ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

 

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

 

Τα μέλη της κυπριακής Βουλής κρατάνε κυριολεκτικά στα χέρια τους τη μοίρα του ελληνισμού, σε Κύπρο και σε Ελλάδα, ενώ οι αποφάσεις που θα λάβουν θα έχουν μεγάλη επιρροή στην περαιτέρω εξέλιξη της ευρωπαϊκής κρίσης. Αν πουν ναι στην απόφαση του Eurogroup δεν έχει τελειώσει μόνο η κυπριακή οικονομία, τελειώνει και το κυπριακό κράτος, η ύπαρξη του οποίου είναι προϋπόθεση ασφαλούς επιβίωσης των Ελληνοκυπρίων στο νησί.

Ήδη τρωθείσα από το Μνημόνιο και τις Δανειακές, η Ελλάδα δεν έχει μεγάλες πιθανότητες να αντέξει επιπλέον τις οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες μιας κυπριακής καταστροφής. Θα οδηγηθεί στο τελικό κραχ και θα παύσει να υπάρχει ως συγκροτημένο κράτος. Οι κυπριακές εξελίξεις οδηγούν σύντομα σε ελληνική έκρηξη.

Το Όχι είναι η αναγκαία συνθήκη σωτηρίας όχι όμως και ικανή. Χρειάζεται άμεσα η εκπόνηση μιας στρατηγικής που θα επιτρέψει τη σωτηρία Κύπρου και Ελλάδας και θα εντάξει τον αγώνα τους σε ένα ευρύτερο διεθνές πλαίσιο. Ήδη, οι εξελίξεις των δύο τελευταίων ημερών κομίζουν μια πληθώρα πολύ χρήσιμων, κρίσιμων πληροφοριών γύρω από το τι συμβαίνει σε Κύπρο, Ελλάδα και Ευρώπη. Καταγράφουμε στη συνέχεια μερικές πρόχειρες σημειώσεις-σκέψεις για την εξελισσόμενη κρίση

1. Ο Νίκος Αναστασιάδης έχει ξεπεράσει, με τη δράση του, τα ιστορικά προηγούμενα του Εφιάλτη και του Γιώργου Παπανδρέου. Χρειάστηκε μόνο 15 μέρες για να καταστρέψει την κυπριακή οικονομία και το κυπριακό κράτος. Προφανώς αυτό δεν προέκυψε σε δύο ώρες, οργανώθηκε πολύ νωρίτερα και ήταν σε γνώση και της ελληνικής κυβέρνησης.

Θυμίζουμε ότι οι αποφάσεις του Εurogroup είναι ομόφωνες, ελήφθησαν δηλαδή με τη συγκατάθεση της Αθήνας

Αν ο κ. Αναστασιάδης ήθελε να διαπραγματευθεί και να φερθεί εντός του πνεύματος του κυπριακού συντάγματος, μπορούσε και όφειλε να ζητήσει να πάει όλο το Εθνικό Συμβούλιο στο Eurogroup, όπως συνέβαινε στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό.

Οι όροι που χρησιμοποίησε στο διάγγελμά του μοιάζουν απελπιστικά με τους όρους που χρησιμοποίησε ο Γιώργος Παπανδρέου: αναφορά στο 1974, στη χρεωκοπία, στη έλλειψη εναλλακτικής κλπ. Το πιθανότερο είναι ότι αυτοί οι όροι έχουν συμπεριληφθεί και στα δύο διαγγέλματα από ανθρώπους της Αυτοκρατορίας του Χρήματος, που επιχειρούν να χειραγωγήσουν τον ελληνικό λαό, παίζοντας επιδέξια με έννοιες πολύ φορτισμένες στο συλλογικό μας ασυνείδητο.

2. Η τρομακτική σημασία της αποκάλυψης Σόιμπλε. Στριμωγμένος ο Σόιμπλε αποκάλυψε δημόσια χωρίς να διαψευστεί ότι η Γερμανία διαφωνούσε με το κούρεμα του χρέους των καταθετών έως 100.000 ευρώ, ποσό εγγυημένο από την ΕΕ. Υπέρ του κουρέματος αυτού τάχθηκε η Κομισιόν, η ΕΚΤ και η κυπριακή κυβέρνηση.

