Μονόκερως ή έστω μονόκερος

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Αυτός ο νέος με τα φλογισμένα μάτια
κι ένα μαντίλι στο πρόσωπο, πιστεύει!
Έχασε το δρόμο του ανάμεσα
—————- στις σπασμένες βιτρίνες
—— αλλά πιστεύει σε πράγματα απλά

Πιστεύει πως, ο καπιταλισμός καταρρέει,
————- πως οι μπάτσοι είναι κακοί
και όλα θα τα γκρεμίσει
——————- με το ρόπαλό του!

Ο γέρος που προχωράει δίπλα του,
—————————– ζηλεύει
ζηλεύει το ρόπαλο του νέου
——- ζηλεύει τη φλόγα στα μάτια του
Ξέρει όμως πως ο καπιταλισμός
——————— δεν σπάει σαν τσόφλι
ξέρει πως οι μπάτσοι δεν απλώς κακοί
———————— αλλά μισθοφόροι
που δεν βούλονται και δεν βουλεύονται

Ο εργάτης παραδίπλα, που προχωράει
————————- με το πανό του
δεν μιλάει πολύ,
———- αλλά ξέρει να παλεύει
————————— ξέρει να ποθεί
ένα κόσμο δίκαιο κι ελεύθερο

Έτσι στα ροζιασμένα του χέρια
——————— σηκώνει το σύνθημα
«Κάτω το κεφάλαιο,
——- ο άνθρωπος δεν είναι εμπόρευμα»

Κι όταν οι άλλοι του μιλούν ———-

για δεύτερο και τρίτο δρόμο

Αυτός ξέρει απλά πράγματα,
πως σ' ένα κόσμο δίκαιο,
———– δεν υπάρχει εκμετάλλευση,
και πως η σοσιαλιστική επανάσταση
——————- είναι ένας μονόκερως
———————– ή έστω μονόκερος
στη μυθική χώρα των Σοβιέτ
—– που σ' αυτόν «χρωστάει την πάλη ».

.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

                                                                                                                                                                                          17 Δεκεμβρίου 2012, Γιάννης Ποταμιάνος.