Εκκλησία, εθνοφυλετισμός & η Χ.Α.
Του Φιλαλήθη/philalethe00
Γερμανοί Χριστιανοί» – Αίρεση της εποχής του Μεσοπολέμου,
ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστές και χιτλερικοί,
αντιπαλαιοδιαθηκικοί κ.ά. πολλά
Όπως είδαμε και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το κόμμα της «Χρυσής Αυγής» ανέβασε πολύ τα ποσοστά του, βρίσκεται, δηλαδή, περίπου 3-4% πάνω από τις εκλογές του Ιουνίου οι οποίες παρήλθαν. Τα ζητήματα που τίθενται με μια τέτοια εξέλιξη είναι πολλά και θαρρώ πως αρκετά έχουν φωτιστεί από ποικίλες δημόσιες και δημοσιογραφικές τοποθετήσεις, όπως και από το κείμενο της προσφυγής της ΧΔ στην Ιεραρχία. Εμείς θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε μερικά πιο άφωτα ως τώρα…
Όπως έγινε γνωστό στο «εκκλησιαστικό ρεπορτάζ», τινές μητροπολίτες ψήφισαν την Χρυσή Αυγή, αλλά επίσης εκαυχώντο για την επιλογή τους αυτή. Γιατί, όμως, να μην ψηφίσουν το κόμμα αυτό, αφού και η δική τους ρητορική και συλλογιστική δεν απέχει -τουλάχιστον φανερά- και πάρα πολύ; Ποιο το πρόβλημα; Τα έχουμε ξαναπεί: στην Εκκλησία, εδώ και δύο αιώνες, αλλά και ειδικότερα τις τελευταίες δεκαετίες, άνθισαν ποικίλα λουλούδια, τα οποία και της έχουν δώσει μια φυσιογνωμία, που πάντως απέχει πάρα πολύ από αυτήν των Αγίων της και των Ιερών Κανόνων, που δεν είναι άλλο από, γενικά μιλώντας, απόρροια της βιωματικής μετοχής στην Χάρη των Αγίων αυτών.
Ποια ήσαν τα λουλούδια αυτά; Η κακώς εννοούμενη νομιμοφροσύνη, και ένας αρειμάνιος, φιλοπόλεμος, δηλαδή, και τουλάχιστον κοσμικού ηρωικού τύπου υπερπατριωτισμός. Κανείς είχε και έχει συχνά την εντύπωση ότι ο Παύλος Μελάς, ο Εμμ. Παπάς, ο Θ. Κολοκοτρώνης, η Λ. Μπουμπουλίνα δεν διακρίνονται καν από τους Αγίους. Είναι εφάμιλλοι, θα λέγαμε, των Αγίων. Σε (παρα-)«εκκλησιαστικές» κατασκηνώσεις, παιδιά 10-12 ετών ασκούνται σε στρατιωτικά παραγγέλματα, «βαράνε προσοχές» κοινώς πλάι στις κλίνες τους, αναγκάζονται να φωνάζουν έξαλλα και σφίγγοντας απειλητικά την γροθιά ονόματα «εθνικών ηρώων», ενώ ακόμη και όταν τα πηγαίνουν στην παραλία, αυτό συντελείται σε διάταξη …παρέλασης!!!
Ανάλογο κρούσμα βλέπουμε και στο ζήτημα της ΠΡΟΣΩΡΙΝΉΣ φιλοξένησης κάποιων (παράνομων προφανώς) μεταναστών στην Σύμη. Εκεί το Μοναστήρι ή/και η Ιερά Μητρόπολη αρνήθηκε – σε άπταιστη ομολογώ λογία και «καθαρολόγο» γλώσσα – ό,τι σαφέστατα συνιστά μια από τις πλέον στοιχειώδεις και εξώφθαλμες υποχρεώσεις που έχει ένας Χριστιανός, βάσει και του «Ευαγγελίου της κρίσεως». Έχουμε ξαναγράψει ότι βάσει των Πατέρων, ο «ξένος κι ο φτωχός είναι οι θυρωροί της Βασιλείας του Θεού». Με άλλα λόγια, ο φτωχός και ο ξένος είναι αυτός που σου ανοίγει ή σου κλείνει την πόρτα στην Βασιλεία του Θεού [και όχι κάποια εκδικητική «θεϊκή τιμωρία», διότι πολύ απλά είσαι θεληματικά άσχετος προς την φιλάνθρωπία του Θεού].
