Οι πραγματικές διαστάσεις της συμφωνίας ΗΡ – Cosco – ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Του Λευτέρη ΚΩΣΤΗ

Ο πρωθυπουργός ήταν απόλυτα ειλικρινής όταν από τη Μάλτα – την οποία είχε επισκεφθεί για τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος – δήλωνε: "Στην Ελλάδα είδαμε το χειρότερο πρόσωπο της κρίσης", όπως επίσης: "Μέσα σε 3 χρόνια χάσαμε το 25% του ΑΕΠ της χώρας".

Δεν θα μπορούσε γι' αυτό να αρνηθεί τα αρνητικά ρεκόρ που σημειώνει η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα μας, τα οποία είναι συνταρακτικά – η ΕΛ.ΣΤΑΤ. ανακοίνωσε ότι στο γ' τρίμηνο του έτους, δηλαδή Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο, η ύφεση έφθασε το 7,2% – όχι μόνο λόγω του βάθους της ύφεσης, αλλά διότι το βάθος αυτό μετρήθηκε στο τρίμηνο που η Ελλάδα σημειώνει παραδοσιακά το "πικ" της οικονομικής της δραστηριότητας, στην οποία προσμετρώνται οι τουριστικές της επιδόσεις.

Το βάθεμα της ύφεσης, σε συνδυασμό με το "χειρότερο πρόσωπο της κρίσης" (όπως αποτυπώθηκε και στα στυγνά και επώδυνα μέτρα του Μνημονίου) και με τα νέα "προαπαιτούμενα" που έθεσε ο κ. Σόιμπλε στο Eurogroup, πιθανόν να ώθησαν τους επικοινωνιολόγους του κ. Σαμαρά να αναζητήσουν επικοινωνιακά αντίβαρα και να τον πείσουν – όπως και έγινε – να δώσει τόνο αισιοδοξίας, πως "κάτι θα αλλάξει σύντομα".

Σ' αυτή την επικοινωνιακή γραμμή εντάχθηκε κατά πολλούς η πρωθυπουργική δήλωση ότι "τον επόμενο χρόνο θα έχουμε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης". Είναι καθήκον, άλλωστε, των ηγετών να εμψυχώνουν τον λαό σε δύσκολες στιγμές όπως αυτές όπου η λεγόμενη "καταναλωτική εμπιστοσύνη" πέφτει στα τάρταρα και η απελπισία καταλαμβάνει σχεδόν 1,5 εκατ. ανέργους και προπαντός το 58% των νέων ανθρώπων που δεν βλέπουν προοπτική.

Η απόφαση, όμως, για ανάδειξη του "ντιλ" της κινεζικής Cosco, της αμερικανικής πολυεθνικής προϊόντων υψηλής τεχνολογίας Hewlett Packard (υπολογιστές, λάπτοπ και εκτυπωτές) και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε μεγάλη επενδυτική συμφωνία δεν συμβαδίζει, όπως τουλάχιστον λένε διαπρεπείς παράγοντες στο λιμάνι του Πειραιά (που θα χρησιμοποιηθεί ως διαμετακομιστικό κέντρο), με τα πραγματικά δεδομένα. Και επομένως, προσθέτουν, οι κυβερνητικοί επικοινωνιολόγοι διαπράττουν γκάφα ολκής.

Οι παράγοντες "που 'γνωρίζουν', επισημαίνουν πως δεν πρόκειται για μεγάλο 'ντιλ' ούτε για έναρξη ροής ξένων μεγάλων επενδύσεων προς την ελληνική οικονομία. Τέτοιες συμφωνίες, προσθέτουν, μπορούν να γίνουν δεκάδες. Ήδη υπάρχει συμφωνία της Cosco και της μεγάλης πολυεθνικής μεταφορικής εταιρείας Eva Green για διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων, η οποία δεν προβλήθηκε καθόλου. Προς τι η προβολή της αμερικανικής HP και μάλιστα τώρα; Διότι, επισημαίνουν οι ίδιοι παράγοντες, οι συμφωνίες έχουν συναφθεί εδώ και τρεις μήνες με την ΗΡ και με τη ΣΕΠ (και όχι την Cosco), η οποία είναι μεν κινεζικών συμφερόντων, αλλά συμμετέχουν και Έλληνες επενδυτές.

Όσο για τα αναφερθέντα ότι ο (παγκόσμιος) τζίρος της ΗΡ είναι 50 δισ. και ως εκ τούτου το ελληνικό όφελος αφήνεται να πιθανολογείται ότι θα είναι μεγάλο (και θα δημιουργηθούν μέχρι 1.000 θέσεις εργασίας) πρέπει, τονίζουν οι Έλληνες "γνωρίζοντες", να τοποθετηθούν στη χορεία των παραμυθιών.

Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι το κλειδί της επένδυσης δεν είναι ούτε οι Κινέζοι ούτε οι Αμερικανοί, αλλά το τρένο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Η έναρξη εφαρμογής της συμφωνίας, προσθέτουν, προϋποθέτει ότι στο λιμάνι του Πειραιά θα φθάσει από το Θριάσιο το τρένο. Η απόσταση είναι μόλις 17 χιλιόμετρα. Αλλά για λόγους, πιθανώς, ευνόητους, σχεδιάστηκε, όπως λένε, να περνάει η γραμμή από βουνά και από λαγκάδια. Η επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής είχε ανακοινωθεί το 2001 από τους τότε υπουργούς Μεταφορών Χρ. Βερελή και Ναυτιλίας Γ. Ανωμερίτη. Το τρένο έπρεπε να έρθει στον Πειραιά το 2005 και… ακόμη έρχεται. Κάθε μήνα περιμένουμε να ακούσουμε το σφύριγμά του, αλλά εις μάτην, λένε χαρακτηριστικά.

Το "ντιλ" προβλέπει ότι στις εγκαταστάσεις της Cosco η ΗΡ θα εναποθέτει εμπορευματοκιβώτια προϊόντων της (όλα τα λάπτοπ της παράγονται στην Κίνα και στην Ασία) και με το τρένο θα διοχετεύονται στην Ουγγαρία, όπου και το μεγάλο κέντρο διανομής της αμερικανικής εταιρείας.

Βεβαίως είναι σαφές ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η Cosco θα έχουν ωφέλειες. Αλλά τα επιπλέον κεφάλαια – οφέλη για την ελληνική οικονομία δεν ξεπερνούν τρεις – τέσσερις δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Και φυσικά οι "γνωρίζοντες" τον Πειραιά έχουν αναπάντητα ερωτήματα. Π.χ. για ποιον λόγο η κυβέρνηση "σήκωσε" το θέμα τόσο πολύ, δυσανάλογα με τις οικονομικές απολαβές; Γιατί εμφανίστηκε αυτή τη χρονική στιγμή; Και γιατί οι Γερμανοί ήραν τις αντιρρήσεις που είχαν μέχρι τώρα στην "κινεζική διείσδυση", η οποία επιφέρει πλήγμα στο λιμάνι του Αμβούργου, απ' όπου μεταφορτώνονταν τα προϊόντα της ΗΡ προς Ουγγαρία;