Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας

[Λόγια καθηγητή…]

 

Του Χρήστου Ιωαννίδη*

* Λέγομαι Χρήστος Ιωαννίδης. Είμαι καθηγητής στη μέση εκπαίδευση εδώ και 23 χρόνια και υπεύθυνος του περιοδικού «Schooligans» και του μαθητικού φεστιβάλ «Schoolwave«. Γνώρισα τον Αντρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο για τρία χρόνια (2005-2008). Ήταν μαθητής μου στο Μουσικό Λύκειο Παλλήνης.

Είμαι σοκαρισμένος από την είδηση της εμπλοκής του σε ένοπλη ληστεία. Δεν ξέρω τι τον οδήγησε ως εκεί. Θέλω όμως να μιλήσω για τα τρία χρόνια που τον γνώρισα ως μαθητή αλλά και ως εθελοντή στο περιοδικό.

Ήταν χαρά μου να έχω μέσα στην τάξη παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη. Ήταν ευαίσθητος, ήταν έξυπνος, ήταν ανήσυχος. Όχι, δεν άκουγε heavy metal. Άκουγε ροκ, άκουγε Χατζιδάκι, άκουγε Μότσαρτ. Όχι, δεν ήταν αντικοινωνικός. Ίσα-ίσα ήταν πολύ αγαπητός στους συμμαθητές του.

Και φυσικά είχε και αυτός θυμό μέσα του, όπως όλα τα αληθινά παιδιά που ανακαλύπτουν στην εφηβεία τους την απάνθρωπη και υποκριτική κοινωνία στην οποία ζούμε. Όχι, δεν ήταν κακός μαθητής, ήταν πολύ καλός. Μπήκε και αυτός στο πανεπιστήμιο, γράφοντας μία από τις εκθέσεις-κονσέρβες που του ζητάει το σύστημα. Οι γονείς του ήταν δύο αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι.**

Ερχόντουσαν τακτικά στο σχολείο να μάθουν για το παιδί τους. Κάποια στιγμή έμαθα από τον Αντρέα-Δημήτρη ότι ο πατέρας του έμεινε άνεργος. Μου το είπε πικραμένος και θυμωμένος.

Δεν ξέρω πόσες αιτίες θυμού προστέθηκαν από τότε. Μπορώ ίσως να φανταστώ αρκετές απ’ αυτές, καθώς ζω κι εγώ μέσα σ’ αυτήν την Ελλάδα. Απο κει και πέρα, λυπάμαι και ντρέπομαι.

Λυπάμαι για τον Αντρέα-Δημήτρη που πίστεψε, καθώς φαίνεται, στη βία σαν απάντηση στη βία του συστήματος. Ντρέπομαι όμως και για την Ελλάδα που οδηγεί παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη σ’ αυτό το σημείο. Ντρέπομαι για τους αστυνομικούς που τον βασάνισαν.

Ντρέπομαι για τους δημοσιογράφους που ήδη τον καταδίκασαν. Και ντρέπομαι για όλους τους ανυποψίαστους πολίτες που θα τον τσουβαλιάσουν μέσα στο κεφάλι τους σαν έναν «τρομοκράτη» και θα προσπεράσουν το παραμορφωμένο από τα χτυπήματα πρόσωπό του για να πάνε στην επόμενη είδηση.

Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας.

ΠΗΓΗ: Τρίτη, 5 Φεβρουαρίου 2013, http://kostaskordatos.blogspot.gr/2013/02/blog-post_5.html

** Πατέρας Μπουρζούκου: Στην οικογένεια είμαστε όλοι αναρχικοί

«Ο πατέρας Γιάννης Μπουρζούκος περιγράφει το γιο του Ανδρέα – Δημήτρη ως ένα καλό παιδί και όχι τρομοκράτη, το οποίο βοηθούσε τους συνανθρώπους. Ο πατέρας είναι συνταξιούχος αγιογράφος και δηλώνει ότι όλη η οικογένεια είναι αναρχικοί.

Ο Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος, γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1989 στο Χολαργό Αττικής και είναι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Μυτιλήνης.

Μιλώντας στο ΕΘΝΟΣ ο πατέρας Μπουρζούκος λέει για το γιό του ότι είναι ένα δραστήριο, κοινωνικό και ευαίσθητο παιδί και ότι η αναρχία δεν έχει σχέση με την τρομοκρατία.

«Όποιον και αν ρωτήσετε, φίλους του, γνωστούς του, θα σας πουν ότι είναι άνθρωπος που βγάζει από το στόμα του τη μπουκιά του για να ταΐσει όσους δεν έχουν φαγητό. Αυτός είναι ο Ανδρέας. Έκανε εκδηλώσεις για να μαζέψει χρήματα υπέρ φυλακισμένων, μεταναστών και όσων δεν είχαν. Αυτά τον απασχολούσαν. Θέλει μια άλλη κοινωνία».

Προσθέτει: «Είναι αναρχικός στην ιδεολογία, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τρομοκρατία. Είναι αναρχικός, όπως όλη η οικογένειά μας. Με τρομοκρατία δεν έχει καμία σχέση. Και χθες που τον είδα μου είπε: Δεν πιστεύω να με έχουν συνδέσει με τους Πυρήνες; Έγινε μπαρούτι όταν του είπα ότι το πάνε κατά κει».

Για τη ληστεία λέει: «Παρότι είχαν όπλα, περισσότερο για εκφοβισμό ήταν. Δεν νομίζω ότι ξέρει καν να χρησιμοποιεί όπλα. Όταν είχε γίνει αυτό στην Πάρο, μου είχε πει ότι αυτοί που το είχαν κάνει πρέπει να ήταν εντελώς ηλίθιοι. Αν έχεις μια ιδεολογία και σκοτώνεις έναν άνθρωπο, ακυρώνεις την ιδεολογία σου. Αυτό μου έλεγε».»

ΠΗΓΗ: 5-2-2013, http://www.alfavita.gr/arthra/…AF