Της ρουφιανοκρατίας…
Του παπα Ηλία Υφαντή
Σεβασμιώτατε Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά
Πηγαίνω σε διάφορες ενορίες και μιλάω, γιορτές και Κυριακές. Πάντα με βάση το Ευαγγέλιο και την παράδοση της Εκκλησίας. Έτσι ώστε να μη δίνονται λαβές για παρεξηγήσεις. Και μάλιστα, επειδή, μπορεί να ελλοχεύουν στο ακροατήριο και κάποιοι γραμματείς και φαρισαίοι, μαγνητοφωνώ τα λεγόμενά μου.
Στη διακονία μου αυτή με ενθαρρύνει, αφ' ενός η καθολική φιλοξενία των ιερέων, αλλά και η ποικιλότροπα εκδηλούμενη αγάπη του χριστεπωνύμου πληρώματος. Το οποίο δέχεται τα λεγόμενά μου σαν δροσιά παρηγοριάς για τις δύσκολες στιγμές, τις οποίες διέρχεται. Γεγονός, που δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν οι πάσης αποχρώσεως βολεμένοι χρυσοκάνθαροι… Όμως…
Συνέβη πρόσφατα, τόσο οι ιερείς της Αγίας Τριάδας, όσο και Αγίου του Χριστοφόρου Αγρινίου να μου δήλωσαν ότι δυσκολεύονται να με δεχθούν στις ενορίες τους. Γιατί, λέει, κάποιοι ενορίτες διαμαρτύρονται και τους απειλούν ότι θα τους καταγγείλουν στη Μητρόπολη. Επειδή οι ομιλίες μου είναι πολιτικού περιεχομένου.
Με την όλη υπόθεση δεν θ' ασχολούμουν ιδιαίτερα, αν δε προέκυπταν σχετικά κάποιοι σοβαροί ηθικοί και πνευματικοί προβληματισμοί. Όπως:
Γιατί, για παράδειγμα, ενώ τις ίδιες ομιλίες έκανα και κατά την προηγούμενη χρονική περίοδο, η ενόχληση ανέκυψε τώρα; Και πιο συγκεκριμένα, αφότου την εξουσία στη δύσμοιρη πατρίδα μας ανέλαβε μετά το προδοτικό και ληστρικό καθεστώς του κ. Παπανδρεόυ, το επίσης δολοφονικό και ληστρικό καθεστώς του κ. Σαμαρά!
Μήπως ο κ. Σαμαράς, όπως και ο κ. Παπανδρέου δεν είναι εκλεκτοί της ίδιας σιωνιστικής και σατανικής λέσχης Μπίλντεμπεργκ!
Και γιατί λαμβάνονται υπόψη οι αξιώσεις και οι αιτιάσεις κάποιων μεμονωμένων ή και ελαχίστων προσώπων και δεν λαμβάνεται υπόψη η συντριπτική πλειονότητα του εκκλησιάσματος της κάθε ενορίας;
Δεν είναι η Εκκλησία, στην κοινωνική της διάσταση, δημοκρατία; Ή μήπως είναι κομματοκρατία και ρουφιανοκρατία! Έπειτα, ποιες είναι αυτές οι αυθεντίες, που αποφαίνονται για το ποια ομιλία είναι πολιτικού και ποια εκκλησιαστικού περιεχομένου!
Οι βασικοί άξονες του εκκλησιαστικού λόγου δεν είναι το Ευαγγέλιο και η πραγματικότητα; Για την οποία αποκρουστική πραγματικότητα δεν φταίνε εκείνοι, που μιλούν, αλλά εκείνοι, που τη διαμορφώνουν, ποδοπατώντας το Ευαγγέλιο.
Συνέβη προ ημερών να ακούσω ομιλία του αδελφού σας, του παπα-Χρήστου. Η οποία κινήθηκε στα ίδια, περίπου πλαίσια με τις δικές μου ομιλίες. Δεδομένου ότι αναφέρθηκε σε Πηλιογούσηδες, κλπ… Άλλωστε, επανειλημμένα μιλάει σε ενορίες του Αγρινίου ο κ. Νίκος Σωτηρόπουλος. Του οποίου ο λόγος είναι πολύ δριμύτερος και σκληρότερος.
Στις περιπτώσεις αυτές ο λόγος δεν είναι πολιτικός, αλλά πατριωτικός. Σε αντίθεση με τα προδοτικά και δολοφονικά μέτρα του πολιτικού κατεστημένου, που είναι ανθελληνικά και αντιχριστιανικά. Όπως και τα κριτήρια των ενοχλούμενων κομματανθρώπων…
Κατόπιν όλων αυτών, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι δικές μου ομιλίες είναι πολιτικού, ενώ των άλλων, που λένε τα ίδια, είναι εκκλησιαστικού περιεχομένου; Υπάρχει μήπως κάποιος ιδιαίτερος λόγος και σκοπιμότητα για την εξειδίκευση των κριτηρίων;… Όπως συνέβαινε, δυστυχώς, στο παρελθόν. Οπότε το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας εκτόπισε απ' την Αιτ/νία δεκάδες παπάδων!…
Σεβασμιώτατε, σας παρακαλώ να πάρετε θέση. Με μέτρο τη δικαιοσύνη και την αγάπη για το λαό. Και όχι τις καταχθόνιες και υποχθόνιες σκοπιμότητες των εγκάθετων ρουφιάνων και κομματανθρώπων…
Που επιδιώκουν να κομματικοποιήσουν την εκκλησία και να επιβάλουν καθεστώς ρουφιανοκρατίας…
παπα-Ηλίας Υφαντής, Νοεμβρίου 13, 2012, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2012/11/13/…82/
