειμένου να εφαρμοστεί αυτή η κοινή δέσμευση, οι αντιπροσωπείες της Ελλάδας και της Γερμανίας με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα και τον Υφυπουργό Εξωτερικών Wolf-Ruthart συναντήθηκαν στην Αθήνα στις 24 Ιουνίου 2010. Εκπόνησαν έναν οδικό χάρτη συνεργασίας σε διάφορους τομείς όπως την περιβαλλοντική πολιτική, την ενεργειακή και κλιματική πολιτική, την πολιτική προστασία, την πολιτική στον τομέα της έρευνας, τη μετανάστευση, το άσυλο και την πολιτική ενσωμάτωσης, την εκπαίδευση, τις επαφές με την Κοινωνία των Πολιτών και τις πολιτιστικές ανταλλαγές, τον τουρισμό, την πολιτική υγείας, τις μεταφορές και το διάλογο μεταξύ των οικονομικών φορέων επί κοινωνικών και εργασιακών πολιτικών. Η σημασία αυτής της εταιρικής σχέσης επιβεβαιώθηκε εκ νέου σε μια συνάντηση μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών, Δημήτρη Δρούτσα και Guido Westerwelle στις 9 Νοεμβρίου 2010. Αυτή η συνεργασία αποτελεί σημαντική συνεισφορά σε μια χρονική στιγμή όπου η Ελλάδα εφαρμόζει μεγαλεπήβολες οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να δημιουργήσει μια νέα βάση βιώσιμης ανάπτυξης. Σε αυτή την επίπονη προσπάθεια, η Γερμανία καθώς και οι άλλοι Ευρωπαίοι Εταίροι στηρίζουν πλήρως την Ελλάδα. Κατά τη περίοδο 2010 και 2011 αξιωματούχοι των δυο κυβερνήσεων συναντήθηκαν πολλές φορές, υπέγραψαν συμφωνίες διμερούς συνεργασίας και έχουν συνεχή συνεργασία επί του συντονισμού των στρατηγικών τους στους προαναφερθέντες τομείς πολιτικής.»

Ποιοι είναι οι βασικοί τομείς «συνεργασίας» Ελλάδας-Γερμανίας; Σύμφωνα πάντα με το υπουργείο Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας οι βασικοί τομείς είναι οι εξής:

– Περιβαλλοντική πολιτική.

– Ενεργειακή και κλιματική πολιτική.

– Πολιτική προστασία.

– Διάλογος οικονομικών φορέων στο τομέα των επενδύσεων και επιχειρηματική συνεργασία.

– Διάλογος επί κοινωνικών και εργασιακών πολιτικών.

– Πολιτική στον τομέα της έρευνας.

– Μετανάστευση, άσυλο και πολιτική ενσωμάτωσης.

– Εκπαίδευση, επαφές Κοινωνία πολιτών και πολιτιστικές ανταλλαγές.

– Συνεργασία στον τομέα του τουρισμού.

– Πολιτική υγείας.

– Μεταφορές.

Όπως καταλαβαίνει κανείς οι Γερμανοί πήραν προκαταβολικά και με σύμβαση που ποτέ κανένας Έλληνας βουλευτής δεν την είδε να ψηφίζεται στην Βουλή, σχεδόν τα πάντα. Από το περιβάλλον, την ενέργεια, την έρευνα, έως την υγεία, την παιδεία και τις μεταφορές παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Έτσι είπαν το «ναι» οι Γερμανοί και η Μέρκελ με σκοπό να ενταχθεί η Ελλάδα στον μηχανισμό χρεοκοπιών της ευρωζώνης. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι ο «μηχανισμός στήριξης» με την μορφή του EFSF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) ιδρύθηκε επίσημα στην ευρωζώνη μετά την επιβολή του πρώτου μνημονίου και της πρώτης δανειακής σύμβασης που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν υπήρξε απλά το πρώτο θύμα της ευρωζώνης που μετατράπηκε σε πειραματόζωο, αλλά και το δόλωμα που πετάχτηκε βορά στο Γερμανικό θηρίο προκειμένου να δεχτεί την δημιουργία του EFSF και αργότερα του μόνιμου ΕΜΣ.