Αφήνουμε κατά μέρος το εκπληκτικό κατόρθωμα του Αναστασιάδη. Αν η περιγραφή Σόιμπλε είναι ακριβής, τότε σημαίνει ότι την ατζέντα δεν τη βάζει η Γερμανία. Και επειδή δεν είναι δυνατόν να τη βάζουν οι ανώτεροι γραφειοκράτες των Βρυξελλών ή της ΕΚΤ, σημαίνει ότι το Χρήμα έχει βρει τον τρόπο να χρησιμοποιεί επιδέξια τη Γερμανία, ειδικά την απελπιστικά πρωτόγονη, επαρχιακή μορφή του γερμανικού εθνικισμού αλά Σόιμπλε και Λάμερς, ως ιδιοτελή χρήσιμο ηλίθιο. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ανήκει στο πανευρωπαϊκό κόμμα της Goldman Sachs, όπως και σειρά σημαινόντων παραγόντων σε όλα τα κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας της Ευρώπης και της ίδιας της Γερμανίας.

Κουρεύοντας τις καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ, που είχε εγγυηθεί η ΕΕ δεν πλήττουν μόνο τις κυπριακές τράπεζες. Πλήττουν την εμπιστοσύνη σε όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες και την ίδια την ΕΕ. Αν κάποιος θέλει να προκαλέσει «ελεγχόμενη έκρηξη» της τραπεζικής φούσκας, όπως το 2008, ή/και διάλυση της ΕΕ, αυτά ακριβώς θα έκανε.

3. Ο ρόλος του ΔΝΤ. Επιχειρείται τελευταία να εξωραϊσθεί ο ρόλος του ΔΝΤ στην Ελλάδα και να εμφανισθεί ως δήθεν φιλικότερη δύναμη και να επιρριφθούν όλες οι ευθύνες για την ευρωπαϊκή κρίση στη Γερμανία. Η κυβέρνηση του Βερολίνου φέρει ασφαλώς σοβαρότατες ευθύνες, εξίσου όμως σοβαρές ευθύνες φέρουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ, δηλαδή οι δυνάμεις που αφανώς τις επηρρεάζουν, το ΔΝΤ και βεβαίως, και οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας που συγκατατίθενται στα μέτρα και ευχαριστούν για το «ενδιαφέρον»

Η Κυρία Λαγκάρντ ήταν παρούσα στις αποφάσεις. Επιπλέον, όλη η ιστορία του κουρέματος ξεκίνησε από την απαίτηση του ΔΝΤ να γίνει βιώσιμο το χρέος.

4. Από το Ανάν στο κούρεμα. Το 2004, είπαν στους Κυπρίους ότι θα καταστρεφόντουσαν αν δεν ψήφιζαν το σχέδιο Ανάν. Τώρα τους λένε ότι δεν τους κατέστρεψαν, όπως ήδη έκαναν με την ανακοίνωση του κουρέματος, που υπήρξε τρομερό πλήγμα στην αξιοπιστία Κύπρου και τραπεζών της, και θα ολοκληρώσουν αν τυχόν επικυρωθεί από τη Βουλή. Το πρόβλημα πια είναι α. ο περιορισμός των ζημιών από το φοβερό πλήγμα στην οικονομική εμπιστοσύνη και β. η σωτηρία του κράτους

5. Μια ιστορική ίσως ανεπανάληπτη ευκαιρία. Η τακτική του σοκ και δέους φαίνεται για πρώτη φορά να μη λειτουργεί στην Ευρώπη με τις αντιδράσεις των κυπριακών κομμάτων και πολιτικών και πολιτών. Η Κύπρος μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση και να επιστρέψει το σοκ, αρνούμενη να ανοίξει τις τράπεζές της όσο δεν βρίσκεται ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα. Αν ανοίξει σήμερα τις τράπεζες τάχασε όλα. ‘Οσο τις κρατάει κλειστές θα έχει όλο τον πλανήτη στην αυλή ης

Ικανοποιητική λύση θα μπορούσε να σημαίνει για παράδειγμα ρητή εγγύηση της ΕΚΤ και της Γερμανίας ότι θα συνδράμουν την Κύπρο εάν α. καταρρεύσει η οικονομία της λόγω φυγής κεφαλαίων μόλις ανοίξουν οι τράπεζες και β. γνωρίσει μεγάλη  ύφεση ως αποτέλεσμα των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν.

