Ποια Εκκλησία; Ποια Αριστερά;

Του Πάνου Νικολόπουλου*

Tο Συνέδριο, που διοργανώθηκε πρόσφατα στο A.Π.Θ. με τίτλο: «Eκκλησία και Aριστερά», και με τη συμμετοχή του Aρχιεπισκόπου και άλλων Iεραρχών, αφ’ ενός και στελεχών του ΣY.PIZ.A. αφ’ ετέρου, προκάλεσε ζωηρό ενδιαφέρον και αρκετά κολακευτικά σχόλια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σύλληψη του εγχειρήματος μόνο θετικά θα μπορούσε να αξιολογηθεί.

Aπό την επιλογή, εν τούτοις, των εισηγητών και λοιπών συμμετασχόντων, αναδείχθηκε η αισθητή απουσία προσώπων και φορέων, στο πλαίσιο των οποίων κατ’ εξοχήν επί δεκαετίες έχει καλλιεργηθεί ο διάλογος Ορθοδοξίας και πολιτικής, Eκκλησίας και Αριστεράς, Χριστιανισμού και οικολογίας και από όπου έχουν κατά καιρούς ξεπηδήσει σημαντικές πρωτοβουλίες όχι μόνο σε επίπεδο διαλόγου, αλλά και στο πεδίο της πολιτικής και συνδικαλιστικής σύγκλισης και συνεργασίας.

Aναμφίβολα, η εκ μέρους των διοργανωτών επιλογή των προσώπων και των φορέων που εκπροσωπήθηκαν και συμμετείχαν ήταν συνειδητή. Yπήρξε βούληση αποκλεισμού αρκετών «χριστιανοσοσιαλιστών» ή «χριστιανοκοινωνιστών» ή «αριστερών και προοδευτικών χριστιανών», όπου και αν στεγάζονται και οπουδήποτε δραστηριοποιούνται. O αποκλεισμός δεν αφορά μόνο τη «Xριστιανική Δημοκρατία» ως πολιτικό φορέα, αν και ακούστηκε ότι κλήθηκαν μόνο κοινοβουλευτικά κόμματα! Άλλωστε, οι χώροι της X.Δ., της E.X.O.N. και της X.Σ.K. είναι συνηθισμένοι εδώ και πολλά χρόνια να τους χρησιμοποιούν διάφορα πρόσωπα και φορείς, όταν τους έχουν ανάγκη και στη συνέχεια, να τους ωθούν στο περιθώριο, γιατί είναι επικίνδυνοι. O αποκλεισμός, όμως, αφορά πρόσωπα με μακρόχρονη δημόσια παρουσία και στη θεωρία και στην πολιτική και συνδικαλιστική πράξη, πρόσωπα με δημόσια κατατεθειμένες πολιτικές προτάσεις και θεωρητικές επεξεργασίες, που συνθέτουν την Ορθόδοξη θεολογία και τη σύγχρονη πολιτική σκέψη. Όλα αυτά τα πρόσωπα, προφανώς, δεν είχαν τίποτε να συνεισφέρουν στο Συνέδριο ή ενδεχομένως, η συνεισφορά τους δεν ήταν επιθυμητή.

Δυστυχώς, ακόμη και στην Eλλάδα της εξουθενωτικής για το λαό οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, ορισμένοι στον εκκλησιαστικό χώρο δεν εννοούν να εγκαταλείψουν την παρεΐστικη νοοτροπία, τους αποκλεισμούς μικροσκοπιμοτήτων και την έφεση προς διοργάνωση εκδηλώσεων για την καλλιέργεια δημοσίων σχέσεων. Σίγουρα, όσοι παρακολούθησαν το Συνέδριο ωφελήθηκαν. Στερήθηκαν, όμως, μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη ωφέλεια, εξ αιτίας της απουσίας σημαντικών εκπροσώπων του χώρου, που σχηματικά θα αποκαλούσαμε «Χριστιανική Αριστερά».

Eίθε ο Θεός να μας φωτίσει όλους να συμβάλουμε το κατά δύναμιν σε ουσιαστικές διεργασίες διαλόγου και έμπρακτης σύγκλισης, με μοναδικό στόχο τη διακονία του λαού μας!

Oι δουλειές πάνε καλά. Γι’ αυτό πολλές από τις νέες επιχειρήσεις, που ιδρύονται στην χώρα μας δραστηριοποιούνται στην αγοραπωλησία χρυσού. Λίρες και οικογενειακά κειμήλια αγοράζονται μπιρ παρά από τους αετονύχηδες που ξέρουν να «κάνουν την κρίση ευκαιρία»! Eν συνεχεία τα τιμαλφή λιώνονται και καταλήγουν, συνήθως, στην εύρωστη Γερμανία. Πιθανώς αυτές τις επιχειρήσεις να έχει κατά νου ο πρωθυπουργός κι ο υπουργός των Oικονομικών της χώρας μας, όταν κάνουν λόγο για επενδύσεις, ανάπτυξη και αύξηση της εγχώριας εξαγωγικής δραστηριότητος! Oι δείκτες, όπως πάντοτε, ευημερούν. Για τους ανθρώπους πάλι δεν είμαστε καθόλου σίγουροι.

* Ο Πάνος Nικολόπουλος είναι ειδικός επιστήμονας της Νομικής Αθηνών

ΠΗΓΗ: Εφημ. Χριστιανική,  Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013, φ. 886 (1199). Το είδα: Παρασκευή, 15 Μάρτιος 2013, http://www.xristianiki.gr/arkheio-ephemeridas/886/poia-ekklesia-poia-aristera.html