Το τι συνέβη είναι πια γνωστό. Το διετές πρόγραμμα προσαρμογής που προβλεπόταν στο πρώτο μνημόνιο και υποσχόταν ότι μετά από μια βίαιη προσαρμογή εισοδημάτων και δαπανών στην ελληνική οικονομία, αυτή θα βρισκόταν σε πορεία ανάκαμψης από τα τέλη του 2011, αποτελεί παρελθόν προ πολλού. Βρισκόμαστε αισίως στον τρίτο χρόνο υπό καθεστώς νέας κατοχής και οι κυβερνήτες του δοσιλογισμού συνεχίζουν το ίδιο παραμύθι. «Του χρόνου θα έχουμε ανάκαμψη», λένε και ξαναλένε μηχανικά εδώ και τρία χρόνια. Εν τω μεταξύ η Ελλάδα καταρρέει, η κοινωνία συνθλίβεται και ο ελληνικός λαός στερείται ελπίδας και προοπτικής.

Οι Γερμανοί ιθύνοντες έχουν από καιρό ξεκαθαρίσει το γιατί έχουν επιβάλει αυτό το καθεστώς στην Ελλάδα. «Μας κοστίζουν πολλά οι Έλληνες, αλλά μας συμφέρει», δήλωσε στην Bild (8/12/2012) ο κ. Σόιμπλε.  Μόνο από την διαφορά των επιτοκίων η Γερμανία κέρδισε τα δύο τελευταία χρόνια τόκους 45 δις €. Άλλα 15 δις € κέρδισε μέχρι τώρα η Γερμανία από τα προγράμματα «διάσωσης» της Ελλάδας και μάλιστα στο μέλλον το ποσόν αυτό αναμένεται να αυξηθεί… Σε συνέντευξη που παραχώρησε και δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη Bild πριν μερικούς μήνες, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παραδέχεται ότι η νέα συμφωνία για περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους θα κοστίσει δισεκατομμύρια ευρώ στη Γερμανία, σε βάθος χρόνου, παραδέχτηκε ωστόσο επίσης ότι το Βερολίνο πρέπει να υποστεί αυτές τις θυσίες, προκειμένου να διασφαλιστεί η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. «Τα πλεονεκτήματα που απολαμβάνει η Γερμανία από το κοινό νόμισμα της ευρωζώνης, είναι υπέρτερα, ξεπερνούν το όποιο κόστος από τα πακέτα βοήθειας, όποιο κι αν είναι αυτό», ήταν η πιο χαρακτηριστική αποστροφή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη συνέντευξή του στη Bild.  

Παραδέχτηκε επίσης ότι δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πόσο θα είναι το συνολικό κόστος της διάσωσης της Ελλάδας για τη Γερμανία. Πρόσθεσε όμως ότι το Βερολίνο και οι υπόλοιποι εταίροι της Ελλάδας θα συνεχίσουν να εποπτεύουν και να ασκούν πιέσεις στην Αθήνα, προκειμένου να μην κάνει πίσω η κυβέρνηση από τις δεσμεύσεις τις οποίες έχει πάρει, αναφορικά με την εφαρμογή ενός εκτεταμένου προγράμματος προσαρμογής.

Ο  Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έρχεται να προστεθεί σε όσους Γερμανούς μιλούν τον τελευταίο καιρό και παραδέχονται, ότι η χώρα τους όχι μόνο δεν έχει ζημιωθεί από την ελληνική κρίση χρέους, αλλά, αντίθετα έχει καταγράψει σημαντικά κέρδη. Και αποδίδουν τα κέρδη αυτά κυρίως στο γεγονός ότι η Γερμανία δανείζει τη χώρα μας – μέσω των μηχανισμών «στήριξης» ή «διάσωσης» – με επιτόκιο μεγαλύτερο από εκείνο, που δανείζεται η ίδια, άρα λειτουργεί με τοκογλυφικούς όρους.

