Από το Φόβο στην Αντιναζιστική Δράση

 

Της Εύης Βουλγαράκη – Πισίνα

 

Η προσπάθεια, ένα ακραίο κοινωνικό περιθώριο να βρει δίοδο ώστε να εγκατασταθεί και να εγκαθιδρυθεί στο κέντρο της πολιτικής ζωής, χαρακτηρίζει όλη την πρόσφατη ιστορία του τόπου. Τα φαινόμενο του λαϊκισμού και της εμπεδωμένης αναξιοκρατίας, διαπλοκής και φαυλότητας είναι πλήρως συνδεδεμένα με τον τρόπο λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων. Δεδομένη η συνενοχή του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης συλλήβδην, και ως ποσοστιαία συμμετοχή και ως συνένοχη σιωπή.

Ακόμη σήμερα, με τις μνημονιακές πολιτικές σε πλήρη εξέλιξη, με την εκστρατεία αρπαγής του μόχθου των πολλών πλησίστια, το μανιώδες κύκνειο άσμα ενός συστήματος που δεν θέλει να πεθάνει οδηγεί στα ίδια και τα ίδια… Η αδιαφάνεια ευοδώνεται περαιτέρω στον καιρό της μνημονιακής λιτότητας.

Σε αυτό το ζοφερό τοπίο έρχεται να προσθέσει τη δική της νότα μια στριγγιά τρομπέτα που λέγεται Χρυσή Αυγή. Στην οποία ελπίζουν ως το μάνα εξ ουρανού δεκάδες απελπισμένοι, άλλοι αναδυόμενοι από τα ερέβη της δεξιάς ΕΡΕ και των νεότερων κληρονόμων της, άλλοι πρώην αυριανιστές, άλλοι παραδοσιακοί πελάτες ενός φασιστικού λόμπι, άλλοι θεράποντες ενός παρακράτους, άλλοι φοβισμένα ανθρωπάκια, άλλοι νεόφτωχοι, άλλοι απελπισμένοι, άλλοι από χρόνια οικοδομούντες μιαν αντιθετική ταυτότητα και μόνον, αδύναμοι να περάσουν από την υποτέλεια του φόβου και την κατασκευή εχθρών σε πνευματική και πολιτική ενηλικίωση.

Τα πρωταίτια κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στο χάος ανασύρουν τώρα τη θεωρία των δύο άκρων, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσουν ότι οι ακρότατες πολιτικές λιτότητας, η ακραία υποτέλεια για την οποία φέρουν ακεραία την ευθύνη, συνιστούν κεντρώα μετριοπαθή πολιτική. Εξού και η φασιστική έξαρση σ' αυτή τη χώρα. Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης…

Η Χρυσή Αυγή, προνομιακός αλλ' όχι αποκλειστικός εκφραστής της άκρας δεξιάς, σε πολλά θυμίζει εγκληματική οργάνωση κι ας παρουσιάζεται με βιτρίνα πολιτικού κόμματος. Η παροχή ιδεολογικής νομιμοποίησης στη βία, οι ποικίλες έκνομες πράξεις και η ηθική αυτουργία για τέτοιες πράξεις των βασικών στελεχών της παρέχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπισθεί θεσμικά και νομικά η ΧΑ αντί να ηρωοποιηθεί με ιδέες που εκφεύγουν των ορίων της συνταγματικής τάξης και της δημοκρατίας… 

Η ΧΑ μπορεί να δεχτεί επίσης ένα καίριο χτύπημα από έναν χώρο στον οποίο είχε σχεδιάσει προνομιακή διείσδυση.

Ο λόγος για το χώρο της Εκκλησίας. Και εδώ, πέρα από την πολιτική διάσταση του ζητήματος, οι χριστιανοί έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν για την απόλυτη διαστρέβλωση της χριστιανικής ανθρωπολογίας και θεολογίας. Διότι αντί για τον Θεάνθρωπο, την πηγή της αγάπης και καταλλαγής -πέρα από έθνη, φύλλα, κοινωνικές τάξεις και οποιανδήποτε άλλη διάκριση- η ΧΑ προβάλλει ένα ναζιστικό πρότυπο υπερανθρώπου ή μαζα-ανθρώπου, που μοιραία απολήγει στη θεώρηση και κάποιων ως «υπανθρώπων». Η Εκκλησία πρέπει να καταδικάσει απερίφραστα, συνοδικά και επίσημα, τη νεοναζιστική, νεοφασιστική απανθρωπία και να ανανεώσει με βάση τα νέα δεδομένα την παλαιότερη συνοδική καταδίκη του Εθνοφυλετισμού από την εν Κωνσταντινουπόλει Ενδημούσα Σύνοδο το 1872.

Το ιδεολογικό υπόβαθρο της ΧΑ συνιστά και θεολογική αίρεση, στο βαθμό που συνειδητά παράγει σύγχυση και αλλοιώνει τη χριστιανική διδαχή προκειμένου να επιβάλλει το δικό της νοσηρό μοντέλο στην κοινωνία. Ήδη, η απερίφραστη πρόσφατη καταδίκη από την Εκκλησία της Κρήτης ανοίγει ενδεχομένως το δρόμο και για τη συνοδική καταδίκη από την Εκκλησία της Ελλάδος. Για το λόγο αυτό αξίζει να στηριχθεί η  Πρωτοβουλία χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασιμσού, Νεοναζισμού και το σχετικό αίτημα προς την Ιερά Σύνοδο με δημόσιες υπογραφές:  http://www.gopetition.com/petitions/%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84.html

Για να γυρίσουμε ξανά στην πολιτική, η παρουσία της ΧΑ στον πολιτικό στίβο, είναι σχεδιασμένη ώστε να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός ανωμαλίας, αιματοχυσίας, εκτροπής. Κίνδυνοι που, μαζί με άλλα επίπλαστα διλήμματα και το καλλιεργούμενο αίσθημα φόβου, ηττοπάθειας, εθελοδουλίας, λειτουργούν ανασχετικά στην προσπάθεια αλλαγής πορείας. Αν δεν τσακιστεί παράλληλα το αβγό του φιδιού, αν δεν απαξιωθεί πλήρως πολιτικά, ιδεολογικά, ηθικά και πρακτικά, κάθε λαϊκή αντίσταση κινδυνεύει να κυλιστεί στο αίμα και να έρθει στο προσκήνιο ο φασισμός και μάλιστα με λαϊκό έρεισμα… Όποιος δεν διδάσκεται από την Ιστορία, θα διδαχθεί βιαίως από την εμπειρία… Και όποιος σωπαίνει ενώ πρέπει να μιλά, είναι βαθιά συνένοχος.

ΠΗΓΗ: Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών [έντυπη έκδοση], Αρ. Φύλ.43 (Πα 28/12/12), σ. 9. Το είδα: 28 Δεκ 2012, http://breezesound.blogspot.gr/2012/12/blog-post_28.html