Εννοείται ότι δεν μπορεί να υπάρξει το παραμικρό κούρεμα κάτω των εγγυημένων 100.000 ευρώ και ενδεχομένως δεν πρέπει να γίνει καθόλου κούρεμα. Τα εν λόγω ποσά άλλωστε είναι αστεία για την Ευρώπη, τελείως δυσανάλογα προς τη ζημιά που προκαλείται.

Επίσης, το πακέτο πρέπει να περιλάβει και ικανοποιητικό μνημόνιο και όχι το μνημόνιο να αφεθεί για μελλοντική διαπραγμάτευση και στην ανύπαρκτη καλή πίστη των εταίρων.

6. Διεθνοποίηση του κυπριακού. Χρειάζεται μια πανευρωπαϊκή καμπάνια με θετική εναλλακτική στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους και θεσμών, που να μη στηρίζεται στο αίτημα αλληλεγγύης, αλλά στην οργανική σύνδεση της μοίρας των υποκείμενων στον πόλεμο των αγορών ευρωπαϊκών λαών

7. Ρωσία και γεωπολιτική. Είναι προφανής η γεωπολιτική στόχευση απομόνωσης και αποκοπής του ελληνικού χώρου (Ελλάδας και Κύπρου) από τον ρωσικό ή/και τον κινεζικό παράγοντα. Η απάντηση στη γεωπολιτική επίθεση η αποδοχή των ρωσικών προτάσεων εξαγοράς κυπριακών τραπεζών και εισόδου στον τομέα αερίου της Κύπρου, εφόσον αυτές ισχύουν.

Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται. Καμιά χώρα δεν μπορεί να θεωρεί φιλική και συμμαχική προς την Κύπρο αν δεν συνδράμει τώρα τη σωτηρία του κυπριακού κράτους και αντίθετα τη σπρώξει στον όλεθρο. ‘Ολη η εξωτερική και ενεργειακή πολιτική της Δημοκρατίας πρέπει να υποταγούν στην ανάγκη σωτηρίας του κυπριακού κράτους

8. Το ευρώ ως πρόβλημα και το ευρώ ως όπλο. Δεν έχει νόημα να θέσει η Κύπρος με δική της πρωτοβουλία θέμα εξόδου της από το ευρώ σήμερα. Αντίθετα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα πολιτικά και θεσμικά εργαλεία που διαθέτει ως μέλος της ΟΝΕ και της ΕΕ για να φέρει σε δύσκολη θέση τις κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωγερμανίας. Αν θέλει η Μέρκελ να τη διώξει ας πάρει εκείνη την ευθύνη, το κόστος και την πρωτοβουλία

8. ΔΗΚΟ, ΕΥΡΩΚΟ και η αστική τάξη της Κύπρου. Αυτά τα δύο κόμματα έκαναν μια σειρά αμφιλεγόμενων επιλογών. Σήμερα καλούνται με την πράξη τους να αποδείξουν ότι τιμούν τη μνήμη των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, των διαδηλωτών στην Αθήνα που σκοτώθηκαν για την ένωση, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Δώρου Λοϊζου, του Σπύρου Κυπριανού, του Τάσσου Παπαδόπουλου. ‘Οσο για την αστική τάξη της Κύπρου, ας μην εχει αυταπάτες ότι θα επιβιώσει μιας εθνικής καταστροφής χωρίς ιστορικό προηγούμενο.

* Konstantakopoulos.blogspot.com

Αθήνα 18 Μαρτίου