Το αιλουροειδές

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Απ το πρωί

ένας τσαλαπετεινός περπατάει

                                    στην αυλή μου

Μια γάτα ξαπλωμένη παραδίπλα

                                             αμέριμνη

σηκώνει το κεφάλι της

                                  και τον κοιτάζει

Κάτι της ψιθυρίζει το ένστικτό της

                 κάτι παλιό ξεθωριασμένο

κάτι για φόνο και αίμα

Όμως αυτή ράθυμα τεντώνεται

                                 και αποκοιμιέται

 

Έτσι κάτι νέο γεννιέται σήμερα

                                   στον κήπο  μου

ένα αιλουροειδές που βελάζει

                                             σαν αρνί

ένα αιλουροειδές που σιχαίνεται

                                                το αίμα

 

Απ το πρωί

Ένας τσαλαπετεινός περπατάει 

                                  στο κεφάλι μου

ψάχνει μέσα μου

                  για ξεχασμένα σκουλήκια

που έρπουν στο ασυνείδητο

που τρυπώνουν ωμοφάγα

στη διπλοέλικα των κυττάρων μου

και φωνάζουν δυνατά για αίμα

                                          και φόνο

 

Όμως το αιλουροειδές μου,

ράθυμα

            τεντώνεται κι αποκοιμιέται

Γι αυτό απ' το πρωί χορτοφάγος  

μηρυκάζω ελεγείο

                   μελαγχολικό και πένθιμο

 

                                 30 Μαΐου 2012, Γιάννης Ποταμιάνος