Ο Γερμανός επικεφαλής του EFSF Κλάους Ρέγκλινγκ, αποκάλυψε σε συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό περιοδικό Focus ότι με τα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας έχουν εισρεύσει στα ταμεία της χώρας τους κέρδη ύψους 15 δις ευρώ και μάλιστα στο μέλλον το ποσόν αυτό αναμένεται να αυξηθεί.

Επί λέξει ο κ. Ρέγκλινγκ παραδέχθηκε τα εξής: «Οι επιχειρήσεις διάσωσης δεν έχουν κοστίσει μέχρι στιγμής ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα των Γερμανού φορολογούμενου. Στη Γερμανία έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι κάθε μεμονωμένη μεταφορά χρημάτων προς την Ελλάδα βαρύνει τον προϋπολογισμό της χώρας και χρηματοδοτείται από τα χρήματα φορολογουμένων. Η άποψη ότι τα χρήματα δόθηκαν και δεν θα επιστραφούν ποτέ είναι λάθος. Πρόκειται για δάνεια – τα οποία πρέπει να αποπληρωθούν. Απελευθερωθείτε από την εικόνα της Ελλάδας ως βαρελιού χωρίς πάτο. Δεν υπάρχουν δώρα ούτε μόνιμες μεταφορές χρημάτων. Κάθε άλλο: Η Γερμανία έχει ωφεληθεί από την κρίση, επειδή στη χώρα διοχετεύεται πολύ κεφάλαιο. Το γεγονός αυτό πιέζει τα επιτόκια δανεισμού προς τα κάτω. Σύμφωνα με ινστιτούτα ερευνών, η Γερμανία πληρώνει εξαιτίας της κρίσης 15 δισ. ευρώ λιγότερα σε τόκους. Οι ευνοϊκοί όροι δανεισμού της Γερμανίας λειτουργούν και επ' ωφελεία των πολιτών, οι οποίοι χρηματοδοτούν την αγορά ακινήτου».

Σύμφωνα με τα όσα διεμήνυσε ο Γερμανός επικεφαλής του Ταμείου, η Γερμανία, όχι μόνο δεν έχει ζημιωθεί από την κρίση χρέους της Ελλάδας, αλλά αντιθέτως, έχει καταγράψει σημαντικά κέρδη, τα οποία μάλιστα αναμένεται να πολλαπλασιαστούν σε βάθος χρόνου, όσο οι προσπάθειες για την «επίλυσή» της εντατικοποιούνται. Αυτό, σύμφωνα με τον κ. Ρέγκλινγκ, συμβαίνει γιατί η Γερμανία δανείζει στην Ελλάδα όχι απευθείας αλλά μέσω των έκτακτων μηχανισμών στήριξης, με επιτόκια, πολύ μεγαλύτερα από αυτά με τα οποία δανείζεται η ίδια. «Κατ' αυτόν τον τρόπο η Γερμανία λειτουργεί ουσιαστικά τοκογλυφικά, έχοντας βάλει στα ταμεία της μέχρι στιγμής περίπου 15 δισ. ευρώ» σημειώνει ο επικεφαλής του EFSF στο Focus. 

Η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ μιλώντας στο συνέδριο του κόμματός της τον Νοέμβριο του 2012, την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση θριαμβολόγησε για την πολιτική διακυβέρνηση της Γερμανίας από την ίδια τονίζοντας:

«Η κυβέρνηση είναι η καλύτερη ομοσπονδιακή κυβέρνηση μετά την Επανένωση. Οδηγήσαμε τη Γερμανία να βγει από την κρίση ισχυρότερη απ' ό,τι μπήκε σ' αυτή. Ενώ άλλες χώρες της Ευρώπης βρίσκονται σε ύφεση, εμείς είμαστε ο κινητήρας της ανάπτυξης στην Ευρώπη. Όλα αυτά δεν έπεσαν από τον ουρανό». 