Ο δε Ευάγριος ο Ποντικός (+399) αναφέρει ότι ο «ξένος και φτωχός είναι το κολλύριο του Θεού. Όποιος δέχεται αυτούς, γρήγορα θα βρει το φως του. Καλό είναι να ευεργετείτε όλους, αλλά ακόμη περισσότερο αυτούς που δεν μπορούν να πληρώνονται» (Ν. Μπουγάτσου, «Κοινωνική διδασκαλία Ελλήνων Πατέρων», σ. 352). Από την άλλη, η ανακοίνωση της Μητρόπολης αναφέρεται στους «εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες»(!) που πρωτοστάτησε και στους «Εθνομάρτυρες» κληρικούς της, για να καταλήξει από αυτά πως ήταν «ιερό προπύργιο της Ορθοδοξίας»(!).
Αναφέρεται, όμως, πουθενά ευθέως ο Χριστός ή οι Πατέρες σε αγώνες υπέρ του Έθνους, με εθνικούς μάλιστα αποκλεισμούς κ.λπ.;
Δεν έχω δει κάποια σχετική αναφορά. Απέναντί του ήταν η («ζηλωτική») τάση εκείνη που προσδοκούσε την (ένοπλη) εθνική, αν όχι και κοσμοκρατορική, αποκατάσταση του Ιουδαϊκού λαού, τάση στην οποία λέγεται ότι ανήκε και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης. Πώς όμως έχει ανατραπεί η ιεραρχία των προτεραιοτήτων και των χριστιανικών αρετών, αλήθεια… Άλλωστε, όπως είπαμε, είναι (τελείως) άλλο η φιλοξενία και άλλο η (νεοταξική) άρνηση της εθνοκρατικής διάρθωσης του κόσμου και της Ευρώπης.
Τα ίδια βέβαια ισχύουν και για το φιλοπόλεμο και μιλιταριστικό πνεύμα. Από εκεί που το να φέρει Χριστιανός όπλα, για να προστατεύσει την ζωή, ήταν υπό αυστηρές προϋποθέσεις μόνον ανεκτό και δη ως η κατώτερη επιλογή, σήμερα έχει αναχθεί περίπου στην υπέρτατη αρετή. Φερόμενες μάλιστα ως εκκλησιαστικές ιστοσελίδες διαφημίζουν για την ανυπέρβλητη φιλοπατρία τους τμήματα των ειδικών δυνάμεων, που είχαν φωνάξει δημοσίως το γνωστό εκείνο σύνθημα «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα θα σου χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ» σε παρέλαση ημέρας «εθνικής επετείου»…
Με όλα αυτά, δεν κομίζεται παρά «γλαύκα εις Αθήνας». Απλώς, ίσως, εμπλουτίζουμε το υλικό γνωστών διαπιστώσεων. Όμως, η κατάσταση μέσα στην Εκκλησία και στις παρά την Εκκλησία οργανώσεις δεν μεταβάλλεται εύκολα. Εάν εμείς σήμερα που συνιστούμε τον λαό του Θεού δεν είχαμε τα γνωρίσματα που προσπαθήσαμε πενιχρά να σκιαγραφήσουμε παραπάνω, πιθανώς δεν θα υφίστατο καν ζήτημα καμιάς «Χρυσής Αυγής»… Ας ελπίσουμε ότι θα φανούμε σοφότεροι στο μέλλον.