Αποκαλυπτικό για την τεράστια απάτη σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, του ελληνικού και την απαξίωση μιας ολόκληρης χώρας με την προσπάθεια επιβολής του συνδρόμου της ενοχής με την αγαστή συνεργασία βέβαια των εγχώριων συνεργατών τους είναι το ρεπορτάζ του γερμανικού κρατικού τηλεοπτικού καναλιού ARD το οποίο προβλήθηκε προ μηνών από την ΝΕΤ. Σύμφωνα με το γερμανικό κανάλι, μετά από έρευνα που έχουν πραγματοποιήσει δημοσιογράφοι του, αν και οι Έλληνες ακούν κάθε μέρα ότι η Γερμανία πληρώνει δισεκατομμύρια για το ελληνικό χρέος στην πραγματικότητα τα ποσά που το γερμανικό κράτος έχει καταβάλει μέχρι στιγμής είναι 15,2 δισ. ευρώ!

Ποσό πολύ μικρό συγκριτικά με αυτά που έχει κερδίσει η Γερμανία, η οποία πρακτικά προκάλεσε την ελληνική κρίση για να αποκομίσει τεράστια κέρδη! 

Μάλιστα σημειώνει ότι μεγάλο μέρος των 130 δισ. ευρώ που ότι υποτίθεται θα λάβει η Ελλάδα από τις χώρες της ΕΕ είναι απλά εγγυήσεις οι οποίες θα αποπληρωθούν μόνο στην περίπτωση που η Ελλάδα χρεοκοπήσει. Αυτό όμως που είναι εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι Γερμανοί βουλευτές μέλη της Επιτροπής Οικονομικών θεμάτων του γερμανικού κοινοβουλίου, φαίνεται να δηλώνουν άγνοια για το θέμα αυτό μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα. Οι Γερμανοί βουλευτές δεν γνωρίζουν εκτός των άλλων τα οφέλη της χώρας τους από την διαφορά των επιτοκίων με βάση τα οποία δανείζει και δανείζεται η Γερμανία. 

Με τον τρόπο αυτό το γερμανικό κανάλι διαχωρίζει την θέση του από τα «παραμύθια» όπως αναφέρει που πλασάρονται από τα ΜΜΕ της χώρας, ότι οι Γερμανοί πληρώνουν τα χρέη της Ελλάδας. Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα το γερμανικό κανάλι αποκαλύπτει ότι η γερμανική βιομηχανία αλλά και η γερμανική οικονομία στο σύνολο της ωφελήθηκε από την ελληνική κρίση χρέους και για το λόγο αυτό είχαν κάθε συμφέρον να την αφήσουν να βαθύνει. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το γερμανικό κανάλι μία εταιρεία με έδρα στην Γερμανία έχει δει τις παραγγελίες της τον τελευταίο καιρό να αυξάνονται. Ο λόγος για αυτή την αύξηση των παραγγελιών είναι η υποτίμηση του ευρώ έναντι άλλων ανταγωνιστικών νομισμάτων που κάνει τις γερμανικές εξαγωγές πιο φτηνές και όπως αναφέρει στέλεχος του εργοστασίου η υποτίμηση αυτή σχετίζεται με την ελληνική κρίση χρέους. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης είναι το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στο γερμανικό εργοστάσιο έλαβαν αύξηση μισθών και όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Η ελληνική όμως θυγατρική της γερμανικής εταιρείας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα λόγω των μέτρων λιτότητας που επέβαλε η τρόϊκα και η ελληνική κυβέρνηση. Ως αποτέλεσμα της κρίσης 25 από τους 40 εργαζομένους της θυγατρικής ελληνικής εταιρείας έχουν απολυθεί. 

Την άποψη του στελέχους του γερμανικού εργοστασίου συμμερίζεται και ο καθηγητής Γκουστάβ Χόρν του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Αναπτυξιακών Ερευνών  ο οποίος δηλώνει ότι εξαιτίας της κρίσης χρέους της Ελλάδας μειώθηκε η αξία του ευρώ και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών προϊόντων και την αύξηση των γερμανικών εξαγωγών κατά 50 δισ. ευρώ ποσό που μεταφράζεται σε αύξηση του γερμανικού ΑΕΠ κατά 2%.   

Επιπλέον όπως αναφέρει ο οικονομικός αναλυτής Φολκερ Χελμαιερ η Γερμανία επωφελήθηκε σημαντικά από την ελληνική κρίση διότι μπορεί να δανείζει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με αντίστοιχα προβλήματα με υψηλά επιτόκια την στιγμή που η ίδια δανείζεται από τις αγορές σε ιστορικά όπως αναφέρει χαμηλά επίπεδα. 

Από αυτή την διαφορά των επιτοκίων το γερμανικό κράτος κέρδισε τα δύο τελευταία χρόνια τόκους ύψους 45 δισ. ευρώ ποσό που τελικά μπορεί να διαμορφωθεί στα 65 δισ. ευρώ.

Ο μόνος που βλέπει φως στο τούνελ είναι αυτός που δεν έχει αντιληφθεί ότι η ατμομηχανή της κ. Μέρκελ και της τρόικας κατευθύνεται εναντίον του και μάλιστα με αυξανόμενη ταχύτητα. Υπάρχει ένα αλάνθαστο κριτήριο για να κρίνει ο καθένας μας από την προσωπική του εμπειρία το που πάει η όλη κατάσταση. Αν βλέπει το εισόδημά του συνεχώς να συρρικνώνεται μέχρις εξαφανίσεως και τα χρέη του να αυξάνονται, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ανάκαμψη ούτε με σφαίρες. Κι αυτό συμβαίνει ήδη για την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού καθώς και για την οικονομία. Ταυτόχρονα η κρίση βαθαίνει και στην ευρωζώνη. Ακόμη και η ίδια η Γερμανία αντιμετωπίζει στασιμότητα και ύφεση σε συνθήκες τεράστιας ιδιωτικής υπερχρέωσης. Οι δήμοι της καταρρέουν ιδιωτικοποιημένοι και κάτω από το βάρος τεράστιων χρεών. Το γεγονός αυτό κάνει την άρχουσα τάξη της Γερμανίας πιο επιθετική, πιο αδίστακτη στην προσπάθειά της να κανιβαλίσει τις πιο αδύναμες χώρες και οικονομίες της ευρωζώνης.

Η ίδια η ευρωζώνη έχει μετατραπεί σε πεδίο ενός αδυσώπητου ανταγωνισμού για το ποιος θα επικρατήσει έναντι όλων των άλλων, ή καλύτερα πάνω στα ερείπια όλων των άλλων. Είναι ποτέ δυνατόν μια χώρα υπό καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας σαν την Ελλάδα να ελπίζει σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το να μεταβληθεί σε κρανίου τόπο; Η λύση είναι μόνο μία: μονομερής διαγραφή του χρέους της Ελλάδας προς την ευρωζώνη και έξοδος από αυτήν με σκοπό την ανοικοδόμηση της χώρας εκ βάθρων στη βάση των συμφερόντων της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει παρά μόνο εκείνος που οδηγεί στα κρεματόρια της ευρωζώνης.

Ήδη έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο. Τα θύματα αυτής της καθυστέρησης μετρώνται σε εκατομμύρια. Θάνατοι, άνεργοι, μετανάστες, ολοκληρωτικά κατεστραμένοι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι. Η ίδια η οικονομία αιμορραγεί. Χάνει την αφρόκρεμα του εργατικού της δυναμικού και το επενδυτικό εξοπλισμό της τελευταίας δεκαετίας. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι για πολύ. Από κάποιο σημείο και μετά η όλη πορεία θα είναι μη αναστρέψιμη τόσο για την οικονομία, όσο και για την κοινωνία. Το σημείο αυτό δεν απέχει πια και πολύ. Γι' αυτό και η προσπάθεια των ιθυνόντων είναι να επιταχύνουν, να το φτάσουν μια ώρα νωρίτερα έτσι ώστε να επιβάλουν ήσυχα κι ωραία το κομμάτιασμα της χώρας.

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι μας έχουν κηρύξει πόλεμο και διεξάγουν αυτόν τον πόλεμο εναντίον μας με σκοπό ο λαός και η πατρίδα μας να γίνει βορά των πιο ισχυρών της ευρωζώνης. Και σ' αυτόν τον πόλεμο όπου ο εχθρός είναι αποφασισμένος να σε εξοντώσει, δεν αντιτάσσεις πρακτικές νόθου κοινοβουλευτισμού και νομιμοφροσύνης απέναντι σ' ένα καθεστώς νέας κατοχής. Καταφύγιό σου είναι μόνο ένα, το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Μέσα σ' αυτά τα τρία χρόνια η μόνη ουσιαστικά θετική εξέλιξη ήταν η ίδρυση του ΕΠΑΜ το καλοκαίρι του 2011 στον απόηχο του αυθόρμητου μαζικού λαϊκού ξεσπάσματος. Το ΕΠΑΜ είναι ένα Μέτωπο που παλεύει για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση του ελληνικού λαού. Εμείς παλεύουμε για εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της χώρας μας. Αγωνιζόμαστε για την εθνική αυτοδιάθεση του λαού μας ενάντια στην υπερεθνική απολυταρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτελεί την μετουσίωση των ναζιστικών σχεδίων ενοποίησης της Ευρώπης κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί που απέτυχαν τότε οι ναζί με τις μεραρχίες των Ες-Ες, έρχονται σήμερα να πετύχουν οι τραπεζίτες με την Πέμπτη Φάλαγγα ενός δοτού «διεθνισμού» που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνών και των λαών. Παλεύουμε για να γίνει ο λαός μας αφεντικό στον τόπο του και όχι εξαθλιωμένος μετανάστης στην ευρωζώνη. Αγωνιζόμαστε να ενωθεί ο λαός μας πάνω στη βάση του πατριωτικού και δημοκρατικού του καθήκοντος, υπερβαίνοντας τεχνητούς διαχωρισμούς δεξιάς-αριστεράς που γεννούν εμφυλίους.

Για εμάς δεν υπάρχει αριστερός ή δεξιός, μόνο πατριώτης, δημοκράτης ή δωσίλογος και προδότης. Για εμάς είναι εξίσου εχθρός ο πορωμένος δεξιός που ζει με τους διαχωρισμούς του παλιού εμφυλίου, όσο και ο πορωμένος αριστερός. Δεν τους καίγεται καρφί για τον λαό μας. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ο «χώρος» τους. Αυτό που θέλουν είναι να επιβάλουν την δικτατορία της δικής τους δεξιάς, ή της δικής τους αριστεράς, στην οποία ο λαός οφείλει να υποταχθεί. Εμείς στο ΕΠΑΜ παλεύουμε να κατακτήσει ο τόπος την δημοκρατία όπου ο ίδιος ο λαός κι όχι κάποιος δεξιός δικτάτορας ή κάποιος πατερούλης της αριστεράς, να κατέχει την εξουσία και να την ασκεί όπως αυτός θέλει. Γι' αυτό άλλωστε παλεύουμε για Συντακτική Εθνοσυνέλευση και ένα νέο αληθινά δημοκρατικό Σύνταγμα έτσι ώστε ο λαός μας να γίνει αφεντικό στην χώρα του και όχι οποιοσδήποτε άλλος επίδοξος επιβήτορας από την δεξιά ή την αριστερά. Γι' αυτό και δεν μας αρκεί όταν κάποιος αρχίζει να ψελλίζει, όπως κάνει τώρα τελευταία ο κ. Αλαβάνος, την διαγραφή του χρέους και το εθνικό νόμισμα. Χωρίς την δημοκρατία, χωρίς Συντακτική Εθνοσυνέλευση για να κάνει ο λαός μας μια καθαρή αρχή, τα αιτήματα αυτά δεν είναι παρά πολιτικά συνθήματα για τυχοδιώκτες καριέρας, ή προφάσεις για μελλοντικούς δικτάτορες.